Placeholder

Lezeressen vertellen: ‘Deze persoon ben ik eeuwig dankbaar!’

Het geluk lijkt niet met je te zijn. Totdat iemand in je omgeving iets heel speciaals voor je doet, wat je nooit meer zult vergeten. “Mijn man is echt mijn rots in de branding.”

Het geluk lijkt niet met je te zijn. Totdat iemand in je omgeving iets heel speciaals voor je doet, wat je nooit meer zult vergeten. “Mijn man is echt mijn rots in de branding.”

‘Dankzij haar durfde ik het aan om in mijn eentje een kind te krijgen’

Lotte (52): “Ik wilde altijd al graag kinderen, maar mijn ex-man wilde ze absoluut niet. Ik legde me erbij neer, maar vond het wel moeilijk toen mijn zussen wel kinderen kregen. Hoe groot mijn verlangen naar een kind echt was, realiseerde ik me pas toen ik op mijn 38ste een studie had afgerond, iedereen me vroeg wat ik daarmee ging doen terwijl ik alleen maar kon denken: ik wil moeder worden! Maar een partner ontbrak, en ik zag het niet zitten om het in mijn eentje te doen.

Mijn zussen zeiden altijd dat het moederschap loodzwaar was en dat het in je eentje niet te doen was. Ik geloofde hen. Tót ik een artikel in handen kreeg over Marja en haar vereniging bam-mam voor bewust alleenstaande moeders of single vrouwen die zich op het moederschap aan het oriënteren zijn. Het artikel was een eyeopener, want uit Marja’s verhaal maakte ik op dat het best kan: een kind krijgen in je eentje.

Ik ben direct lid geworden en kwam zo in contact met vrouwen die net als ik een kinderwens hadden, maar geen partner. Ik heb me verdiept in de verschillende mogelijkheden om zwanger te worden en ben uiteindelijk met hulp van een donor en ivf zwanger geworden. De wachttijd die bij ivf komt kijken, was vervelend, zeker omdat ik al wat ouder was en graag zo snel mogelijk zwanger wilde worden, maar was achteraf ook nuttig om me goed te kunnen voorbereiden.

Uiteindelijk ging mijn grote wens in vervulling en kreeg ik een dochter. Ik ben Marja eeuwig dankbaar dat zij destijds haar verhaal heeft gedeeld. Door te lezen over haar positieve ervaringen durfde ik het aan, en daar heb ik nooit een seconde spijt van gehad. Een leuke man komt wel weer, je hebt maar tijdelijk kans op een kind. Gelukkig heb ik die kans benut.”

‘Ik barste in huilen uit en vertelde haar over onze date’

‘Ik vond mijn grote liefde dankzij de buurvrouw’

Raïsa (44):
“Zeven jaar geleden verbrak ik mijn relatie en besloot ik te verhuizen naar een andere stad. Ik kocht er een piepklein, maar sfeervol appartement. Precies goed voor mij alleen. Bij de kennismaking met de eigenaar van de woning dacht ik: o, wat een leuke man! Maar omdat hij ging samenwonen, stopte ik die gedachte direct weer weg. Tot ik vlak voor de overdracht van hem hoorde dat zijn relatie was gesneuveld. Nadat ik was verhuisd, trok ik de stoute schoenen aan en vroeg hem via een sms mee uit. Hij zei ja en het werd een fantastische avond waarbij de vonk oversprong. En ik wist: dít is mijn man.

Maar al snel liet hij weten dat het voor hem veel te snel ging. Er volgde een radiostilte. Een aantal maanden later ging ik op een avond een wijntje drinken bij mijn nieuwe buren en vroeg de buurvrouw: ‘Is die jongen die hier eerst naast woonde niks voor jou?’ Ik barste in huilen uit en vertelde haar over onze date en over hoe goed het klikte tussen ons. Op haar vraag waarom ik hem dan niet belde, antwoordde ik dat ik van mening was dat hij de eerste stap moest zetten. Diezelfde week nog heeft mijn buurvrouw hem gebeld; ze vond het namelijk zo’n gemiste kans voor ons allebei! Het telefoongesprek maakte heel wat bij hem los en liet hem inzien dat hij er gewoon voor moest gaan. Niet veel later kreeg ik een berichtje van hem. Hij wilde me graag weer zien. Inmiddels zijn we getrouwd en hebben we drie kinderen. Je begrijpt, mijn buurvrouw ben ik eeuwig dankbaar!”

Dit verhaal komt uit Vriendin 52. Daarin lees je ook de verhalen van vijf andere vrouwen.