Katja: ‘Mijn baas valt mij lastig, maar ik durf niets te zeggen’

Katja (29) is sinds negen maanden personal assistent van een geslaagd zakenman. Haar droombaan, die al snel veranderde in een nachtmerrie. “Het begon met flirterige opmerkingen, maar nu heeft hij me al een paar geprobeerd te zoenen. Ik schaam me en durf het niemand te vertellen.”

Katja: “Als jong meisje droomde ik al van een baan als personal assistent. Ik zag ooit een Amerikaanse documentaire over een personal assistent van een beroemdheid en dat leek me een geweldige baan. Ik ben degene die in de familie en voor vriendinnen graag feestjes of surpriseparty’s organiseert, ik weet op internet altijd de goedkoopste vliegtickets te vinden en ik ben georganiseerd in mijn werk en houd ervan om met tien dingen tegelijk bezig te zijn. Ik zag mezelf later wel als rechterhand van een beroemde ster of BN’er. Die wens heb ik altijd gekoesterd, ook toen ik niet verder kwam dan callcentermedewerkster. Het probleem was dat ik niet gekwalificeerd ben voor zo’n job. Behalve één jaar Schoevers heb ik geen enkele opleiding in die richting. Ik ben geen studiebol en heb last van faalangst. Bij examens ging het dan ook altijd mis. Maar ik wist gewoon dat ik zo’n baan aankon en ik riep altijd tegen iedereen dat ik personal assistent wilde worden. Toevallig hoorde ik vorig jaar via James, mijn boksinstructeur, over Eric. Eric heeft een eigen bedrijf in kantoorartikelen en reist daarvoor veel naar China. Volgens James was deze geslaagde zakenman, die ook boksles bij hem had, op zoek naar een pittige secretaresse die hem het regelwerk uit handen kon nemen. Het leek James een ideale baan voor mij en hij wilde ons wel met elkaar in contact brengen. Nu klinkt ‘kantoorinrichting’ natuurlijk lang niet zo sexy als ‘filmacteur’ of ‘zanger’, maar het was in ieder geval een stap in de goede richting. Ik zei dat ik graag in contact wilde komen met Eric en mijn boksinstructeur regelde een ontmoeting voor de week erop, in de kantine van de sportschool. Geen professionele sollicitatieruimte, maar voor een eerste kennismaking leek het me wel prima.”

Brutale vragen

“Ons gesprek duurde op de kop af twintig minuten. Toen was de zaak beklonken. Eric bleek een nette zakenman, keurig in pak, met een vlotte babbel en bekakte ‘r’, maar niet onaardig. Hij was 54, getrouwd en vader van drie kinderen van 19, 16 en een nakomertje van 2 jaar. Ik zou 36 uur voor Eric gaan werken, voornamelijk overdag, maar met de bereidheid in geval van nood ’s avonds ook bereikbaar te zijn voor hem. Hij zou me een mobiele telefoon van de zaak geven met internet, die ik dan altijd bij me zou moeten hebben en aan moest laten staan, zodat hij mij ook zou kunnen bereiken als ik opeens ’s avonds een andere vlucht voor hem moest boeken of iets dergelijks. Geen overdreven eis, vond ik. Ik woon toch alleen, heb geen relatie en mijn vriendinnen zitten op verjaardagen of in restaurants ook altijd met hun iPhones op tafel, daar zou ik geen uitzondering in zijn. Ook over het salaris, 1900 euro netto plus onkosten, was ik méér dan tevreden. Dat gesprek voerden we negen maanden geleden. En ik moet zeggen, de eerste twee maanden, precies mijn proeftijd, waren hartstikke leuk. Ik moest wel leren omgaan met de computersystemen en het programma Excel, maar dat pikte ik snel op. Ik belde regelmatig met China en gelukkig voldeed mijn Engels van de middelbare school. En Eric was heel vriendelijk. Hij hield kantoor in een kleine ruimte in een bedrijfspand en ik zat in een kamertje naast dat van hem. Af en toe kwam er een klant bij ons op kantoor, maar meestal zat ik overdag alleen. Als Eric er was, zag ik hem nauwelijks. Maar nadat ik mijn vaste contract had getekend, kwam hij steeds vaker op kantoor en begon hij met flirterige opmerkingen. Vragen als: ‘Naar de kapper geweest? Je haar zit zo mooi!’ Of: ‘Ben je dit weekend in de kroeg weer mannen gek wezen maken met die lekkere billen van je?’ Ik vond het stom, maar goed, het was nog wel oké. Al snel werden zijn opmerkingen explicieter en brutaler: ‘Heb jij een C- of D-cup?’ Of: ‘Jij lijkt me geen meisje voor een onenightstand, toch?’ Nu denk ik: ik had veel feller moeten reageren. Maar toen zag ik er nog niet zo veel kwaad in. Eric was immers getrouwd en 25 jaar ouder. Naïef misschien, maar in eerste instantie vond ik het vooral vleiend en dat hij het idee had dat ik geen lellebel was, voelde voor mij best als een compliment. Maar ergens wist ik ook wel dat die vragen en opmerkingen ongepast waren voor een man in zijn functie.”

Lees ook: ‘De man van mijn vriendin verkrachtte me, maar zij steunde mij niet’

Kotsmisselijk

“Het werd pas echt erg toen hij me steeds meer begon aan te raken. Even een hand op mijn arm leggen als ik zijn agenda met hem bespreek. Een tik op mijn billen als ik verslagen sta te kopiëren en als hij langsloopt, even mijn schouders los masseren, omdat ik anders rsi zou krijgen. Of gewoon het bovenste knoopje van mijn blouse openmaken, omdat ik met dat knoopje dicht, een ‘schooljuffenuitstraling’ heb. En dan per ongeluk met zijn vingers langs mijn borsten strijken. Ook het ‘in geval van nood ’s avonds beschikbaar zijn’, veranderde in ‘elke avond app-, bel- of mailcontact’. Zodra ik in de auto stap, krijg ik het eerste berichtje op mijn telefoon en dat gaat vaak tot diep in de nacht door. Het begon met werkdingen, maar zijn berichten werden steeds persoonlijker. Nu is de scheidslijn tussen werk en privé bij ons ook wel dun. Want we werken veel uren per dag met elkaar samen en dan worden de gesprekken snel persoonlijker. Ik vertel hem soms over mijn vrijgezellenleven en hij komt met anekdotes over zijn gezin. En als ik een vlucht voor hem moet boeken en hem daar ’s avonds nog even over bel, is dat puur werk. Of als ik om tien uur ’s avonds vanuit het Verre Oosten een spoedmail krijg en hem daarover app. Maar als hij met zijn vrienden in de kroeg zit en mij ’s nachts met zijn dronken kop belt, om te zeggen dat hij aan mij denkt en dan een stijve krijgt, is dat natuurlijk verre van zakelijk gedrag. Ik word er kotsmisselijk van, maar ik weet niet goed hoe ik moet reageren. Meestal negeer ik zulke berichten of ik zeg tegen hem: ‘Ga naar huis, Eric, en laat mij met rust’. Maar dat moedigt hem juist alleen maar aan. ‘Wat ben je weer lekker streng tegen me’, zegt hij dan. Of: ‘Jij bent eigenlijk de baas van ons tweeën, want jij vertelt mij wat ik moet doen in plaats van andersom.’”

Vriendschappelijk kusje

“Ik weet dat zijn gedrag strafbaar is. Hij heeft me al twee keer geprobeerd op mijn mond te zoenen. Ik heb hem met al mijn kracht van me afgeduwd en keihard ‘Nee!’ geroepen, maar hij moest daar alleen maar om lachen. ‘Kom op, Kat, een vriendschappelijk kusje kan toch wel? Hoe lang sta je nu al weer niet droog?’ Na die zoenpoging was ik zo geschrokken dat ik de infodesk van mijn rechtsbijstandsverzekering heb gebeld. Zij verwezen me weer door naar een bureau voor rechtshulp. Daar begreep ik dat ik ontslag kan nemen op staande voet en de kantonrechter kan vragen de arbeidsovereenkomst te ontbinden. Dan zou ik nog wel recht houden op een werkloosheidsuitkering. Daarnaast kan ik aangifte doen tegen Eric bij de politie, omdat hij misbruik maakt van zijn positie als werkgever. Maar naar de politie stappen, omdat mijn baas té flirterige en dubbelzinnige opmerkingen maakt en me een tik op mijn kont geeft, vind ik echt een brug te ver. Het is ook niet zo dat hij het élke dag doet. En ontslag nemen en het risico lopen maanden werkeloos thuis te zitten, dat lijkt me echt vreselijk. We zijn dan misschien uit de crisis, maar het werk ligt niet voor het oprapen en ik krijg nooit meer zo’n leuke baan als ik nu heb. Ik heb immers geen opleiding afgemaakt en ik hoef in het geval van aangifte tegen Eric natuurlijk ook niet op zijn goede referenties te rekenen. En los daarvan, als ik nu een andere baan vind, die zeer waarschijnlijk veel minder goed wordt betaald, heb ik een probleem. Want ik kan het me niet permitteren terug te gaan in salaris. Ik ben pas verhuisd naar een ruime flat, een huurflat weliswaar, maar wel met een hoge huur en servicekosten. En ik heb een autootje gekocht en dat is ook een enorme kostenpost.”

Lees ook: ‘Ik heb een affaire met de baas van mijn man’

Toch geen droombaan

“Waar ik ook mee zit, is dat Eric getrouwd is. Met een heel leuke vrouw! En ik wil het niet op mijn geweten hebben dat, als dit allemaal uitkomt, zijn vrouw doodongelukkig wordt, misschien wel van hem wil scheiden. Dit is al zijn derde huwelijk! En ze hebben net een kindje gekregen samen… Ik moet er ook niet aan denken om aan mijn familie te moeten vertellen wat de reden is van mijn ontslag. Ik zou het vreselijk vinden, ik schaam me dood! Nog erger: als mijn vriendinnen te weten zouden komen wat er allemaal is gebeurd. Dan zou meteen duidelijk worden dat mijn droombaan toch niet zo cool is als ze eerst dachten.”

Dreigen met aangifte

“Natuurlijk merkt mijn omgeving wel dat mijn baas me wel heel vaak nodig heeft en me in mijn privétijd stoort. Als Eric in het weekend bij zijn gezin is, houdt hij zich koest, dat wel, maar als hij op zaterdag in het buitenland zit, gaan zijn berichten gewoon de hele dag door. Op de verjaardag van mijn zus bleef mijn telefoon maar piepen; toen werd er gevraagd of ik ‘dat ding ook uit kon zetten’. Ze vonden het wel een beetje raar. ‘Heeft ’ie je dan zo vaak nodig?’ vroegen ze. Maar meestal kom ik wel weg met het excuus dat ik nou eenmaal geen negen-tot-vijfbaan heb en dat ik als personal assistent ook verantwoordelijk ben voor het reilen en zeilen van mijn baas in het Verre Oosten als dat buiten kantooruren valt. En ja, dat vinden ze dan ook allemaal wel weer erg stoer. Mijn baan opgeven wil ik dus niet, maar ik wil Eric wel echt een halt toeroepen, want ik ga regelmatig met angst en beven naar kantoor. Mijn nieuwe strategie is om me op mijn werk nog sekslozer te kleden en alle dubbelzinnige teksten van hem te beantwoorden met een ‘Ik ben hier niet van gediend.’ Als dat niet werkt, ga ik dreigen dat ik aangifte tegen hem ga doen. Wie weet opent dat zijn ogen en kunnen we in het vervolg toch op een professionele manier met elkaar verder.”

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.