vrouw

Annet: ‘Vlak na onze heerlijke vakantie zei mijn man: ‘Ik ga bij je weg”

Annet (36) geniet van een supervakantie met Derk (37) en hun twee dochters. Met haar man kletst, lacht en vrijt ze volop. Totdat ze thuis zijn. “Ineens was hij heel afwezig. Toen ik met een grapje vroeg of hij soms iemand anders had, begon hij te knikken…”

“Vorig jaar zomer gingen we met ons gezin drie weken op vakantie naar Kroatië. We hadden een appartement geboekt dat veel kleiner uitviel dan gedacht. We zaten op elkaars lip, maar het werd onze leukste vakantie ooit. De kinderen vermaakten zich in het zwembad, mijn man Derk en ik met elkaar op ons miniterras en in ons appartement. We kletsten, lachten, vreeën en maakten allerlei leuke plannen. Zo wilden we onze zolder gaan verbouwen en dachten we eraan een boot te kopen.

Eenmaal thuis was Derk anders dan anders. Hij was zo stil. Elke keer als ik vroeg of er iets met hem aan de hand was, of er misschien iets op zijn werk speelde, ontkende hij dat. Hij gedroeg zich ook vreemd: als hij thuiskwam, gaf hij onze dochters wel een kus, maar mij niet. Na het eten vloog hij naar zijn werkkamer en bleef daar de hele avond zitten. Ik dacht dat hij overwerkt was en stuurde hem in het weekend op pad: ga lekker stappen met je vrienden. Op zondagochtend nam ik de meiden dan mee naar beneden om papa de gelegenheid te geven uit te laten slapen tot tien uur. Maar Derk bleef heel afwezig.

Twee maanden later kwam het hoge woord eruit: ik vroeg met een grapje of hij soms iemand anders had en tot mijn ontzetting zag ik hem schuldbewust ja knikken. Hij had al anderhalve maand een ander. Ik keek hem ontzet aan. Een andere vrouw? Derk? De liefde van mijn leven? De man van wie ik altijd zei dat hij eerder een been zou afstaan dan dat hij mij zou laten gaan? Ik wist niet wat ik hoorde en snapte er niets van. Zeker niet toen Derk vervolgens zijn tas inpakte om naar zijn broer te gaan en mij volkomen verbouwereerd achterliet.”

Geen voortekenen

“In de buurt stonden Derk en ik bekend als het ideale stel. Vriendinnen verzuchtten vaak hoe jaloers ze op me waren. Ik had het maar mooi voor elkaar met twee gezonde, leuke meiden en een man die me op handen droeg. Dat beaamde ik altijd meteen. Vóór Derk had ik een relatie gehad met een man die me mishandelde. Hoe anders was mijn relatie met Derk. Hij was stapelgek op mij en de kinderen en heel relaxed. Sociaal, lief, attent.

In de tien jaar dat we samen zijn geweest hadden we, op wat lichte irritaties na, nooit echt ruzie. En we hadden een spetterend seksleven. In het weekend trokken we er vaak op uit met de caravan of we gingen een dagje met de meiden naar een pretpark. En ook zakelijk deden we het samen goed. Derk had een eigen verzekeringskantoor waarvoor hij vaak op pad was. Ik deed de boekhouding voor zijn bedrijf, we werkten graag samen. We fantaseerden over onze toekomst: als we ooit een klapper zouden maken, zouden we een boerderijtje kopen. Maar sowieso zouden we samen bejaard worden en genieten van onze kinderen en kleinkinderen. Ik heb dus nooit iets zien aankomen of voortekenen gezien.

In de val gelokt

“Ik heb hem altijd gewaarschuwd: ik breek je nek als je vreemdgaat. Als je het ooit doet, is het klaar met ons. Maar toen het zover was, piepte ik heel anders. Ik was zo kapot van verdriet, dat ik niks liever wilde dan dat hij bleef. Nu heb ik spijt dat ik dat altijd gezegd heb, want ik ben bang dat ik hem daarmee heb weggejaagd. Dat hij na één slippertje dacht: als het nu uitkomt, is het toch al voorbij, dan kan ik er beter mee doorgaan. Of zoiets. Zelf beweert Derk dat hij al vier maanden ongelukkig was. En al heel lang niet wist of hij nog met mij door wilde. Ik betwijfel dat. We hadden zo’n fijne vakantie gehad, ik had het echt wel gemerkt als hij toen al niet meer happy was. Maar hij was juist supervrolijk en lief voor me. Zelf denk ik dat hij gewoon in de val is gelokt door die vrouw. Derk wilde eerst niet zeggen wie die ander was, maar later gaf hij toe. Het bleek Simone te zijn, een moeder van een vriendinnetje van Suus, onze oudste dochter, van balletles. Hij bracht haar op woensdagmiddag naar ballet en blijkbaar is daar de vonk overgesprongen. Simone kende ik wel van gezicht en reputatie: ze is een stuk jonger dan ik en een vrij ordinair type. Ik weet bijna zeker dat ze Derk heeft versierd. Ik wist dat ze pas bij haar man weg was en hoorde van andere moeders dat ze best een mannenverslindster is. Derk ontkende dat zij achter hem aan had gezeten en wilde ook niet zeggen hoe het wel was gegaan, maar het moet wel zo zijn geweest. Derk is een mooie man die veel aandacht krijgt van vrouwen, maar ik vertrouwde hem altijd voor duizend procent. Derk is geen versierder. Een echte verklaring had hij ook niet. Hij zei dat hij baalde van de sleur in onze relatie. Maar het lag niet aan mij, zo bezwoer hij: ‘Jij bent de leukste en de liefste.’ Omdat Derk elke avond keurig met etenstijd thuis was en ook daarna niet meer de deur uit ging, vroeg ik me af hoe en wanneer hij het in vredesnaam met haar had aangepakt. Maar dat bleek niet zo moeilijk te zijn. Gewoon overdag, als ik dacht dat hij bij klanten op bezoek was. In werkelijkheid lag hij dan in haar bed. Zij werkt niet, dus wanneer de meiden op school zaten, hadden zij alle tijd. En dan schoof hij doodleuk later weer bij mij aan tafel aan. Of dook met mij nog het bed in.”

Op de deur bonzen

“Op de avond dat Derk toegaf verliefd te zijn op een ander, vertrok hij naar zijn broer Peter om te praten. Zijn broer is een paar jaar geleden gescheiden en heeft daar veel spijt van. Twee uur later werd ik gebeld door Peter. Hij zei dat ze een goed gesprek hadden gehad en dat hij Derk op het hart had gedrukt geen domme dingen te doen en te vechten voor zijn huwelijk. ‘Hij komt zo naar huis’, zei Peter. Ik was helemaal blij met zijn bericht, maar na een half uur was Derk nog niet thuis en hij nam ook zijn telefoon niet op. Het was inmiddels half elf ’s avonds. Daarop belde ik mijn moeder met de vraag of ze kon komen oppassen. Ik stapte in mijn auto en reed naar de straat waar Simone volgens mij moest wonen. Lang hoefde ik niet te zoeken: ik zag Derks auto op haar oprit staan. Ik belde een paar keer aan, maar er deed niemand open. Toen ben ik op de deur gaan bonzen. Uiteindelijk kwam Simone haastig de trap af. In alleen een joggingbroek en een hemdje. ‘Waar is mijn man?’ schreeuwde ik. Ze wees naar boven. Ik snelde de trap op en trof Derk aan in haar bed. Naakt. Haar beha lag op de grond. Ik ben gaan gillen, heb hem verrot gescholden en ben huilend terug naar huis gereden. Hij bleef bij haar.”

Nog zwaarder

“De volgende dag heb ik hem gebeld en gezegd dat hij naar huis moest komen om zelf aan de meiden te vertellen wat er aan de hand was. Dat heeft hij gedaan. Hij nam de meiden apart en vertelde hen dat hij niet meer van mama hield. Het was afschuwelijk om het verdriet van mijn kinderen te zien. Dat was nog zwaarder dan mijn eigen pijn. Derk en ik hebben elkaar toen ook nog even gesproken, al ging dat moeizaam. We spraken af dat ik op zoek zou gaan naar een ander huis. Ik kreeg in mijn eentje de hypotheek van dit huis niet op mijn naam, de bank verstrekte mij geen lening. Ik mocht van Derk in ons huis blijven tot ik iets anders had gevonden. Derk trok bij zijn broer in, maar was het gesleep met spullen snel zat. Hij wilde zijn eigen stek en gooide me min of meer op straat. De kinderen konden bij hem, in het ouderlijk huis, blijven wonen, ik moest weg. Gelukkig vond ik snel iets anders, maar dat was echt vernederend. Een week later lag Simone op mijn plek in het bed. Dat heb ik haar kwalijk genomen. Verliefd worden kan iedereen gebeuren, maar ga niet de boel bedonderen en wacht tot die man helemaal weg is bij zijn vrouw. Ze heeft bewust mijn plek ingenomen.”

Geen enkele kans

“Onlangs is de scheiding officieel uitgesproken. Derk woont samen met Simone en gedraagt zich volgens zijn ouders als een verliefde puber. Maar of hij heel gelukkig is, weet ik niet. Simone schijnt vrij dominant te zijn. Ze hoeft maar met haar vingers te knippen en hij rent voor haar. Bij mij lustte hij niks en uit eten gaan vond hij zonde van zijn geld, nu doet hij niet anders en eet zelfs slakken en oesters. Ach, dat moet hij allemaal zelf weten. Wat ik erger vind, is dat onze kinderen op de tweede plaats komen. Ze voelen zich niet welkom bij Derk, omdat ‘papa de hele dag met Simone zit te kleffen’. Suus zegt dat ze merkt dat papa Simone leuker vindt dan haar en haar zusje. Dat doet me heel veel pijn. Het allerergste vind ik dat ik geen enkele kans heb gekregen. Derk weigerde therapie, wilde niets meer proberen. Een echte reden heeft hij niet gegeven. Alleen dat hij verliefd was op iemand anders en zich schaamde dat hij me had bedrogen. Hij zou me nooit meer recht in mijn ogen kunnen kijken, omdat er te veel was gebeurd. Maar ik snap daar niets van. We hielden toch van elkaar? We hebben elkaar van alles beloofd toen we trouwden, maar dat is hij kennelijk vergeten.”

Vertrouwen kwijt

“Ik heb me geregeld afgevraagd met welke man ik tien jaar samengewoond heb. Wat is er in hemelsnaam met hem gebeurd? Avonden lang heb ik zitten malen: wat heb ik verkeerd gedaan? Was ik zo’n rotwijf? Nee, ik deed er alles aan om Derk gelukkig te maken. Hij kon en mocht alles. En nu ben ik keihard ingeruild voor een jongere vrouw met wie Derk een heerlijk onbezorgd leven leidt. Ik kan niet tegen iemand opboksen die alle tijd heeft voor feestjes en gekkigheid en geen last heeft van een verantwoordelijkheidsgevoel. Zij heeft een co-ouderschap met haar man, hun dochter is veel bij hem. Om het weekend komen onze kinderen bij hen, maar de rest van de tijd struinen Derk en Simone samen festivals en discotheken af. Nee, dan heb je geen sleur, dat snap ik ook wel. Het afgelopen jaar ben ik door een hel gegaan. Ik ben alles kwijtgeraakt: mijn leuke man, mijn huis, de vakanties en mijn fijne gezin. Bovendien ben ik het vertrouwen in mannen kwijt, want de leukste en liefste man die ik kende, heeft me ongelofelijk besodemieterd.”

Tip van de redactie

In dit boek laat Eveline Jurry zien dat je positief uit een scheiding kunt komen. Een scheiding is bijzonder ingrijpend. Voor jezelf, voor je kinderen, familie en vrienden. ‘Positief Scheiden’ zijn twee woorden die totaal met elkaar in tegenspraak lijken te zijn. Toch kán het en dit boek laat je zien hoe je het doet. Voor meer informatie klik op onderstaande button.

Lees ook: Noor: ‘Onze liefde was verboden, toch zijn we al twaalf jaar samen’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.