Lezeressen vertellen: ‘Ik laat het los!’

11 januari 2017

Soms moet je iets of iemand loslaten: omdat dat beter voor je is, of om verder te kunnen. Lezeressen vertellen deze week in Vriendin (nummer 2) wat zij hebben losgelaten en wat het hen heeft gebracht.

Soms moet je iets of iemand loslaten: omdat dat beter voor je is, of om verder te kunnen. Lezeressen vertellen deze week in Vriendin (nummer 2) wat zij hebben losgelaten en wat het hen heeft gebracht.

'Ik doe nu dingen die ik wél leuk vind' 
Inge (36): “Toen ik me laatst weer met tegenzin in de sportschool in het zweet stond te werken, dacht ik ineens: wat ben ik nou toch aan het doen? Doe ik dit voor mijn plezier? Nee. Krijg ik er energie van? Nee. Ik deed het om ooit weer net zo slank te zijn als ik was voordat ik kinderen kreeg. Maar was dat een realistisch streven? Nee. Sinds de zwangerschap van mijn oudste heb ik nooit meer mijn oude figuur teruggekregen. Werd het niet eens tijd om me daar nu eens bij neer te gaan leggen? Te stoppen met dat obsessieve sporten en lijnen? Dingen te gaan doen die ik wél leuk vond? Het antwoord was drie keer ja. Ik blijf het belangrijk vinden om er goed uit te zien, maar staar me niet langer blind op maatje 36. Dat heb ik losgelaten. Liever maat 40 en tijd en energie over om dingen te doen die ik écht leuk vind: sinds een paar weken zit ik op yoga.”

'Mijn schoonouders zullen nooit veranderen'
Heleen (39): “Heel wat jaren was ik boos, teleurgesteld of verdrietig als mijn schoonouders weer eens verstek lieten gaan als een van onze kinderen jarig was, een belangrijke voetbalwedstrijd of toneelvoorstelling had of moest afzwemmen. Op een dag realiseerde ik me dat zij niet zullen veranderen, maar dat ik misschien mijn kijk op de situatie moest bijstellen. Ik heb mijn verwachtingen richting mijn schoonouders losgelaten. Nu probeer ik op het positieve te focussen, op dat wat er wél is. De kinderen zijn bijvoorbeeld dol op hun opa en oma, dat vind ik mooi om te zien. En er is volgens mijn kinderen niemand die zo goed kan voorlezen als mijn schoonvader en niemand die zulke lekkere taart bakt als oma. Ik vind nog altijd dat ze tekort schieten als opa en oma, maar ik probeer me er niet meer al te druk om te maken. Het is zoals het is. Het bespaart me in elk geval een hoop negatieve energie.”

Lees nog zeven verhalen in Vriendin 2. 

Wat heb jij losgelaten? Vertel het ons hieronder!