Placeholder

Merel: ‘Ik houd niet van seks, dus mijn man heeft een minnares’

‘Mijn man heeft al jaren een minnares. Hij ziet haar eens per twee weken. Ik weet daarvan; hij plant die avonden samen met mij.’

‘Mijn man heeft al jaren een minnares. Hij ziet haar eens per twee weken. Ik weet daarvan; hij plant die avonden samen met mij. Op zo’n avond eet hij thuis bij mij en de kinderen, daarna vertrekt hij naar haar.’

‘Hij komt altijd rond een uur of twaalf thuis. Dat hebben wij afgesproken en hij houdt zich er strikt aan. Als ik moe ben, ga ik al slapen. Dan warm ik ons bed vast op tot hij lekker tegen mij aan komt kruipen. Veel mensen zullen dit bizar vinden, maar voor ons werkt het perfect. Ik zou zelfs niet anders wíllen!

Gewoon niet fijn 
Het punt is namelijk dat ik niet van seks houd. Helemáál niet. Hoe dat komt, weet ik niet. Er is mij vroeger nooit iets naars overkomen, ik ben geen slachtoffer van misbruik. Ik denk zelf dat ik aseksueel ben, dat ik ben geboren zonder lustgevoelens. Eén procent van de mensheid is aseksueel; zij vinden seks gewoon niet fijn. Ik merkte dat al toen ik jong was. Mijn vriendinnetjes waren nieuwsgierig naar de eerste keer, ik zag er alleen maar tegenop. Niet omdat ik het eng vond, maar omdat het me vies en stom leek.  Masturberen heb ik nooit gedaan, ik voelde simpelweg de aandrang niet.

‘Ik hield het vol omdat ik naar kinderen verlangde’

Het ging me tegen staan
Ik had wel vriendjes, maar hield ze altijd op afstand. Zoenen ging nog net maar zelfs dat vond ik niet echt prettig. Maar bij mijn man, die ik op mijn achttiende leerde kennen, kwam ik op een gegeven moment niet meer onder seksueel contact uit. En omdat ik zoveel van hem hield, deed ik het toch. Maar ik genoot er totaal niet van; iedere keer was het weer op mijn tanden bijten. Toch hebben we tot aan de geboorte van onze tweeling regelmatig gevreeën. Ik hield het vol omdat ik naar kinderen verlangde. Maar na de geboorte van onze zoons kon ik het echt niet meer opbrengen. Het stond me zó tegen.

Grote klap
Mijn man wist altijd al dat ik er niet dol op was, maar dit was een grote klap voor hem. Omdat ik grote problemen voorzag voor de toekomst, ben ik zelf met het idee gekomen dat hij een minnares zou zoeken. Iemand die net als hij getrouwd was, die een fijn huwelijk had, maar goede seks miste. Hij heeft een geschikte vrouw gevonden, via een speciale site voor gebonden mensen die een aanvullende relatie zoeken. Natuurlijk vond ik het in het begin moeilijk. Ik was bang dat mijn man verliefd zou worden, dat ik hem zou verliezen. Maar ik wist ook dat als ik hem dit niet gunde, hij het vroeg of laat ergens zou zoeken, waarschijnlijk buiten mij om. Dat was nog veel gevaarlijker. En het heeft goed uitgepakt.

Zijn minnares staat er hetzelfde in als hij. Zij heeft een zieke man, waardoor ze niet meer aan haar trekken komt. Samen maken ze het tweemaal per maand fijn in bed. Maar verder is er niets. Geen verliefdheid, geen wens om vaker samen te zijn. En ik ben veel gelukkiger nu ik niet meer tegen mijn zin hoef te vrijen. Iedereen happy dus!’

Lees ook: ‘Ik, zoenen met een ander? Ik snap niet hoe dit kon gebeuren’