Placeholder

Petra: ‘Drie klapzoenen op een verjaardag vind ik niet altijd leuk’

Drie klapzoenen én het feliciteren zijn de twee dingen die ik minder leuk vind van een verjaardag.

Drie klapzoenen én het feliciteren zijn de twee dingen die ik minder leuk vind van een verjaardag.

Iemand feliciteren met zijn verjaardag is uiteraard gewoon aardig. Maar iemand feliciteren én kussen met moeder, vader, buurvrouw, broer, zus, vriendin is best raar. Het blijkt ook een typisch Nederlandse gewoonte te zijn.

Klapzoenen
Buitenlanders vinden ons wat dat betreft dan ook een vreemd volk. Als je een Fransman feliciteert met zijn broer kijkt hij je heel vreemd aangekeken. Wij daarentegen feliciteren iedereen op het feest en geven er dan ook nog het liefst drie klapzoenen bij. Een rare gewoonte waar ik niet dol op ben.

De jarige wil ik graag feliciteren en een kus geven, maar de rest van de familie en vriendenkring vind ik niet perse nodig. De ouders van de jarige natuurlijk wel, maar de nieuwe vriend van de schoonzus van mijn zus vind ik echt te ver gaan. Het liefst kom ik binnen en roep ik een beetje nonchalant door de kamer ‘Allemaal gefeliciteerd’. En ik zou willen dat iedereen dat deed…

Verjaardagintegratie
Helaas is dit een Nederlandse gewoonte die wat mij betreft dus mag worden afgeschaft. Ieder land, geloof of cultuur heeft zo zijn eigen verjaardaggewoontes. Dus offer ik me op en ga ik, gevraagd of ongevraagd, naar alle feestjes en verjaardagen die ik maar kan bedenken. Ik verzamel dan alle leuke verjaardagrituelen en meng dit tot een hele nieuwe verjaardagcultuur. Dan wordt het een soort verjaardagintegratie.

Handen op mijn rug
Waar mijn weerstand precies vandaan komt weet ik niet. Misschien komt het wel door een andere Nederlandse gewoonte; het lezen van de boeken en gedichten van Annie MG Schmidt. Ik heb vroeger al haar boeken gelezen en ik denk dat toen het zaadje is gepland. Want ik was dol op het gedicht; Ik ben lekker stout. Dus als ik een verjaardag binnen kom flitst altijd het eerste stuk door mijn hoofd;

Ik wil niet meer, ik wil niet meer!
Ik wil geen handjes geven!
Ik wil niet zeggen elke keer:
Jawel mevrouw, jawel meneer…
Nee, nooit meer in m’n leven!
Ik hou m’n handen op m’n rug en ik zeg lekker niks terug!

Handen op mijn de rug is denk ik niet de oplossing, dus vestig ik mijn hoop op de nieuwe verjaardagcultuur. In ieder geval stop ik vanaf nu wel met de drie klapzoenen. En als iemand dan commentaar heeft zeg ik gewoon; Bil! Net als in het gedicht;

En dat is alles wat ik wil en als ze kwaad zijn, zeg ik: Bil!

OVER PETRA

Relatie met: Fred (54)
Kinderen: Julia (8) en ‘cadeaudochters’ Demi (22) en Nikki (17)

We leerden Petra vorig jaar kennen toen zij als gasthoofdredacteur meewerkte aan ons jubileumnummer en blogt nu voor Vriendin.nl. Petra voelde dat het roer om moest. Ze verhuisde van de stad naar een dorp en werd na jaren werken weer student. Een blog gemist? Lees hier alles terug.