Placeholder

Vriendin 47: Laura is ongewenst kinderloos na een relatie van zeventien jaar

“Hij wilde dus wel kinderen, alleen niet met mij”

“Hij wilde dus wel kinderen, alleen niet met mij”

Laura (37) is twee jaar single, na een relatie van zeventien jaar met Barry (38). Reden voor de breuk: Laura wilde kinderen, Barry niet. Maar twee jaar later is alles anders. “Onze relatie was blijkbaar één grote leugen.”

Laura: “In het begin van onze relatie was Barry nooit zo uitgesproken tégen kinderen. We waren zelf nog kinderen: zeventien en achttien. We spraken weleens over wat we wilden in de toekomst. Barry had het altijd over een eigen sportzaak. Mijn ambitie was een leuke baan in de kinderopvang, maar ik had ook de wens om later moeder te worden. Op momenten waarop we serieus met elkaar spraken, zei Barry wel dat kinderen niet per se voor hem hoefden en dat hij geen echte kinderwens had. Maar hij zei ook dat hij er misschien later anders over zou gaan denken. En dat hij wel smolt als hij zijn neefje vasthield. Ik heb uit dat soort opmerkingen altijd hoop geput. De deur zat niet op slot, ooit zou hij wel bijdraaien. Maar in de jaren die volgden, kreeg ik die deur maar met moeite op een kier. Als ik klaagde dat mijn biologische klok tikte en bij hem op schoot kroop en met een lief stemmetje vroeg of ik de pil mocht weggooien, moest hij altijd lachen. Hij aaide dan over mijn hoofd en plaagde me, vond dat we nog alle tijd hadden en als tweeverdieners eerst maar lekker moesten sparen. Ook zei hij dat hij eerst nog zijn wilde haren kwijt moest. Hij ging graag stappen met zijn vrienden, kocht een sloep waarin veel geld ging zitten en waaraan hij veel kluste. ’s Zomers gingen we er drie weken mee weg en elk weekend waren we op een water in Nederland te vinden. Steeds was er weer een andere reden dat ik niet met de pil mocht stoppen. Dan wilde hij een nieuwe parketvloer, dan moest de tuin eerst af zijn, dan weer hield de economische crisis hem tegen.”

Uithuilen en troosten
“Jaren gingen zo voorbij. We kregen allebei een vaste baan, kochten ons eerste huis en genoten van onze vrijheid. Maar bij mij werd na een jaar of vijf de wens zwanger te worden steeds groter. Ik werk zelf op een kinderdagverblijf en word dagelijks omringd door baby’s, peuters en zwangere vrouwen. Ook kregen steeds meer vrienden kinderen en mijn zus zelfs twee binnen veertien maanden! Tijdens haar zwangerschappen zag ik gewoon groen van jaloezie. Barry was in die tijd heel lief. Hij liet me uithuilen en troostte me dan. Soms sprak ik een half jaar niet over het onderwerp kinderen in de hoop dat het verlangen bij mij wat zou afzwakken en bij hem zou aanwakkeren.

Lees het hele verhaal in Vriendin 47 of praat mee op het forum.