Placeholder

En ze leefden nog lang en gelukkig

Stefanie (41) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 3,5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al 16 jaar!

Stefanie (41) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 3,5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al 16 jaar!

‘Ik ben Sneeuwwitje,’ zegt Adriana. Ze klimt op een kastje en gaat er met opgetrokken knietjes op liggen, terwijl ik de was aan het ophangen ben.
‘Jij moet mij kussen,’ gebiedt ze. Ik buig voorover en kus haar lippen. Adriana opent haar ogen en kijkt mij gespeeld verbaasd aan.
‘Wil je met mij trouwen?’ vraag ik.
‘Nee, ik wil met de dwerg trouwen.’ Ik moet lachen en vergeet helemaal om een teleurgestelde prins te spelen.

Hoe zou het sprookje dan gegaan zijn? Zou Sneeuwwitje heimelijk verliefd zijn geworden op Sneezy? Zou Sneezy’s hart – van alle dwergenhartjes – het hevigste bloeden als Sneeuwwitje in de glazen kist wordt gelegd?

Dan is er die prins. Hij is knap en rijk en heeft Sneeuwwitje wakker gekust. Toch kiest Sneeuwwitje niet voor hem, maar voor de niezende dwerg. Ze trouwen en krijgen een snotterig kindje met haar zo zwart als ebbenhout, lippen zo rood als bloed, een huid zo wit als sneeuw en een neus zo rond als een oliebol. Sneeuwwitjes leven zou er heel anders uitgezien hebben, maar of het beter of slechter zou zijn geweest, zou niemand ooit geweten hebben.

Adriana groeit op in een gezin met een broer en zussen van een andere generatie. Christianne is zelfs al uit huis. We wonen nu weer met 6 personen, maar in een andere samenstelling dan vroeger.

Ik vraag mij wel eens af hoe ons leven gegaan zou zijn als:

– de biologische moeder van de kinderen geen drugsverslaafde was;
– mijn adoptiekinderen uit Dirk en mij ontstaan waren;
– Adriana nog een babybroertje of – zusje had gekregen;
– mijn eigen moeder nog geleefd had en tegen mij zou kunnen zeggen dat ik het goed doe.

Ons leven zou er dan heel anders uitgezien hebben, maar of het beter of slechter zou zijn geweest, zou niemand ooit geweten hebben.

In het kinderboek ‘Max en de toverstenen’ kun je halverwege het verhaal kiezen voor een goede of slechte afloop. Misschien heb je die keuze in je eigen leven ook of zou het lot altijd beter zijn? Wellicht heb je geen keus nodig en komt het, op welke manier dan ook, wel goed.

Gelukkig mag ik van Adriana zowel prins als dwerg spelen, dus is het mij om het even voor wie Sneeuwwitje kiest, als ze maar lang en gelukkig leeft.