Anniko van Santen kan haar werk goed loslaten: ‘Mutsig bezig zijn relativeert enorm’

12 juni 2018

Anniko van Santen (47) is al dertien jaar het gezicht van Opsporing verzocht. Ook was ze dit jaar juryvoorzitter van de verkiezing van het beste spannende boek. Privé kan ze de misdaad gelukkig heel goed loslaten: “Lekker bakken of cadeautjes inpakken, heerlijk!”

Anniko van Santen (47) is al dertien jaar het gezicht van Opsporing verzocht. Ook was ze dit jaar juryvoorzitter van de verkiezing van het beste spannende boek. Privé kan ze de misdaad gelukkig heel goed loslaten: “Lekker bakken of cadeautjes inpakken, heerlijk!”

Anniko als juryvoorzitter

Dertig spannende boeken heeft ze dit jaar al gelezen. Als juryvoorzitter van de BookSpot Gouden Strop – een prijs voor de beste, oorspronkelijk Nederlandstalige thriller – moet Anniko van Santen natuurlijk weten waar ze over praat. “Gelukkig hoef ik niet alles zelf te beslissen, welke boeken er zijn geselecteerd en zo”, lacht Anniko op een zonovergoten terras in haar woonplaats Hilversum.

“Ik durf mezelf namelijk geen expert te noemen, ik lees gewoon omdat ik het leuk vind. Er zaten gelukkig nog vier anderen in de jury, onder wie recensenten die zijn gespecialiseerd in thrillers, een oud-directrice van een bibliotheek en een voormalig politiemedewerkster die nu een boekwinkel heeft. Als juryvoorzitter wordt meestal iemand gekozen die ervaring heeft met misdaad, Antoinette Hertsenberg en Jaap Jongbloed gingen me voor. Dit jaar was mijn tweede.”

‘Ik blijf steeds bedenken: alleen de excessen komen in Opsporing verzocht’

Ben je zelf een boekenwurm?

“Ik lees graag, maar ik kom er vaak niet toe. Met een volle baan en twee kinderen van veertien en zeventien is de week op een gegeven moment gewoon vol. Op vakantie vind ik lezen heerlijk, dan denk ik altijd: dit moet ik vaker doen! Maar eenmaal thuis dendert de dag weer voorbij en blijven de boeken liggen. Ik heb lange tijd bewust niet dit soort thrillers gelezen, want ik doe al dertien jaar Opsporing verzocht en dacht: dan ga ik niet in mijn vakantie óók nog over dode mensen lezen. Maar ik hou er erg van om dingen met een reden te doen. Een boek lezen omdat je er iets nuttigs over moet vertellen, ligt me wel. Om alle boeken en mijn meningen uit elkaar te kunnen houden, zat ik tijdens de skivakantie in Oostenrijk aantekeningen te maken op de laptop van mijn dochter, haha.”

Journalist Ella Mae leest voor Vriendin veel boeken: Lees hier haar laatste boekentips

Hoe houd jij de zwaarte van een programma als Opsporing verzocht afgeschermd van je privéleven?

“Wat eigenlijk geldt voor iedereen die er werkt: we kunnen heel goed dingen wegrationaliseren. De zaken die wij behandelen zijn de uitzonderingen, de excessen, blijf ik steeds bedenken. Dat relativeren lukt zelfs na alles week na week langs te zien komen, ja.

Aan het einde van het seizoen loop ik wel steeds meer op mijn tandvlees hoor, wat vertrouwen in de mensheid betreft. Zelfs in een veilige omgeving, zoals in dit restaurant. Toen we hier net foto’s aan het maken waren op de bovenverdieping, lag mijn telefoon op tafel. Dan denk ik toch even: er hoeft maar één iemand langs te komen en hij is weg. Je gaat met alle nare dingen rekening houden. Dat is niet leuk en het kost energie. Maar meestal kan ik het toch vrij goed loslaten.”

‘Die broek moet je niet aandoen, appte mijn man’

Je bent niet banger geworden op straat of in huis?

“Nee. Ik let wel meer op. Niet dat ik bang ben, maar sinds het programma heb ik wel een soort radar voor: wat gebeurt er om me heen? Ook omdat ik best een voorspelbaar leven heb, met kinderen heb je een vaste routine. Ik heb jarenlang tijdens het afhalen van mijn kinderen rondgekeken: wie staan er verder nog op het schoolplein? Klopt dat allemaal? Maar ik ben ook weer niet heel voorzichtig. Vorig jaar waren we op vakantie in Italië en ging ik pinnen. ‘Nou ja!’ zei mijn man, ‘Iedereen kan met je meekijken, en jij maakt nog wel een programma daarover!’ Haha.”

Je man Remco werkt ook in de tv-wereld. Is hij kritisch op wat je doet?

“Ja, heel erg. Hij heeft weleens gezegd toen ik thuiskwam: ‘Nou, dat kan wel beter’. Hij heeft zelfs een keer geappt: die broek moet je niet aandoen! Maar er is niemand die me beter kent dan hij en hij weet dus heel goed waar ik me lekker bij voel en waarbij juist niet. Daarnaast is hij een goede televisiemaker, dus ik neem zijn mening serieus. Er is niemand die het zo goed met me voorheeft als hij, dus als hij kritiek heeft, zit daar geen verborgen agenda achter. Ik ben ook wel kritisch naar hem, maar als directeur content bij Talpa werkt hij achter de schermen en zit boven in een grote machine, dat is minder persoonlijk. We kunnen trouwens ook heerlijk samen tv-kijken en andere programma’s beoordelen.”

Vriendin leest met Ella Mae: ‘Thriller Dert13n, ik kon niet stoppen met lezen’