Vriendin 42: Linda kreeg tegen alle verwachtingen in toch een kindje

13 oktober 2015

‘Na mijn miskraam bleek ik nog steeds zwanger te zijn.’

‘Na mijn miskraam bleek ik nog steeds zwanger te zijn.’

Linda (35) en Robbert (38) hadden zich erbij neergelegd dat het bij één kind zou blijven. Zo gelukkig als ze waren toen Linda opnieuw zwanger bleek, zo groot was het verdriet toen het misging. Tenminste, dat dacht ze. “Na het bloedonderzoek wist ik het bijna zeker: ik moest nog zwanger zijn.”

Linda: “Mijn zoontje Vigo, nu zes jaar, was heel stellig: ‘Mama, er zit een baby in je buik.’ Hij moest eens weten, dacht ik. Enkele weken daarvoor was de hoop op een tweede kindje voor ons vervlogen.
We hadden hem niet verteld over mijn zwangerschap of mijn miskraam. Toch bleef hij volhouden, terwijl hij op mijn buik wees. Het frustreerde me een beetje. Waarom hield hij er niet over op?

Dat ik na Vigo nog een keer zwanger raakte, was een wonder. Ik ben geboren met een goedaardige tumor van ongeveer vijfhonderd gram in mijn buik, vergroeid tegen mijn blaas en nieren en uitwendig bij mijn stuitje en billen. Als baby en kind ben ik heel vaak geopereerd. Tot op de dag van vandaag
ondervind ik dagelijks de gevolgen van mijn aangeboren afwijking. Zo moet ik mezelf bijvoorbeeld katheteriseren en heb ik veel verklevingen in mijn buik. We hadden de hoop op een tweede zwangerschap al een tijdje opgegeven en hadden daar vrede mee. We waren zo blij met Vigo. We telden onze zegeningen; we hadden ook helemaal kinderloos kunnen zijn. Het medische traject hadden we afgeslagen. We legden ons erbij neer dat we met z’n drietjes zouden blijven.”

Verdrietig nieuws
“En toen bleef mijn menstruatie ineens uit en werd ik misselijk. Een zwangerschapstest wees uit dat het toch nog voor ons bleek weggelegd. We waren ontzettend blij, maar dat geluk werd al snel overschaduwd door zorgen toen ik licht bloedverlies kreeg. De huisarts bereidde ons voorzichtig op een
miskraam voor, maar het kon ook door een beschadigde ader komen, zei hij. Ik bleef er vrij nuchter onder. Als het fout gaat, kan ik er toch niets aan doen, zei ik tegen mezelf. Maar natuurlijk wilde ik dolgraag dat kindje!

Lees het hele verhaal in Vriendin 42 en praat mee op het forum.