Derk Bolt: ‘De ontvoering heeft mijn jaar niet verpest’
20 december 2017
De gijzeling in Colombia heeft zijn jaar niet verpest, vindt Spoorloos-presentator Derk Bolt. Toch zijn hij en z’n cameraman sindsdien wel wat meer op hun hoede. “In slechte buurten, waar we niet mogen filmen, hadden we dat vroeger toch geprobeerd. Nu denken we: niet doen.”
De gijzeling in Colombia heeft zijn jaar niet verpest, vindt Spoorloos-presentator Derk Bolt. Toch zijn hij en z’n cameraman sindsdien wel wat meer op hun hoede. “In slechte buurten, waar we niet mogen filmen, hadden we dat vroeger toch geprobeerd. Nu denken we: niet doen.”
“Het jaar begon heel normaal”, vertelt Derk over ‘zijn’ 2017.
“Plannen maken voor Spoorloos-reizen, werkoverleg, dat soort dingen. Het kabbelde een beetje voort, was een jaar als alle andere. Zoals altijd bracht ik tijd door met mijn kinderen en ouders in Nederland en was ik daarnaast zo veel mogelijk in Barcelona, waar ik een huis heb.” Maar nog voordat het jaar halverwege was, werd het toch héél anders dan anders.
“Op 15 juni vertrokken Eus (Eugenio Follender, Derks vaste cameraman, red.) en ik voor Spoorloos naar Colombia. Mijn favoriete land ik schat dat ik er wel veertig keer ben geweest. Deze keer gingen we op zoek naar de biologische moeder van Margriet, een Nederlandse vrouw. We wisten dat haar familie in de grensstreek tussen Colombia en Venezuela woont. Deze streek staat bekend als onveilig gebied, al variëren de reisadviezen van ‘code rood’ tot ‘wees gewoon voorzichtig’. Vanuit de veilige stad Cúcuta zouden we alles plannen en uitvoeren. We ontdekten dat de man van de vrouw die we zochten als lasser werkte in het plaatsje El Tarra, in het binnen- land. Daar besloten we heen te rijden. Omdat het Vaderdag was, bleef onze vaste chauffeur liever thuis. Dus huurden we een auto en gingen zelf op pad, zoals we vaak doen. We zouden die man opzoeken en wellicht wat mooie plaatjes schieten.
We wisten dat er in het gebied boeven zaten, dus hadden we alle waardevolle spullen, zoals camera’s en een drone, in de kofferbak gestopt. Ik reed, Eus had alleen een kleine handcamera bij zich. Onderweg pikten we nog een oud mannetje op dat in El Tarra woonde en meeliftte. Hij vertelde honderduit en zei dat het er volkomen veilig was. Maar nog geen twee minuten nadat we hem thuis hadden afgezet, kwam er een jong gastje op een brommer naast ons rijden. Hij wees naar binnen en riep: ‘Geef me de camera!’ We dachten aan een overval, dus ik gaf vol gas. Al snel stond hij voor ons en trok een pistool. We zijn naar onderen gedoken, ik heb het stuur omgegooid en reed zo snel mogelijk weer het dorp in, waar mensen waren. Eenmaal daar vond de jongen ons weer met zijn pistool. Er kwam nog een ander bij en toen begon het hele circus.
Ze bleven maar roepen wat we kwamen doen, waarom we aan het filmen waren. Toen ontdekten ze de camera’s en drone achter in de auto, daar begrepen ze helemaal niets van. We lieten onze paspoorten zien, maar ze konden niet lezen en geloofden niet dat we niet uit Amerika kwamen. We waren spionnen, besloten ze.”
We mogen vijf gesigneerde exemplaren van Derks boek Ontvoerd weggeven. Kans maken? Vul hieronder het winformulier in en misschien win jij een van de vijf exemplaren.
Meer lezen
Wat is er veel gebeurd dit jaar! BN’ers en minder bekende Nederlanders vertellen over hun jaar in Vriendin 51. Lees hier de hele week hun verhalen.
