Placeholder

Santa Montefiore: ‘Mijn familie is mijn alles, de wortels van mijn bestaan’

De populaire boeken van de Britse schrijfster Santa Montefiore – ze is 48 en ja, zo heet ze echt – gaan over liefde, verdriet en jaloezie. Uit het leven gegrepen, dus. “Om iemand te verliezen van wie je zo veel houdt, is afschuwelijk.” Hoofdpersoon Gracie in je nieuwste boek is half Nederlands. Hoe komt dat zo? “Dat…

De populaire boeken van de Britse schrijfster Santa Montefiore – ze is 48 en ja, zo heet ze echt – gaan over liefde, verdriet en jaloezie. Uit het leven gegrepen, dus. “Om iemand te verliezen van wie je zo veel houdt, is afschuwelijk.”

Hoofdpersoon Gracie in je nieuwste boek is half Nederlands. Hoe komt dat zo?
“Dat heb ik speciaal voor mijn Nederlandse lezers gedaan, haha. Nee, dat is niet helemaal waar. Gracie is familie van een beroemde Nederlander over wie ik graag wilde schrijven. Nee, wie dat is, verklap ik niet.”

Je hebt meer affiniteit met Nederland. Zo ben je bevriend met onze koningin Máxima.
“Dat klopt. Ik zie haar niet zo vaak, hoor. Ze heeft het veel te druk met koningin zijn. Maar we appen wel.”

Je moeder komt uit Argentinië en toen je negentien was, heb je daar een jaar gewoond. Heb je Máxima daar leren kennen?
“Ja, ze was bevriend met de familie bij wie ik woonde. Zo hebben we elkaar ontmoet. Máxima werd deel van de groep vriendinnen met wie ik omging. We zijn even oud, het klikte meteen. Ik vond haar aardig, enthousiast en warm. En ze is intelligent en spreekt veel talen: ze wisselt net zo makkelijk van het Frans naar het Engels, als naar het Spaans of Italiaans. Haar Engels was perfect, en ze begreep mijn Engelse gevoel voor humor. Als je net in het buitenland woont, is dat fijn. Door haar voelde ik me in Argentinië meer thuis. We hielden contact nadat ik terug was in Engeland. Maar toen Máxima naar New York verhuisde, verwaterde onze vriendschap.”

Ik dacht: o mijn hemel, ze gaat prinses worden

En toen hoorde je dat ze zich ging verloven met – toen nog – prins Willem-Alexander.
“Ja! Ik dacht: o mijn hemel, ze gaat prinses worden. En daarna koningin van Nederland! Ze nodigde mijn man en mij uit voor de bruiloft. Ik weet nog zo goed dat er de dag voor haar huwelijk een groot feest was in het voetbalstadion in Amsterdam. Máxima zag er ontzettend glamorous uit en er waren vijftigduizend mensen in het oranje die haar naam riepen. Als je ­iemand als tiener hebt leren kennen, voelt dat best gek, kan ik je zeggen.”

Terug naar Onder de Italiaanse zon, je nieuwe roman. Die draag je op aan je zus Tara, die vorig jaar op 46-jarige leeftijd overleed.
“Ja. Ik was al bezig met mijn boek toen zij doodging. Daarna kon ik een week of zes niet schrijven, dat was te moeilijk. Bovendien waren mijn broer en ik executeur-testamentair, moesten we haar huis leegruimen en alles rond haar erfenis regelen.”

Overleed ze plotseling?
“Mijn zus had last van een maagzweer, ze voelde zich al een tijdje niet zo ­lekker. Maar meer mensen hebben een maagzweer, daar kun je goed mee leven. Ze is voor ons totaal onverwacht overleden, ze bleek een maagbloeding te hebben gehad. Tara woonde alleen. Ze lag twee dagen in haar huis toen haar schoonmaakster haar vond. Die dacht dat Tara bewusteloos was en belde 112. Tegen de tijd dat ik bij Tara’s huis kwam, stonden er allemaal politieauto’s en ambulances. Toen ik haar huis wilde binnengaan, zei een agent dat ze was overleden. Het was een nachtmerrie. Omdat ze al een tijdje in huis had gelegen, was het beter dat we haar niet meer zagen. Op zich is het goed dat ik dat beeld niet in mijn hoofd heb, maar daardoor kan ik nog steeds niet geloven dat ze er niet meer is. Als ze opeens voor me zou staan, zou ik niet eens verbaasd zijn.”

Lees het hele interview met Santa in Vriendin 15.