Ramona: ‘Ik heb de cirkel van pijn en verdriet doorbroken’

9 augustus 2017

Ramona’s jeugd werd getekend door geweld en seksueel misbruik, maar het is haar gelukt om de pijn en het verdriet uit het verleden te verwerken. “Toen ik naar mijn pasgeboren zoontje keek, voelde ik: dit verdriet mag jou nooit worden aangedaan.”

Ramona’s jeugd werd getekend door geweld en seksueel misbruik, maar het is haar gelukt om de pijn en het verdriet uit het verleden te verwerken. “Toen ik naar mijn pasgeboren zoontje keek, voelde ik: dit verdriet mag jou nooit worden aangedaan.”

Verscheurd gezin
Ramona had geen makkelijke start in het leven. Ze schetst het gezin waar ze uit komt: “Mijn vader was alcoholist, mijn moeder was een beschadigde vrouw door alle moeilijkheden die ze had meegemaakt. Aan mijn vroege jeugd heb ik geen levendige herinneringen. Wel weet ik hoe verdrietig ik me voelde toen mijn ouders gingen scheiden. Ik was vier jaar en het was alsof de stekker uit me werd getrokken. Ineens was ik afgesloten van een blije, vrolijke energie. Hoewel er veel ruzie en zelfs huiselijk geweld was binnen ons gezin, was er kennelijk iets wat me plezier gaf. Ik denk dat dit mijn oudere broer moet zijn geweest. Helaas heb ik ook geen herinneringen aan hem. Hij ging na de scheiding bij mijn vader wonen. Ik zag mijn vader en broer daarna niet meer, omdat mijn moeder contact niet aankon. Ons gezin was verscheurd, net als mijn hart. Na de scheiding ging mijn moeder verder met leven alsof er niets was gebeurd. Een week later had ze al een nieuwe vriend. Voor haar was het hoofdstuk afgesloten. Maar natuurlijk kón het hoofdstuk niet worden afgesloten. De band met je kinderen is zo sterk dat je altijd met ze verbonden blijft, of je ze nou ziet of niet. Mijn hele jeugd voelde ik mijn moeders boosheid en verdriet. Haar emoties namen haar totaal in beslag. Ruimte voor een lief woord of een knuffel was er niet.”

'Toen knapte er iets in me'

Kwetsbaar kind
Het was voor Ramona een tijd vol problemen waarvan de details zo pijnlijk zijn dat ze ze niet allemaal wil vertellen. Het maakte haar tot een kwetsbaar kind. “Omdat het thuis helemaal niet gezellig was, was ik veel de hort op. Ik hunkerde naar liefde. Mijn oom maakte hier misbruik van. Hij misbruikte me van mijn negende tot mijn elfde. Er werd een aanklacht ingediend toen bleek dat hij mijn nichtje ook seksueel had misbruikt. Het beetje vertrouwen dat ik nog in mijn moeder had, loste op toen ze vond dat ik mee moest naar de verjaardag van de betreffende oom, een paar weken voor de uitspraak. Toen knapte er iets in me. Wat voelde ik me alleen. Nadat mijn oom was berecht, verdween hij uit mijn leven, maar ik was zo verdrietig en bang dat ik niet meer naar buiten durfde. Ik sloot me op in mijn kamer. In die periode waren boeken mijn redding. Zij verruimden mijn blik op de wereld. Van alle verhalen die ik las, stak ik iets op. Mijn favoriete boek was Alleen op de wereld. Remi, de hoofdpersoon, was net als ik een kind en ook alleen. Toch durfde hij erop uit te trekken en mensen te vertrouwen. Tijdens zijn avonturen kwam hij mensen tegen die kwaad in de zin hadden, maar ook mensen die hem hielpen.”

Lees het hele verhaa van Ramona in Vriendin 32.