vrouw

Roos (47): ‘Op salsales werd mijn man verliefd op een ander’

Roos (47) vond het heerlijk om met haar man naar salsales te gaan. Maar toen hij verliefd werd op zijn danspartner verliet hij haar. “Heel verdrietig dat het zo gelopen is”

Roos: “Het regende pijpestelen, op de avond waarop mijn leven totaal veranderde. Daarom waren we met de auto naar salsales gegaan. We waren net thuis, ik wilde uit de auto stappen toen Jaap het opeens zei – out of the blue. “Ik geloof dat we niet meer bij elkaar passen, we moeten maar uit elkaar.” Ik was verbouwereerd. We waren al van jongs af aan samen, al 25 jaar, en nu pasten we opeens niet meer bij elkaar? Dat was ook het eerste wat ik tegen hem zei. Ik zei ook dat hij niet voor mij praatte, dat ik dat helemaal niet zo voelde en dat ik helemaal niet zag dat we niet bij elkaar pasten of uit elkaar moesten.” 

Avondje samen

“Drie jaar vóór die vreselijke avond waren onze zoons Joshua en Pjotr veertien en twaalf. Ze waren groot genoeg om ze af en toe een avondje alleen te laten, vonden we. Dan hadden wij weer meer tijd voor elkaar. Jaap moest voor zijn werk weleens op reis naar Zuid-Amerika, waar mensen vaak op straat en in cafés salsa dansen. Hij wilde dat wel leren, zei hij. Jaap en ik hadden voordat de kinderen er waren altijd aan stijldansen gedaan, dat vonden we allebei leuk, en latin sprak mij altijd het meeste aan. Het leek mij geweldig om weer samen met Jaap op dansles te gaan, en dus begonnen we bij de salsaschool bij ons in het dorp. Lekker dichtbij, dan waren we in de buurt van de kinderen. De LA-style salsa die ze daar dansten, leek een beetje op het latin ballroomdansen dat we vroeger deden. Dat was hartstikke leuk en deden we een seizoen lang. Het beviel zo goed, dat we wel meer wilden. Na een jaar stapten we over naar een Cubaanse salsaschool. Aan het Cubaanse salsadansen moest ik wennen, omdat je daarbij steeds van partner moet wisselen. Ik was nog nooit zo dicht bij een andere man geweest. Ik vond het best intiem om een andere man aan zijn hand en arm vast te houden, dat maakte het eerst een beetje eng. Jaap zei een keer tegen een andere man tijdens het dansen: ‘Zeg, dat is wel mijn vrouw, hoor.’ Hij wilde even laten weten dat hij er was om mij te beschermen, denk ik. Maar na die eerste onwennigheid vond ik het al snel leuk.  

Niet zo aanstellen

“Toch denk ik achteraf dat we ons vanaf toen op een glijdende schaal bevonden. Jaap werd al snel daarna ook gevraagd om in te vallen bij beginnerscursussen, omdat er een tekort was aan mannen. Ook wilde hij opeens een cursus kizomba doen, een zwoele Braziliaanse dans. Niets voor hem, vond ik. Zelf wilde ik er niet heen, ik had al iets anders op die avonden. Het lijkt nu misschien naïef, maar ik vertrouwde hem nog steeds en vond het prima als hij met iemand anders zou gaan. Uiteindelijk ging hij met een vrouw die hij op een van die feestjes had leren kennen. Lia heette ze en ze woonde bij ons in het dorp. Toen hij die stap eenmaal had genomen om met Lia te gaan dansen, ging hij nóg vaker naar feestjes. Ook doordeweeks. En dan kwam hij heel laat thuis. Hij had altijd al meer energie dan ik, dus op zich kon hij dat best aan. Maar ik vertelde hem wel dat ik het niet leuk vond dat hij doordeweeks zo vaak midden in de nacht thuiskwam. Het leek wel of hij meer aandacht had voor salsa dan voor mij en de kinderen. Jaap wuifde dat weg. Ik moest me niet zo aanstellen, zei hij. En ik trapte erin.”

Vreemde sfeer

“Toen was daar dat salsaweekend in Brabant. Jaap wilde er graag heen en vroeg of ik mee ging. We zouden er op vrijdag naartoe gaan. Ik kon zelf pas om vijf uur weg omdat ik nog moest werken. Hij zou wel met Lia meerijden, zei hij. Toen ik om acht uur aankwam, was het feest al in volle gang. Ik was niet zo in de stemming na die lange autorit. Ik had een drukke werkweek achter de rug en dacht: wat doe ik hier eigenlijk? Toch sloeg ik me door de avond heen. Op zaterdag zouden we allemaal workshops hebben, wat ik wel leuk vond. Jaap had het zo geregeld dat hij met Lia in een workshop zat. ’s Avonds was er weer een salsafeest, waar iedereen zich helemaal voor had opgedoft. Lia had zich ontzettend uitgesloofd, ze had een gehaakt jurkje aan met een open rug die tot aan haar onderbroek kwam. Het was echt een beetje ordinair, ik vroeg me af waarom ze er zo bij liep. De sfeer voelde vreemd, ik voelde me niet lekker bij alles wat er gebeurde. Ik ben op tijd naar bed gegaan, terwijl Jaap nog lang doorging. De volgende dag was hij niet te genieten. Ik voelde een afstand tussen ons. Ik weet nog dat ik een huilbui kreeg, er speelde gewoon iets wat ik niet kon duiden. Kort daarna barstte de bom en werd opeens alles duidelijk.”

Alles op het spel

“Een paar weken na dat dansweekend zei Jaap op die regenachtige avond in de auto dat hij vond dat we uit elkaar moesten. Ik weet nog dat ik vroeg of hij iemand anders had, want door dat weekend in Brabant was ik behoorlijk argwanend geworden. Maar Jaap ontkende. Tot de dag daarna. Toen zei hij opeens dat hij het toch wel heel goed met Lia kon vinden. Dat het toch wel wat serieuzer was dan dat ze alleen elkaars danspartners waren. Heel gek, hij vertelde het me op een manier alsof ik z’n moeder was, alsof hij mij om goedkeuring vroeg. Ik zei: ‘Ja, maar Jaap: je bent met mij getrouwd. We hebben kinderen, een gezin. En jij zet nu alles op het spel.’ Toen merkte ik dat dat niet bij hem binnenkwam, dat hij niet reageerde. Heel heftig om te ervaren. Het gaf me een machteloos gevoel, alsof ik hem aan het kwijtraken was. Ook al ging ik van binnen kapot, het lukte me om nog redelijk beheerst te zeggen dat ik vond dat we in therapie moesten gaan. En ik verbood hem nog met Lia om te gaan. Dat laatste heeft hij precies een week volgehouden. Daarna zei hij dat hij toch niet zonder haar kon. In zijn hoofd waren we gewoon al uit elkaar. Hij vond dat we hadden gefaald, en dat dat door mij kwam. Hij verweet mij dat ik niet gevoelig genoeg was, dat ik geen intimiteit bood. Daar herkende ik me totaal niet in. Ik werd zó boos, dat ik niet wilde dat hij nog langer in mijn huis was – niet als hij met Lia was. Die trouwens ook gewoon een gezin had met kinderen, en wiens man waarschijnlijk van niets wist. Ik vond dat hij een keuze moest maken. Als hij met haar wilde blijven, moest hij het huis uit. En dat deed hij.”

Toch blijven dansen

“Daarna brak een sombere periode aan. We begonnen aan die relatietherapie, maar die faalde eigenlijk meteen. Ik wilde de therapie omdat ik hoopte dat het weer goed kwam tussen ons. Maar ik merkte dat Jaap alleen maar wilde weten waarom het fout was gelopen. In zijn hoofd zat hij al in de volgende fase, namelijk scheiden, terwijl ik vond dat we nog niet zover waren. Ik hoopte dat dit allemaal tijdelijk was, dat hij een midlifecrisis had. Maar het ging niet over. Jaap woonde inmiddels in een bed and breakfast, en de gesprekken bij de therapeut gingen vooral over hoe moeilijk hij het had omdat hij in dat bed and breakfast zat. O ja, en dat hij het zo fantastisch had met Lia. Die blijkbaar niet echt met hem verder wilde, anders was hij wel met haar gaan samenwonen. Een jaar geleden voelde de situatie zo uitzichtloos, dat ik heb besloten dat ik zo niet verder wilde. We zijn uit elkaar gegaan, drie jaar nadat we op salsales zijn gegaan. Ik woon inmiddels met de kinderen in een ander huis in ons dorp. Jaap spreek ik alleen nog maar over het hoogstnoodzakelijke, over de kinderen dus. Via via heb ik begrepen dat hij niet meer met Lia is en nu een andere vriendin heeft. Het is heel verdrietig dat het zo is gelopen. Gek genoeg dans ik nog steeds graag. Het is geweldig om te doen, je wordt er blij en vrolijk van. Dat vertel ik tegen iedereen die op salsales wil. Ook al heeft het mij m’n huwelijk gekost.”

Lees ook: Margaret: ‘Ik snoep stiekem van de ritalin van mijn dochter’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.