Daniëlle: ‘Hij bleek nog een vrouw – mét kind – te hebben’
28 februari 2024
Daniëlle (39) ontdekte twee jaar geleden bij toeval dat haar verloofde Wessel (35) nooit was weggegaan bij zijn ex. “Na een lange zakenreis wilde ik hem graag ophalen, maar dat mocht nooit.”
Daniëlle: “Tientallen keren heb ik mezelf de vraag gesteld waarom ik niets door heb gehad. Hoe kon het onder mijn ogen gebeuren zonder dat ik het wist? Was ik zo naïef of hield ik gewoon te veel van hem? Eigenlijk kom ik steeds op hetzelfde antwoord uit: mijn vriend Wessel was een fantastische leugenaar en kon moeiteloos de waarheid verdraaien. Zijn overtuigingskracht was zo groot en hij was zo charmant, dat ik hem altijd geloofde. Hoe bizar de feiten ook waren.”
Ongezellig
“Vijf jaar geleden leerde ik Wessel kennen in de kroeg. Een knappe, charmante spierbonk. Ik viel als een blok voor hem en we stonden drie uur te zoenen, midden in een cafeetje. Na de eerste date was het dik aan. Ik was smoorverliefd. Hij vertelde me over Tessa, zijn vervelende ex bij wie hij net weg was. Volgens hem had zij hem financieel uitgekleed. Ze bezaten nog een huis samen, dat ze te duur hadden gekocht en onverkoopbaar was. Om en om sliepen ze daar. Na een jaar trok Wessel bij me in, in mijn appartement, maar hij droeg financieel amper bij. Hij betaalde nog steeds de helft van zijn oude hypotheek, omdat ze het huis niet verkocht kregen. Ook moest hij schulden afbetalen die zij indertijd hadden gemaakt. Dat vond ik niet erg. Wessel haalde soms boodschappen en verwende me met mooie lingerie en bloemen. Toen we net samenwoonden, kreeg hij een andere functie binnen zijn bedrijf. Hij werkte in de IT als installateur en werd uitgezonden naar het buitenland: naar Amerika, Engeland en Dubai. In het begin was hij slechts een paar dagen doordeweeks weg, maar steeds vaker zat er ook een weekend bij. Als hij naar Amerika moest, bleef hij twee weken weg. Als ik klaagde dat ik dat ongezellig vond, zei Wessel dat het nou eenmaal bij zijn functie hoorde.”
Ziekelijk jaloers
“Wat ik vooral vervelend vond, was dat ik nooit méér wist dan de dag waarop hij vertrok en weer terugkwam. Als ik informeerde naar een vliegschema of de naam van zijn hotel, deed hij vaag. Bovendien werd hij achterdochtig. Hij dacht dat ik zijn reisgegevens wilde hebben om mijn gang te kunnen gaan als hij van huis was. Zo zou ik precies kunnen weten van hoe laat tot hoe laat hij ergens was en in die tijd het bed kunnen induiken met een andere man. Complete onzin, ik was helemaal niet van plan vreemd te gaan! Maar Wessel was ziekelijk jaloers. In het begin vond ik dat nog schattig, later belemmerde het me. Zonder hem ondernam ik weinig. Na mijn werk ging ik soms naar mijn ouders of oma en een enkele keer met een vriendin naar de film. Maar meestal was ik alleen in het weekend dat hij er niet was. Zodra ik afsprak met vriendinnen, voelde ik me niet op mijn gemak. Ik was bang dat Wessel me zou bellen en dat hij dan hoorde dat ik niet thuis was. Als hij weg was, appte hij constant om te vragen wat ik aan het doen was. Andersom, als ik hem appte of probeerde te bellen, nam hij nooit op of reageerde pas laat. Na een lange reis stelde ik weleens voor hem op te halen, maar dat mocht nooit. Dat vond Wessel zonde van de benzine of hij reed met een collega mee. Ik heb hem weleens willen verrassen, maar als ik dan op internet opzocht hoe laat er die dag vluchten uit Seattle aankwamen, durfde ik het er toch niet op te wagen. Soms klopten die tijden niet, want dan kwam Wessel veel eerder of later aan dan op de website van Schiphol stond. Het nare onderbuikgevoel dat ik had als hij ineens eerder opdook, werd ruimschoots gecompenseerd door zijn reactie als hij me zag. Hij knuffelde me bijna plat en sleurde me meteen de slaapkamer in.
Zo waren er meer vreemde dingen, maar die werden gecompenseerd door zijn grote liefde voor mij. Op reis stuurde hij me ellenlange mails met hoeveel hij van me hield en als hij thuis was, vreeën we twee keer per dag. Hij vroeg me al na een paar maanden ten huwelijk, maar tot een trouwdatum kwam het niet. Eerst moest zijn huis worden verkocht, pas dan hadden we geld voor een droombruiloft, zei hij. Ook verlangde hij naar kinderen. Wessel sprak elke dag over het schattige dochtertje, de kopie van mij, dat hij graag wilde. Ik stopte met de pil, maar werd steeds weer ongesteld. Toen ik na een jaar nog niet zwanger was, stapten we in de medische molen en onderging ik allerlei vruchtbaarheidsbehandelingen. Wat het lastig maakte, was dat hij vaak weg was op mijn vruchtbare dagen. Ik spoot hormonen en moest van het ziekenhuis temperaturen, maar als ik dan een eisprong had, kwam het vaak voor dat hij net die dag in het buitenland zat.”
Met zijn gezin
“Begin 2020 overleed Wessels opa onverwacht. Wessel had al jaren geen contact meer met zijn ouders, maar we zagen zijn opa en oma nog af en toe. Een tante belde mij ’s morgens om half zeven en vroeg of ik Wessel wilde inlichten, want ze kreeg hem niet te pakken. Ik vertelde dat Wessel op dat moment een week in Engeland zat voor zijn werk en dat het daar een uur vroeger was. Ik nam aan dat hij nog sliep en probeerde het die ochtend nog een paar keer.
Toen ik hem ook niet te pakken kreeg, belde ik om half negen naar zijn werk. Wessel had me nadrukkelijk verboden hem daar ooit te bellen, maar dit was een noodsituatie. Ik vroeg de receptioniste of zij misschien gegevens had van zijn hotel in Engeland. Ze reageerde verbaasd. Ze wist niets van werktrips naar Engeland, het bedrijf deed helemaal geen zaken met Engeland. Wessel was toch op vakantie met zijn gezin in Spanje? Hij zou niet eerder dan volgende week terug zijn. Mijn hele lijf begon te trillen en rillen, alsof ik in een bak ijs werd gegooid. Ik bedankte de receptioniste en zat verslagen met mijn telefoon in mijn hand. Met zijn gezín op vakantie? Hoe dan?”
Bonzend hart
“In paniek sprak ik Wessels voicemail in en zei dat hij me met spoed moest terugbellen. Na een half uur belde ik een collega, van wie ik gegevens op LinkedIn had gevonden. Ik vroeg of hij misschien wist waar Wessel uithing, omdat ik hem zocht in verband met een sterfgeval in de familie. ‘Jawel’, zei hij. ‘Hij is op vakantie met zijn vrouw en kind.’ Weer kreeg ik het vreselijk koud, de rillingen trokken over mijn hele lijf, maar ik móést doorvragen. Uiteindelijk vertelde zijn collega
dat Wessel nog steeds een relatie had met Tessa, de vrouw van wie ik dacht dat het zijn ex was. Ze bleken ook een kind te hebben. Met bonzend hart luisterde ik naar zijn informatie, bedankte hem en ging op onderzoek uit. Ik hoefde niet lang te zoeken, want op Facebook vond ik Tessa’s profiel. Ze had weliswaar een afgeschermd account, maar haar profielfoto loog er niet om: ik zag
haar en Wessel met een blond jongetje op zijn schoot.”
Kotsmisselijk
“Het was gruwelijk om te zien. Ik begon te hyperventileren en het voelde alsof ik zou gaan flauwvallen. Ooit had ik voor een examen van mijn huisarts een kalmeringsmiddeltje gehad om rustig te worden en ik nam nu meteen twee pillen tegelijk in. Ik moest rustig blijven, erachter komen wat er aan de hand was. Als een rechercheur doorzocht ik Wessels bureaulades, tassen en jaszakken naar bewijs. Maar behalve twee boxershorts die ik niet kende, vond ik niks. Daarna checkte ik zijn iPad. Ik ontdekte een voor mij onbekend account en die inbox vertelde me alles. Blijkbaar leefde Wessel een dubbelleven. Hij verdeelde zijn tijd tussen Tessa en mij met als alibi buitenlandse zakenreisjes. Ik vond vrijwel identieke mails als die Wessel naar mij had gestuurd, maar dan aan Tessa. Hij schreef hoezeer hij haar en hun kind miste. Hij deed alsof hij in zijn hotelkamer in Amerika zat, maar ik zag dat de mail was gestuurd in de week dat hij bij mij thuis was. Vanaf onze thuiscomputer! Ik werd er kotsmisselijk van. Andersom had hij dat natuurlijk ook bij mij gedaan. Maar het ergste vond ik dat hij dus een kind met haar had. Het kind dat ik hem zo graag wilde geven. Dit jongetje had mijn kind moeten zijn. Huilend stortte ik in.”
Geheimen ontrafeld
“Toen Wessel later die dag eindelijk terugbelde, was ik helemaal over mijn toeren. Ik schold hem uit en gilde: ‘Wáárom doe je mij dit aan? Waarom twee relaties, waarom wil je een kind bij de ene vrouw en de andere?’ Uit de mails naar Tessa werd duidelijk dat hij ook met haar trouwplannen had. Hoe had dat nou gekund? Zou hij mij hebben laten staan bij het altaar? Wessel had geen antwoorden. Hij hield een wazig verhaal en werd zelfs nog boos dat ik aan het speuren was geweest. Hij zou over vijf dagen terugkomen en me dan alles uitleggen. Toen hij eindelijk thuiskwam, had ik alle geheimen ontrafeld. Ik had ontdekt dat hij met Tessa wel bij zijn ouders kwam, dat zijn beste vriend van ons allebei af wist en dat mijn relatie één grote leugen was geweest. Al die keren dat Wessel me liet zitten met feestjes, bruiloften of met Kerst, was om haar geweest. Zoals de laatste Kerst, toen hij opeens weg moest, omdat een belangrijke Amerikaanse klant op Tweede Kerstdag wilde afspreken. Nu weet ik: toen zat hij bij zijn gezin. Wessel zat verslagen voor me. Hij beweerde dat hij van ons beiden evenveel hield. Hij had niet kunnen kiezen en wilde dat nu nog niet. Hij wilde voor ons vechten, maar ik was klaar met hem. Weliswaar hield ik nog van hem, hij had me ongelofelijk hard op mijn hart getrapt. Ik zou hem nooit kunnen vergeven. De week ervoor had ik me elke avond in slaap gehuild. Ik had mijn ouders en vriendinnen ingeschakeld en iedereen was het erover eens: Wessel was een ontzettende klootzak. Ik moest van hem af. Wessel is weggegaan met zijn spullen en ik heb niets meer van hem gehoord. Op Tessa’s Facebook (Wessel wilde absoluut nooit iets met Facebook te maken hebben, nu snapte ik waarom) kan ik zien dat ze inmiddels zijn getrouwd en nog een kind hebben gekregen. Blijkbaar weet zij nog steeds niet dat hij een dubbelleven heeft geleid. Ik ga het haar ook niet vertellen, dat is niet mijn taak. Wel ben ik in therapie gegaan. Zelfs nu, twee jaar later, snap ik er nog steeds niets van. Wessel was mijn grote liefde, maar hij heeft me moedwillig kapot gemaakt. Binnenkort onderga ik speciale traumatherapie. Door alles wat er is gebeurd, lukt het me met moeite mensen, maar vooral mannen, te vertrouwen. Al mijn hoop heb ik gevestigd op deze therapie, want zonder goede hulp denk ik dat het me niet lukt om me ooit weer voor een relatie open te stellen. Degene van wie ik het meest hield, heeft me twee jaar lang bedrogen. Ik durf niemand meer op zijn woord te geloven.”
Tip van Vriendin
Het fenomeen vreemdgaan of overspel is van alle tijden en gaat veelal gepaard met heftige emoties. Wat drijft de partner tot overspel? Wat zijn de motieven van de minnares? En wat is de reden dat de bedrogen echtgenote haar man toch niet kwijt wil en het overspel vergeeft? Hier kun je alles over lezen in De duivelsdriehoek van Carolien Roodvoets. Voor meer info klik op onderstaande button.
De duivelsdriehoek
Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.
