Placeholder

Stefanie: ‘Leren luisteren’

‘Kom je tanden poetsen?’ vraag ik voor de zoveelste keer. Als Adriana na veel geroep niet komt, zeg ik uit onmacht dat ik niet meer ga voorlezen.

‘Kom je tanden poetsen?’ vraag ik voor de zoveelste keer. Als Adriana na veel geroep niet komt, zeg ik uit onmacht dat ik niet meer ga voorlezen.

Eindelijk komt ze met een ondeugend gezichtje naar mij toe. Ik poets haar tanden. Wat moet ik doen als ik haar naar bed breng? Als ik toch ga voorlezen, ben ik inconsequent. Maar ik straf Adriana nooit en wil het voorlezen niet afpakken.

Leerzaam

Voorlezen is goed voor de taal en sociale ontwikkeling. Een kind leert er beter door luisteren en leert zich beter in een ander te verplaatsten.
Ik schuif naast Adriana in bed, pak het boek: ‘De geesten van Krakelia, Bezoek van oma’, en lees verder waar we gisteren gestopt zijn.

De piano

‘Waarom zagen Dieuwertje en de juf die geest wel, maar Dieuwertjes vader en moeder niet?’
‘Dat regelde haar overleden oma’, antwoord ik. ‘Maar in het echt ziet ook niet iedereen overledenen of goddelijke verschijningen. Misschien moet je ziel daarvoor open staan.’ Adriana vraagt of het echt waar is dat ik de piano van mijn overleden vader een keer hoorde toen ik op de wc zat, terwijl er verder niemand thuis was. Ik zeg dat ik niet zeker weet of ik het in mijn hoofd hoorde of dat mijn overleden vader mij echt even gedag kwam zeggen via de piano.

Het zesde zintuig

‘Soms voel of merk je iets, dat je niet kunt verklaren’, zeg ik. ‘Weet je wat zintuigen zijn?’
Adriana schudt haar hoofd. Ik noem de vijf zintuigen en zeg dat er ook een zesde zintuig is.
‘Wanneer je vanuit het niets denkt: Ik kom Sanne tegen en je haar even later echt tegenkomt, heb je dat aangevoeld met je zesde zintuig.’ Adriana luistert aandachtig.
‘Nu lekker gaan slapen,’ zeg ik. ‘Welterusten!’

‘Mama? Is het eerder mijn verjaardag of Sinterklaas?’
‘Sinterklaas,’ antwoord ik.
‘Over hoeveel nachtjes is het Sinterklaas?’
‘Heel veel,’ zeg ik.
‘Maar nu gaan slapen hoor.’

Nog één vraag dan

‘Waarom huilt Kevin?’ Vraagt Adriana. Ze hoort ons pasgeboren buurjongetje huilen.
‘Misschien heeft hij honger of jeuk, of…’ Adriana heeft mij weer in de tang. Wat kan mij het schelen. Ik wil geen modelmoeder zijn. Ik wil een moeder zijn die luistert naar haar kind. Volgens mij is dat voorbeeld de beste manier om een kind te leren luisteren. Als later blijkt dat mijn voorbeeld niet gewerkt heeft, dan hebben we het ‘s avonds voor het slapen gaan in ieder geval gezellig gehad.

OVER STEFANIE

Stefanie (44) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 7 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 20 jaar!