Placeholder

Liesbeth en Caressa maken knuffels aan de hand van kindertekeningen

Kindertekeningen vormen de inspiratiebron van de knuffels die Liesbeth (39) en Caressa (30) maken. Elke knuffel is dus uniek. Iets waar ze zelf heel vrolijk van worden, en hun kleine klantjes ook. “Daar doen we het voor. Geen grotere voldoening dan een blij kind.”

Kindertekeningen vormen de inspiratiebron van de knuffels die Liesbeth (39) en Caressa (30) maken. Elke knuffel is dus uniek. Iets waar ze zelf heel vrolijk van worden, en hun kleine klantjes ook. “Daar doen we het voor. Geen grotere voldoening dan een blij kind.”

Magische poppen
Liesbeth werkte bij theaterkostuumateliers, maakte herenpakken voor het Nederlands elftal, bruidsjurken voor een couturezaak en theaterkostuums voor de Nationale Opera en Ballet in Amsterdam.
Liesbeth: “Ik vond het allemaal leuk, maar ik miste iets.” Na de geboorte van zoon Jip – hij is nu acht jaar – stopte ze een tijdje met werken. Tot geleidelijk weer de kriebels kwamen om iets te maken. Liesbeth ontwierp ronde popjes, die ze Bolliezz noemde. “Een soort van uiltjes, best heel leuk.” Ze vroeg Caressa, die ze kende via de kerk, haar te helpen met een Bolliezz-website. Caressa had als artdirector haar eigen ontwerpbureau. Ze kwam langs, zag de popjes en zei eerlijk: “Mwah, ze zijn wel leuk, maar het kan nog leuker.”
Caressa: “Liesbeth kan echt supergoed naaien. Heel secuur en vindingrijk. De passie waarmee ze dat doet, is ook bijzonder. Daarom dacht ik: kunnen we dan niet nog iets veel gavers bedenken?” Al pratende kwam Caressa op het idee van kindertekeningen
knuffels te maken. Liesbeth: “Ik dacht meteen: wow! Maar ook: hoe dan?”
Ze gingen de uitdaging aan met een tekening van zoon Jip. En ja, het lukte om daar een mooie knuffel van te maken. Het grappige monster prijkt nu op het logo van Knuffelmakers, zoals ze hun bedrijf noemen.

‘En dan ineens wordt een tekening iets tastbaars. Alsof ’ie echt leeft’

Wow-gevoel
Inmiddels hebben Liesbeth en Caressa van velours ruim honderd knuffels gemaakt. Zonodig verven ze de stof, in exact de juiste kleur. Als ouders een tekening van hun kind mailen, maken Liesbeth en Caressa daar binnen twee weken een echte knuffel van. Caressa vertaalt de tekening naar een uitvoerbaar ontwerp van zo’n vijftig centimeter groot. En dan kan de pret beginnen. Liesbeth: “Op papier is een ontwerp nog plat. Als ik het stik op stof, heb ik al mijn eerste wow-gevoel. Ik volg nauwkeurig elk lijntje en besef dat een kinderhandje dat allemaal zo heeft getekend. Dat is heel leuk. Daarna maak ik de knuffel 3D met de achterkant eraan. Dat is al weer een stuk vetter. En dan komt het mooiste: het opvullen, zodat hij lekker dik wordt. Ineens wordt een tekening iets tastbaars. Alsof ’ie echt leeft.”
Caressa: “Elke keer roepen we weer: ‘O, dit is echt een heel gave knuffel!’ Bij het zien van de tekening twijfelen we weleens, maar het wordt altijd leuk. We hebben er nog nooit eentje gemaakt die we lelijk vonden.”
Liesbeth: “Mijn nichtje maakte een tekening die bestond uit alleen maar krassen
met twee oogjes erin. De knuffel die we daarvan maakten, was echt fantastisch.”
Caressa: “We keken ernaar en ineens leek het net een kikker.”
Liesbeth: “Ja, ineens was het een echt beest.” Behalve tekeningen krijgen Liesbeth en Caressa ook foto’s van huisdieren om te ‘verknuffelen’. Zij vertalen opvallende trekjes
van het dier dan naar een aansprekend ontwerp in stof. Liesbeth: “En laatst hebben we knuffelkussens gemaakt van de hoofdpersonages uit een boek. Die opdracht was voor ons een leuk uitstapje. Met zeefdruk hebben we bijpassende T-shirts voor de boekpresentatie gemaakt.”

Lees het hele verhaal van Liesbeth en Caressa in Vriendin 29