Placeholder

Vriendin 37: Ingrids gepeste dochter (13) zag geen uitweg meer

Livia (13) was slachtoffer van pesten. Ze leed er zó onder, dat ze zich in maart 2012 van het leven beroofde. Haar moeder Ingrid (45) voelt nog elke dag de pijn van het verlies. ”Waarom? Denk ik vaak. Het was helemaal niet nodig geweest.”

Livia (13) was slachtoffer van pesten. Ze leed er zó onder, dat ze zich in maart 2012 van het leven beroofde. Haar moeder Ingrid (45) voelt nog elke dag de pijn van het verlies. ”Waarom? Denk ik vaak. Het was helemaal niet nodig geweest.”

'Ik hoorde sirenes en wist dat 't mis was'
 

Een woensdagavond was het. Toen Ingrid (45) haar dochter Livia riep om te komen eten, kwam er geen reactie. Ingrid liep de trap op en zag dat Livia de deur gauw dichtduwde, omdat ze dacht dat het haar oudere broer Damian was. “‘Livia, het is mama’, zei ik en ging naar binnen. Ze stond voor de spiegel te huilen. ‘Mam, ik word zo gepest,’ zei ze door haar tranen heen. Jongens waren het dit keer. Ze scholden haar uit, wachtten haar op bij het tunneltje, waardoor ze doodsangsten uitstond als ze naar huis fietste. Die jongens probeerden haar op allerlei manieren dwars te zitten: ze blokkeerden de weg, botsten expres tegen haar op, maakten nare opmerkingen…”

Verdrietig
Het was niet de eerste keer dat Ingrid haar dochter zó radeloos en verdrietig op haar slaapkamer aantrof, dat Livia klaagde over buikpijn, dat ze geen zin in school had en in zichzelf gekeerd was. Ze was heel anders dan de vrolijke, uitgelaten Livia die zij op de 
basisschool was geweest. Een meisje dat met haar gekke en creatieve invallen de lachers op haar hand had. “Ze schaamde zich nergens voor. Als er een schoolontbijt was, fietste ze gerust in haar pyjama naar school, terwijl niemand dat deed. Ze maakte jurken van inpakpapier, verkleedde zich met een gekke stropdas en Pipi Langkousstaarten voor een themafeest. Door Livia werd je altijd verrast. Een lief, behulpzaam, vrolijk kind.”

Gekwetst
“Toen ze in de puberteit kwam, veranderde ze. Op zich niet zo vreemd. Pubers zitten welvaker niet zo lekker in hun vel en kunnen dwars zijn. Toch bleek het pesten wel een belangrijke rol te spelen bij het veranderen van Livia’s gedrag.” Het pesten begon in de brugklas. “Een meisje trok vriendinnen bij Livia weg, omdat zij een ander kind dat nogal werd gepest onder haar hoede had genomen. Want zo was Livia. Ze kon niet tegen onrecht. ‘Kom niet aan haar, want ik kan jullie allemaal hebben’, zei ze. Vanaf dat moment begonnen ze achter haar rug om te fluisteren. Soms ving Livia iets op van wat ze zeiden en dan was ze daar zo door gekwetst, dat ik haar thuis huilend op haar kamer aantrof.”

Op de hoogte blijven van Ingrids strijd tegen pesten? Kijk op Facebook.com/liviavanbeelden

Lees het volledige verhaal van Ingrid in Vriendin 37.