Placeholder

André van Duin: ‘Ik heb zo veel geluk in mijn leven’

Hij viert succes na succes op werkgebied en daar staat hij zelfs na vijftig jaar werken zelf nog weleens verbaasd om. André van Duin (69): “Of ik ooit met pensioen ga? Ik denk het niet. Ik wil een reden hebben om ’s morgens op te staan.”

Hij viert succes na succes op werkgebied en daar staat hij zelfs na vijftig jaar werken zelf nog weleens verbaasd om. André van Duin (69): “Of ik ooit met pensioen ga? Ik denk het niet. Ik wil een reden hebben om ’s morgens op te staan.”

André ontvangt ons in het prachtige Amsterdamse grachtenpand waar hij woont én werkt. Via het kantoor komen we bij een grote vergader­ tafel. Een halve verdieping lager kijken we zó zijn studio in, waarvan de muren zijn bedekt met een enorme muziekcollectie. Een trapje omhoog brengt ons naar de volledig ingerichte bar, waar André ons iets inschenkt en dan gaat zitten om te vertellen over zijn nieuwste album: Van Duin zingt Sonneveld. Weer een project dat hem spontaan in de schoot werd geworpen, vertelt hij. “Het was een idee van de platen­ maatschappij. Ze wilden een plaat met liedjes van Wim Sonneveld en vonden mijn stem daarbij passen. Het leek me meteen enig.”

Was Sonneveld een voorbeeld voor je? 
“Zeker. Als klein kind al wilde ik artiest worden. Ik luisterde toen veel naar de radio en hoorde leuke dingen: Snip en Snap, Rijk de Gooijer en Johnny Kraaijkamp, het programma Showboat waarin Sonneveld zat… Ik kon echt genieten van hem en zijn typetjes. Je had in die tijd Tom Manders die Dorus deed, die heb ik vaak nagedaan, met een snorretje voor en een hoedje op. Maar ook Toon Hermans en Wim Sonneveld, inderdaad. De laatste had naast zijn komische werk ook veel mooie liedjes. Voor dit album heb ik juist die uitgezocht. Zoals Het dorp, dat je nog steeds vaak op de radio hoort, en Aan de Amsterdamse grachten.”

Daarnaast heb je ook nog ‘even’ Heel Holland bakt gepresenteerd…
“Ook daar werd ik tot mijn verbazing voor gevraagd. Opeens belde Jan Slagter, directeur van Omroep Max, met de vraag of ik dat wilde doen, omdat Martine Bijl herstellende is van een hersenbloeding. Ik was nogal overdonderd en zei:‘Ik bel je morgen terug.’ Martine is een goede vriendin, dus ik heb haar eerst gebeld om te vragen wat zij ervan vond.‘Het zou me zó opluchten als jij het gaat doen’, zei ze.‘Ik heb al meerdere namen gelezen waarvan ik dacht: nou, nee. Maar als jij het overneemt, zou ik dat alleen maar leuk vinden.’ Nou, als dát geen reden was om het te doen…”
 

‘Martine zei: als jij Heel Holland bakt tijdelijk overneemt, zou me dat zó opluchten’

 

Was het spannend, opeens zo’n groot programma presenteren?
“Zeker. Ik moest Martine vervangen. Het programma is al jaren succesvol, maar veel mensen kennen mij vooral van de rare hoedjes. Ik was bang dat ze zouden zeggen: ‘Nee hoor, niet met die Van Duin erbij.’ Gelukkig is dat niet gebeurd, ik heb niet één wanklank gehoord. We hebben zelfs kijkcijferrecords verbroken! Iedereen vond het leuk.”

En hoe was dat, de hele dag taart proeven?
“Ik ben niet zo’n zoetekauw. Ik ben meer van een bitterbal of een saucijzenbroodje. Natuurlijk heb ik af en toe geproefd, anders sta je er ook maar zo bij. Het leuke was dat na de jurering de hele crew op die taarten afging. Dan werd er geproefd en vergeleken, ook door de bakkers onderling. Net een groep hyena’s die aanvallen, haha! Ik heb genoten van mijn tijd daar. Mocht het nog eens nodig zijn, dan mogen ze me best weer vragen.Al hoop ik natuurlijk dat Martine het volgende seizoen gewoon weer kan doen.”

Lees verder in Vriendin 44

Op 4 november komt het album Van Duin zingt Sonneveld uit. Vriendin mag 5 cd's verloten. Kans maken? Klik dan hier.