Vriendin-columniste Larissa vertelt openhartig over borstkanker in Koffietijd
31 oktober 2019
In de maand oktober wordt extra aandacht gevraagd voor borstkanker. Daarom vertelde onze columniste Larissa haar verhaal vandaag bij Koffietijd.
In de maand oktober wordt extra aandacht gevraagd voor borstkanker. Daarom vertelde onze columniste Larissa haar verhaal vandaag bij Koffietijd.
Drie typen mensen
De afgelopen maand kwamen verschillende vrouwen bij Koffietijd langs die op een bepaalde manier met borstkanker te maken hebben (gehad). Vandaag werd de Borstkankermaand afgesloten met een interview met Annabel Schipper, woordvoerder van Pink Ribbon, en Vriendin-columniste Larissa Verhoeff. Eerder dit jaar vertelde Larissa in haar column dat bij haar borstkanker was geconstateerd. Sindsdien schrijft ze over het proces, van slechtnieuwsgesprek tot de bestralingen. Maar toch weet ze het onderwerp ook op een humoristische manier te beschrijven, zegt Koffietijd-presentatrice Pernille La Lau. Ze noemt in een van de columns drie typen mensen en de manier waarop ze met haar omgaan, zoals de ‘schrikblikkers’. “Dat zijn de mensen die je zien aankomen, schrikken, zich omdraaien en weglopen”, vertelt Larissa. “Mensen vinden het lastig om over te praten en gaan het dan liever uit de weg”. Er zijn ook de ‘overdreven zieligkijkers’, die je hand pakken en vragen of het wel goed gaat. “Alsof je al op sterven ligt”, zegt Larissa. Ten slotte zijn er de ‘schaamteloze doorvragers’. “Ik schrijf al heel veel en laat veel van mezelf zien in mijn columns, maar sommige mensen willen echt alles weten. Bijna met welke naalden de biopten zijn gedaan. Dat gaat je niet echt aan.”
Lees ook: Zo herken je borstkanker: ‘Alleen voelen is niet genoeg’
Geen patiënt
In december moet Larissa weer voor een controle naar het ziekenhuis. “Tot die tijd is het nog echt wel spannend. Als je laatste behandeling klaar is, ben je er nog niet helemaal vanaf”, vertelt ze. Voor haar was de Borstkankermaand een grote steun. “Ik vind het heel erg fijn. Niet alleen als patiënt, maar ook voor de mensen die met patiënten omgaan. Dat is net zo belangrijk, om taboedoorbrekend te zijn.” Larissa wilde tijdens het traject gewoon blijven werken. “Ik vond het belangrijk om me geen patiënt te voelen. Ik zag mezelf niet alleen op de bank zitten Netflixen. Werk is voor mij ook afleiding”, zegt ze. Benieuwd naar het hele interview met Larissa? Bekijk dan de uitzending hieronder, vanaf 02:35.
