Corina: ‘Tegen alle verwachtingen in kregen we deze twee wondertjes’
16 augustus 2017
De arts vertelde Corina (39) en haar man Marko (42) dat ze waarschijnlijk nooit ouders zouden worden. Toch hielden ze hoop. Corina: “Ik ben zo blij dat we niet opgaven en twee prachtige gezonde zonen hebben mogen krijgen.”
De arts vertelde Corina (39) en haar man Marko (42) dat ze waarschijnlijk nooit ouders zouden worden. Toch hielden ze hoop. Corina: “Ik ben zo blij dat we niet opgaven en twee prachtige gezonde zonen hebben mogen krijgen.”
Fantaseren
“Het was best een klap in mijn gezicht toen de arts ons vertelde dat we waarschijnlijk nooit kinderen zouden krijgen. Marko en ik zijn elkaars jeugdliefde. Vanaf mijn veertiende zijn we samen. Eigenlijk fantaseerden we al vanaf het begin van onze relatie over een gezin. Het was natuurlijk toekomstmuziek, maar het leek ons allebei ontzettend leuk. Van jongs af aan wilde ik moeder worden en ik was ervan overtuigd dat ik als ik volwassen was drie kinderen zou krijgen: twee jongens en een meisje. Dit gevoel was zo sterk, dat ik hier onbewust ook van uitging. Ik zag het helemaal voor me: mijn oudste zoon zou Willem heten. Ik kon hem helemaal uittekenen in zijn stoere tuinbroek, pet en klompen.”
‘We besloten: ons levensgeluk mag niet afhangen van onze kinderwens’
Focus op lichtpuntjes
“Marko en ik genoten van onze vrijheid voordat we aan een gezin begonnen. We stortten ons op ons werk en maakten verre reizen. Na onze bruiloft wilden we ervoor gaan. Toen ik na een jaar nog niet zwanger was, verwees de huisarts ons door naar het ziekenhuis. Na onderzoek bleek dat Marko en ik zeer waarschijnlijk geen kinderen konden krijgen. De oorzaak wil ik liever voor mezelf houden, maar het kwam erop neer dat we onze kinderwens beter konden opgeven. Er was nog wel een heel kleine kans via ICSI (Intra Cytoplasmatische Sperma Injectie). Net als bij ivf (In Vitro Fertilisatie), wat ‘bevruchting in glas’ betekent, komt ICSI buiten de baarmoeder tot stand. Het verschil is dat bij ICSI de zaadcel in de eicel wordt ingebracht. Bij ivf zoekt de zaadcel zelf zijn weg naar de eicel. Marko en ik besloten het traject in te gaan. Onze hoop op een kind was voorbij, maar we wilden graag alles geprobeerd hebben. Het leek ons verschrikkelijk later overvallen te worden door gevoelens van spijt. Hoewel we allebei een grote kinderwens hadden, besloten we dat ons levensgeluk er niet van af mocht hangen. Marko en ik hadden een geweldige relatie. Dat zou altijd zo blijven. Als we geen ouders zouden worden, zouden we onze energie in andere dingen steken waar we blij van werden. Ik werkte met veel plezier op een reisbureau en kon echt opgaan in het samenstellen van mooie reizen. We focusten ons op de lichtpuntjes in ons leven en op elkaar.”
Lees het hele verhaal van Corina en Marko in Vriendin 33.
