Babette is verliefd op haar schoonvader: 'Ik denk dat hij wel weet hoe ik over hem denk'

Babette is verliefd op haar schoonvader: ‘Ik denk dat hij wel weet hoe ik over hem denk’

Babette (32) heeft een relatie met Patrick (30), maar eigenlijk voelt ze zich meer aangetrokken tot zijn stiefvader (41). Ze weet niet goed wat ze met dat gevoel aan moet.

Midweekje weg

Babette: “Dit voorjaar waren we een midweekje weg. Met de familie van mijn vriend Patrick zaten we in een huisje op een vakantiepark. Een verlaat cadeautje van mijn schoonouders, omdat mijn schoonmoeder vorig jaar vijftig is geworden. Voor sommige mensen is een weekje weg met de schoonfamilie misschien een vervelende verplichting, maar voor ons niet. Ik kan het goed vinden met Patricks broers en hun vrouwen, en ook met mijn schoonouders. Al is ‘het goed kunnen vinden’ niet helemaal de omschrijving die ik voor Lucas, de stiefvader van Patrick, zou moeten gebruiken. Tijdens dat weekje weg realiseerde ik me eens te meer dat wat ik voel, veel dieper gaat dan dat we ‘het goed met elkaar kunnen vinden’. Ik ben simpelweg verliefd op hem. En dat is behoorlijk verwarrend, zéker na wat er tijdens die vakantie is gebeurd.”

Aantrekkelijk en grappig

“Toen ik twee jaar geleden een relatie met Patrick kreeg, dekte ‘het goed met elkaar kunnen vinden’ de lading van de band tussen mij en Lucas. We hadden vanaf dag één een klik, lachten om dezelfde dingen en deelden interesses als wielrennen en tuinieren. Patrick houdt ook van wielrennen, maar in de tuin werken is niet zijn hobby.

Terwijl ik het met Lucas juist urenlang kon hebben over welke plant waar zou moeten staan en met welk middel je het mooiste gras krijgt. Die gezamenlijke interesses zijn niet de enige reden waarom we meteen goed met elkaar konden opschieten, het voelde gewoon heel vertrouwd. Alsof ik hem al jaren kende. Ik had een heel goed gevoel als ik in zijn buurt was. Ook over mezelf. Ik voelde me aantrekkelijk en grappig en de moeite waard. Dat kwam ook doordat Lucas nooit onder stoelen of banken stak dat hij me graag mocht en het leuk vond me te zien. En dat hij me een knappe vrouw vond. ‘Hé, schoonheid’ werd al snel zijn begroeting voor mij. Het is niet dat Patrick me geen complimenten geeft, maar echt vaak krijg ik van hem niet te horen dat hij vindt dat ik er goed uitzie of dat ik mooie kleren aan heb. Lucas laat geen gelegenheid voorbijgaan om me dat te vertellen.

In het eerste jaar dat ik met Patrick was, kon ik het dus alleen maar ‘goed vinden’ met mijn schoonvader. Maar na een jaar veranderde dat. Of misschien veranderde het al eerder, maar durfde ik het pas na een jaar onder ogen te zien. Ik verheugde me erop om naar Lucas en Marjan toe te gaan, en ik betrapte mezelf erop dat ik me dan meer opdofte dan anders. Patrick viel dat niet op. Als ik merkte dat Lucas vond dat ik er mooi uitzag, was mijn dag goed. Ook durfde ik steeds meer aan mezelf toe te geven dat ik genoot van de gesprekken met hem.”

Lees ook: Annemijn is verliefd op haar zwager: ‘Hij is haar vriend, maar ik wil hem’

Schuldig

“Ik ben dol op Patrick, maar het is de eerste keer dat ik een vriend van mijn eigen leeftijd heb. Voorheen had ik altijd relaties met oudere mannen. Die hebben levenservaring, kunnen je een andere kijk geven op allerlei dingen. Lucas ook. En dat vind ik echt aantrekkelijk aan hem. Tegelijkertijd is hij niet echt een oude man: Lucas ziet er goed uit, sport veel en besteedt aandacht aan zijn uiterlijk. Als ik hem ‘gewoon’ zou tegenkomen, zou ik ook zomaar verliefd op hem kunnen worden. Maar ik ben hem niet ‘gewoon’ tegengekomen en dat maakt het behoorlijk ingewikkeld.

Aan mezelf toegeven dat ik meer voelde voor Lucas dan wat je normaal gesproken voelt voor je schoonvader, was een behoorlijke stap. Ik heb er enorm mee geworsteld. In eerste instantie wilde ik die gevoelens het liefst onderdrukken, maar ik kwam er al snel achter dat het zo niet werkt. Hoe onderdruk je iets wat je voelt bij iemand die je zo vaak ziet? Ik kon hem moeilijk uit mijn leven bannen, Patrick en ik zien zijn ouders minstens eens per week. En diep in mijn hart wil ik het niet eens onderdrukken. Daarvoor ben ik te verliefd. Maar ik voel me natuurlijk wel schuldig tegenover Patrick. Verliefd zijn op een ander is al erg, verliefd zijn op je schoonvader is onvergeeflijk. Als hij ook maar íets zou weten, zou hij me zonder pardon de deur uit zetten. En dat begrijp ik ook. Het zou zijn hart breken. Ik word al naar als ik bedenk hoeveel pijn ik hem zou doen. Dat heeft hij niet verdiend.”

Hij is een lieve jongen. Natuurlijk zijn er discussiepunten en ergernissen in onze relatie, zoals in elke relatie. Maar het is niet zo dat ik verliefd ben op een ander omdat ik iets mis bij Patrick. Het staat eigenlijk los van hem. Dat neemt niet weg dat ik in het afgelopen jaar heus weleens heb overwogen mijn relatie te verbreken. Maar ik heb het niet gedaan. Want ook al ben ik verliefd op Lucas, ik hóu van Patrick. Wat wij hebben, is bijzonder, en dat wil ik niet opgeven. Ook omdat ik, als ik realistisch ben, heel goed weet dat ik natuurlijk nooit een relatie met Lucas zal krijgen. De vraag of ik dat zou willen, heb ik mezelf al vaak gesteld. Het antwoord daarop is niet eenduidig. Ja, ik wil bij hem zijn, ik wil mijn leven met hem delen, als partners. Maar tegelijkertijd weet ik dat hij niet bij Marjan weg zal gaan. En zelfs áls dat gebeurt, kunnen wij natuurlijk nooit een normale relatie beginnen.”

Mijn hart luchten

“Maar dat neemt niet weg dat ik die gevoelens heb, voor mijn schoonvader. Ik realiseer me hoe belachelijk dit klinkt. Als ik dit tegen vriendinnen zou zeggen, zouden ze me voor gek verklaren. De enigen met wie ik hierover praat, ken ik niet persoonlijk. Dat zijn vrouwen die ik via internet heb ontmoet op een forum waarop ik actief ben. Zij oordelen niet en tonen begrip, precies wat ik nodig heb. Het is fijn om bij hen mijn hart te kunnen luchten en niet te hoeven horen dat het écht niet kan. Dat weet ik zelf ook wel. Al probeer ik het voor mezelf ook weg te redeneren.

Lucas is eigenlijk niet echt een vaderfiguur. Niet alleen door zijn leeftijd, ook omdat hij zich niet als een vader gedraagt. Hij zal Patrick nooit terechtwijzen als een vader en gaat zelfs af en toe met hem en zijn vrienden mee stappen. Dat laatste gebeurt niet vaak, maar toch. Ook al is hij al sinds Patricks tienerjaren in zijn leven, Patrick ziet Lucas echt niet als ‘pa’. Met die wetenschap probeer ik mijn gevoelens voor mezelf recht te praten. Maar hoe je het ook wendt of keert, Lucas is de stiefvader van Patrick en dus is hij mijn schoonvader. Daar is geen speld tussen te krijgen. Op sommige momenten ben ik streng voor mezelf. Dan neem ik me voor me écht over mijn verliefdheid heen te zetten, mezelf te verbieden nog aan Lucas te denken. Maar diep van binnen wil ik dat niet graag genoeg en dus lukt het niet. Want verliefd zijn is óók heel fijn. Ik voel me geweldig als ik Lucas heb gezien. Ik ben vrolijk en kan de hele wereld aan. Dat gevoel is een soort verslaving.”

Spanning

“Ik heb nooit overwogen om mijn gevoel op te biechten. Niet aan Patrick, niet aan Lucas. Al denk ik steeds vaker dat Lucas eigenlijk wel weet hoe ik over hem denk. Sterker nog, ik denk dat hij andersom ook meer dan ‘familiewarmte’ voor mij voelt. Of hij echt verliefd is, weet ik niet, maar soms kijkt hij naar me op een manier waardoor ik weet dat ik hem niet koud laat. Een combinatie van genegenheid en geflirt. Hoewel ik die momenten fijn vind, vind ik ze ook lastig. Ik word vaak rood en ik wil niet dat Patrick iets aan me ziet. Gelukkig heeft hij het nooit gemerkt. Hij zegt juist vaak hoe fijn hij het vindt dat ik zo goed met zijn ouders kan opschieten. Je hoort genoeg verhalen over families waar ruzie is, vooral tussen kinderen en hun ouders of schoonouders. Bij ons is dat niet aan de orde en dat is voor een familiemens als Patrick heel fijn. Hij moest eens weten hoe het echt zit…”

Dansen

Maar tijdens die midweek met familie merkte ik eens te meer dat ik Lucas niet koud laat. De hele tijd voelde ik al een soort spanning tussen ons. Een spanning die ik het ene moment wilde negeren en waar ik het volgende moment volop van genoot. Erg verwarrend. De laatste avond gingen we uitgebreid koken in ons huisje en tijdens het diner werd er veel gedronken. Daarna zette iemand de muziek keihard en bouwden we een feestje. We hadden allemaal te veel op, maar ik kan me nog precies herinneren wat er gebeurde. Ik danste eerst met Patrick en daarna met Lucas. Lucas kan goed dansen en ik genoot ervan hem dicht bij me te voelen. Zijn handen waren op mijn rug. Op een bepaald moment was zijn mond heel dicht bij de mijne. De anderen merkten niks, iedereen was aan het dansen of buiten aan het roken. Niemand lette op ons, en het moment duurde ook maar kort. Als ik honderd procent mijn gevoel had gevolgd, had ik hem gezoend. En ik weet gewoon dat hij op dat moment hetzelfde dacht. Maar gelukkig kwam ik tot bezinning, alsof iemand me tot de orde riep. De gevolgen zouden niet te overzien zijn geweest. En dus draaide ik mijn hoofd weg en deed ik een stap achteruit. Tegelijkertijd dacht ik: o nee, waarom kan dit nu niet? Want o, wat het voelde het goed. Maar achteraf gezien ben ik vooral blij dat ik het niet heb gedaan. Het zou voor zó veel problemen hebben gezorgd.

Die nacht sliep ik wel heel slecht. Patrick viel gelukkig meteen in slaap, ikzelf lag tot de ochtend wakker. Allerlei gedachten gingen door mijn hoofd. Ook ging ik er weer over piekeren of ik mijn relatie moest verbreken. Opnieuw besloot ik het niet te doen. Ik moet ook naar de toekomst kijken, ik moet verder met mijn leven. Samen met Patrick iets opbouwen, misschien wel een gezin stichten. Dat kan en wil ik niet aan de kant zetten voor een zinloze verliefdheid. Die uiteindelijk vast wel over zal gaan. En tot die tijd hoop ik maar dat niemand merkt hoe mijn hart bonkt als Lucas in de buurt is. Want dat doet het nog steeds. Mijn hart wil heel iets anders dan mijn hoofd, en dat is en blijft verwarrend.”

Lees ook: Judith is verliefd op twee mannen: ‘Ik heb een vriend, maar hou ook nog van mijn ex-minnaar’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.