Lezeressen vertellen: ‘Dit was de mooiste dag van mijn leven’
26 juli 2017
Lezeressen vertellen deze week in Vriendin over de dag die zij nooit meer zullen vergeten: ‘De dag dat ik ons adoptiekindje ontmoette’.
Lezeressen vertellen deze week in Vriendin over de dag die zij nooit meer zullen vergeten: ‘De dag dat ik ons adoptiekindje ontmoette’.
'De dag dat ik, na 23 jaar huwelijk, uit de kast kwam'
Willy (53):
“De dag dat ik mijn man en kinderen vertelde dat ik op vrouwen val, was de moeilijkste uit mijn leven. Maar achteraf kan ik zeggen dat het ook de móóiste dag van mijn leven was. Want eindelijk durfde ik, na 23 jaar huwelijk, toe te geven dat ik lesbienne ben. Die gevoelens had ik altijd weggedrukt, en bovendien had ik een goed huwelijk en kregen we twee prachtige kinderen. Mijn man voelde als een broer voor mij. Toen ik het eenmaal vertelde, reageerde mijn gezin verbaasd, maar ook positief. Mijn man verweet mij niets en vroeg zelfs waarom ik dat niet eerder had gezegd. Dat durfde ik gewoon niet… Dat ik het uiteindelijk toch vertelde, kwam omdat ik vier jaar geleden verliefd werd op een collega. Zij bleek ook gevoelens voor mij te hebben. Een verwarrende situatie, die me triggerde om uit de kast te komen. De scheiding die hierop volgde was vooral voor mijn man moeilijk – hij had dit niet aan zien komen. Net als mijn ouders. Maar uiteindelijk heeft iedereen het geaccepteerd. Ik kreeg geen relatie met mijn collega, maar leerde via Tinder wel een andere leuke vrouw kennen. Bij haar voelde het als thuiskomen. Zij is nu al drie jaar mijn vriendin en elke keer als ik naast haar wakker word, denk ik: jij bent het ontbrekende puzzelstukje waar ik mijn hele leven naar op zoek was. Ik ben zo blij dat ik de confrontatie toch heb aangedurfd.”
'De dag dat mijn zoontje schoon werd verklaard'
Funda (39): “Ik zal nooit het moment vergeten waarop we vijf jaar geleden het meest geweldige nieuws ooit kregen: ons oudste zoontje Jeremy was genezen van kanker! Toen hij vijf jaar was, bleek hij een tumor bij zijn bekken en uitzaaiingen in zijn long te hebben. Na veel behandelingen leek het beter te gaan, maar twee jaar later kwam de kanker toch terug. We hadden nog één kans: hij kreeg chemokuren, werd geopereerd en kreeg twee stamceltransplantaties. Als dit niet zou lukken, konden de artsen niets meer voor hem doen. Wat waren we bang hem kwijt te raken… De vreugde die ik voelde toen de arts vertelde dat de uitzaaiingen weg waren, is onbeschrijflijk. Inmiddels is Jeremy dertien jaar en een gezonde puber. We genieten elke dag van hem.”
‘De dag dat ik ons adoptiekindje ontmoette’
Brenda (48): “De mooiste dag uit mijn leven? Dat was 10-10-2010. Sowieso al een bijzondere datum, maar voor ons helemaal. Op die dag ontmoetten wij onze Chinese adoptiezoon Fang (toen vier) voor het eerst: in de lobby van een Chinees hotel, met in zijn handen het fotoboek met foto’s van ons, dat we hem eerder hadden gestuurd. Hij keek ons aan alsof hij dacht: jullie ken ik! Ik had een pluchen bal meegenomen en rolde die voorzichtig naar hem toe, om zo het ijs te breken. Hij rolde hem terug en zo ging het een tijdje door. Toen wist ik dat het goed zat. Fang is nu bijna elf en heeft ons leven verrijkt. Ik vind het geweldig om moeder te zijn en hem te mogen opvoeden. Als hij aangeeft er klaar voor te zijn, gaan we dolgraag met hem terug naar China.”
Lees nog meer verhalen over de mooiste dag van lezeressen in Vriendin 30.
