Vriendin 9: Mickie laat op Facebook een positief tegengeluid horen
2 maart 2016
Al dat gescheld en die haatcommentaren op internet: het moet maar eens afgelopen zijn, vindt Mickie (50). Namens de Facebook-groep Nederland in harmonie gaat ze online in ‘verzet’. “In een multiculturele samenleving kunnen we elkaar juist aanvullen en verrijken.”
Al dat gescheld en die haatcommentaren op internet: het moet maar eens afgelopen zijn, vindt Mickie (50). Namens de Facebook-groep Nederland in harmonie gaat ze online in ‘verzet’. “In een multiculturele samenleving kunnen we elkaar juist aanvullen en verrijken.”
Verbaal geweld op social media, steeds meer mensen zijn het meer dan zat. Ook Mickie wilde een tegengeluid laten horen en werd medeoprichter en -beheerder van de Facebook-groep Voor een Nederland in harmonie. Het is een community met één belangrijk doel: een positief geluid laten horen op internet. Niet alleen met betrekking tot vluchtelingen, maar ook als het gaat om andere zaken, zoals moslimhaat, extreem rechts of extreem links.
Verdrietig en boos
Mickie is een alleenstaande moeder van twee volwassen zonen, Ferdy (27) en Cem (25) die nog thuis woont, en ze is oma van twee kleindochters. Ze begon vorig jaar zomer met de positieve online berichten toen de grote stroom vluchtelingen vanuit Syrië naar Europa probeerde te komen, en toen ook de haatcommentaren op Facebook en internet begonnen. “Ik schrok van alle reacties die ik las over de vluchtelingentoestroom. Sommige waren zo ongenuanceerd, bot en hard. Iemand schreef: ‘Ik hoop dat de bootjes lek gaan en ze allemaal verzuipen.’ Er ging ook een foto rond waarop een vluchteling te zien is met een boodschappentas vol kleren. Eronder een tekst in de trant van: ‘Wij staan in de rij voor de voedselbank en zij krijgen tassen vol mee.’ Hoe kun je dat nu zeggen, denk ik dan. Die mensen hebben net een vreselijke vlucht achter de rug. Ze hebben hun hele hebben en houwen achtergelaten in Syrië, de meesten zijn getraumatiseerd, komen hier met alleen een rugzakje, verder niets. Het minste wat je dan als geciviliseerd land kunt doen, is ze kleding aanbieden. Let wel, het is geen nieuwe kleding, maar gedoneerde kleding waar deze vluchtelingen heel erg blij mee zijn. Dat sommigen dat blijkbaar anders zagen, maakte me niet alleen verdrietig, ik werd er ook boos en opstandig van. Alsof er niet al genoeg ellende op de wereld is, leek het nu ook wel oorlog op social media.”
Lees haar hele verhaal in Vriendin 9.
Wil je ook je mening geven over dit onderwerp? Praat mee op ons forum.
