Placeholder

Stefanie: rode loper

Ken je dat? Dat enkele mensen kritiek leveren op jouw manier van opvoeden? Stefanie blijft zeker van haar zaak: “Ik probeer oordelen van die paar begriploze mensen los te laten.”

Ken je dat? Dat enkele mensen kritiek leveren op jouw manier van opvoeden? Stefanie blijft zeker van haar zaak: “Ik probeer oordelen van die paar begriploze mensen los te laten.”

‘Adriana, even plassen', fluister ik. Ze antwoordt niet. Ik til haar op. Ze slaat haar armpjes om mijn nek. Ik loop met ruim 20 kilo in mijn armen de trap af en zet Adriana op de wc.

Ik laat Adriana ’s avonds altijd even plassen. Het liefste zet ik haar direct op de toiletpot, zodat haar blote voetjes de koude vloertegels niet raken, maar dat kan niet. Ik moet haar neerzetten om haar pyjamabroek naar beneden te doen.

‘Mama?’ vraagt Adriana, maar voordat ze kan zeggen wat ze wil, slaapt ze alweer. Het wonderlijke is, dat ze wel plast. Dat gaat onbewust goed.

Nogmaals moet Adriana even met haar voetjes op de koude grond staan, zodat ik haar pyjamabroek kan ophijsen. Dan breng ik haar weer naar boven. Ik stop haar in, druk knuffeltje Rolliebollie in haar handjes en zo slaapt ze direct verder.
 

'Sommige mensen vinden dat kinderen best ongemakken mogen ervaren'

 

Die koude voetjes zijn simpel op te lossen met een toiletmat. Dat ik daar niet eerder aan gedacht heb! Adriana kiest in de winkel een roze en een bruine toiletmat uit.

Sommige mensen vinden dat kinderen best ongemakken mogen ervaren. Ze menen dat kinderen al jong moeten weten dat niet alles comfortabel is in het leven. ‘Daar worden ze hard van!’ is een veel gehoorde opmerking. Ik vind dat een nare uitspraak, want ik houd niet van ‘harde’ mensen en wil helemaal geen hard kind. Als je liefdevol een kleedje voor je kind neerlegt, zal je kind die liefde voelen en later die liefde kunnen doorgeven. Ik heb ervaren wat het met kinderen doet, als zij op jonge leeftijd warmte moeten missen.

Gelukkig reageren veel mensen begripvol en warm op onze gezinssituatie. Volgens mij denken maar een paar mensen dat ik mijn biologische kind voortrek of verwen. Waarschijnlijk uiten zij zo hun irritatie op mijn softe opvoedingswijze. ‘Aanpakken’ is voor hen de norm.

Voor mijn adoptiekinderen wilde ik ook een zachte moeder zijn. Ik koop de toiletmat nu pas, maar met liefde schonk ik ze warme pantoffeltjes. Vol hartenpijn probeer ik de oudste kinderen nu juist wat los te laten en te accepteren dat niet alles perfect loopt. Ook probeer ik oordelen van die paar begriploze mensen los te laten. Ik koop gewoon een toiletmat voor mijn jongste dochtertje. En als ik voor haar een rode loper wil kopen, dan doe ik dat ook.


Stefanie (43) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 18 jaar!