Placeholder

Lezeressen vertellen: daarom ben ik trots op mezelf

Hardop zeggen dat je trots bent op wat je hebt gedaan of bereikt, dat doen wij vrouwen – bescheiden als we zijn – vaak liever niet. Deze lezeressen brengen daar verandering in. En terecht!

Hardop zeggen dat je trots bent op wat je hebt gedaan of bereikt, dat doen wij vrouwen – bescheiden als we zijn – vaak liever niet. Deze lezeressen brengen daar verandering in. En terecht!

‘Mijn pestverleden zet ik positief in, om anderen te inspireren’

Mariëtte (47): “Ik ben er enorm trots op dat ik mijn pestverleden heb kunnen omzetten in iets waarmee ik anderen inspireer. Als kind was ik een muurbloempje: lief en onopvallend. Ik hoorde er niet bij en werd na schooltijd vaak door andere kinderen bedreigd met een pak slaag. Of ze hielden een aansteker onder mijn lange haar. Dat maakte me angstig. Ik voelde me klein, minderwaardig en lelijk. Afgewezen. Het heeft dan ook lang geduurd voor ik tot bloei kwam en mensen durfde te vertrouwen. Maar na veel vallen en opstaan zie ik nu een trotse vrouw in de spiegel, die weet wat ze wil. Die krachtig is en positief. Die weet wat ze waard is, juíst door haar verleden. En weet dat ze iets te vertellen heeft. Er is te veel aandacht voor de negatieve kant van pesten. Ik wilde juist krachtige, inspirerende verhalen laten horen. Via internet vond ik vijftien anderen die iets positiefs met hun pestverleden hebben gedaan. Hun verhalen heb ik gebundeld in Krachtig anders, waarvan de opbrengst volledig gaat naar initiatieven tegen pesten. Ik hoop dat ik hiermee mensen kan laten weten dat het wel goedkomt zolang ze blijven geloven in zichzelf en de magie van het leven blijven zoeken.”

'Zonder hulp viel ik 39 kilo af' 

Claudia (47): “Wat wilde ik graag een energieke, gezonde, fitte vrouw zijn. En wat ben ik trots op mezelf dat ik dat nu ook écht ben. Dat ik niet meer de Claudia ben die 39 kilo zwaarder woog en alleen voor anderen aan het zorgen was, maar nooit voor zichzelf. Op een dag begin 2013 ging de knop om. Als ik doorging met hoe ik leefde, zou ik nooit die fitte vrouw worden. Dus ik ging na wat anderen dan anders deden dan ik. Over emoties en gevoelens práten bijvoorbeeld, in plaats van ze weg te eten. Of wat vaker de fiets pakken. En stoppen met eten als je genoeg hebt gehad in plaats van blijven proppen. Ik ging calorieën tellen, maar verbood mezelf niets. Zolang het maar binnen een grens bleef. Daarnaast ging ik meer bewegen. Gewoon een klein beetje, niets extreems. En zo veranderde mijn lijf langzaam maar zeker in dat van een energieke, gezonde, fitte vrouw. Een slanke vrouw. Door me al te gedragen als de vrouw die ik wilde zijn dus. En dat
zonder hulp, helemaal zelf. Ik loop nu zelfs hard!”

‘Eindelijk ben ik gelukkig – óók met mezelf’

Raimke (31): “Ik ben er trots op dat ik zo gelukkig ben. Voorheen was ik vaak ongelukkig met mijn uiterlijk; ik vond mezelf te dik en niet mooi genoeg. Dat zat me enorm in de weg. Zo wilde ik graag een kindje, maar ik dacht: als je als moeder zo onzeker bent over je uiterlijk en altijd maar een dieet volgt, geef je het slechte voorbeeld. Tweeënhalf jaar geleden heb ik met hulp van een coach mijn innerlijke ‘Gremlin’ weten te temmen. En in december 2015 werd ik moeder. De cirkel is rond!”

Lees nog 7 verhalen waarom onze lezeressen trots op zichzelf zijn in Vriendin 14