Eruit met dat ding!

29 september 2014

Een grote dag voor Kyra en Angelique, want Kyra’s port-à-cath mag eruit! Het is een kleine ingreep, maar voor Angelique brengt die wel de nodige zorgen met zich mee.

Een grote dag voor Kyra en Angelique, want Kyra’s port-à-cath mag eruit! Het is een kleine ingreep, maar voor Angelique brengt die wel de nodige zorgen met zich mee.

Terwijl mijn blog online wordt gezet en je dit leest, zit ik met mijn meisje en mijn man in het ziekenhuis. Een grote spannende dag, want haar port-à-cath, dat kastje wat onderhuids is bevestigd voor het makkelijk toedienen van de chemo, mag er uit. Het laatste zichtbare restje wat ons herinnert aan een meedogenloze vijand.

Om half 8 worden we op het dagcentrum van het ziekenhuis verwacht. En zal ze, als tweede die dag, aan de beurt zijn. Volgens de anesthesist is het een kleine ingreep en zal de chirurg maximaal een half uurtje met haar bezig zijn. En als alles dan goed is gegaan, kan ze dezelfde dag alweer naar huis. Maar dat zorgt bij mij niet voor een gerust gevoel. Ze moet onder narcose, ze moet onder het mes en er moet een slangetje uit haar grote bloedvaten worden gehaald. Dus iedereen kan zeggen dat het routine is, dat chirurgen dit zo vaak doen en dat ik mij geen zorgen moet maken, maar ik moet wederom het lot van mijn kleine meisje in handen leggen van medici. Ben ik blij dat Kyra verlost wordt van haar port-à-cath? Absoluut! Maar een operatie is een operatie, met alle risico's van dien.