Vilan schreef een boek over rouwen om je huisdier
14 juni 2017
Het is altijd verdrietig als een geliefd huisdier doodgaat. Uit eigen ervaring weet schrijfster Vilan hoe heftig het gemis van een dier kan zijn. “Verdriet om je huisdier is een taboe. Net als de diepe liefde die je als mens voor een dier kunt voelen.”
Het is altijd verdrietig als een geliefd huisdier doodgaat. Uit eigen ervaring weet schrijfster Vilan hoe heftig het gemis van een dier kan zijn. “Verdriet om je huisdier is een taboe. Net als de diepe liefde die je als mens voor een dier kunt voelen.”
Wanneer Vilan vertelt over haar katten hoor je in haar stem alles wat
de dieren voor haar betekenen. Liefde, speelsheid, geborgenheid en ook diep verdriet. Vilan woont in een Leidse bovenwoning met veel boeken én een huiskat. “Ik ben opgegroeid met honden, maar sinds ik op mezelf woon, heb ik katten. Uit het asiel. Dat zijn jongens die een thuis nodig hebben en ik kan ze dat bieden. Ik heb altijd alleen gewoond, dat wil zeggen: zonder man. Mijn liefdesleven speelt zich buitenshuis af. De basis thuis was altijd een kat en ik. Ik ben niet heel zuinig op mijn interieur. We wonen er samen, het huis is van ons allebei. Het gaat erom dat het gezellig is. Als een kat spuugt op het tapijt, kijk ik eerst hoe het met de kat gaat.”
'Mijn verdriet was heel hevig en tegelijkertijd schaamde ik me ervoor'
Agressief en getraumatiseerd
Hoe dol ze ook op katten is, Vilan heeft het liefst maar één kat tegelijk. Na Amore nam ze kater Tim in huis. Hij voldeed volledig aan haar bijzondere wens. “Amore had mij een overdaad aan liefde gegeven. Daarna vond ik het tijd om wat terug te doen. In het asiel vroeg ik om een moeilijke kater. Nou, dat werd dus Tim."
Enorm verdrietig
Bijna zeventien jaar vormden ze een twee-eenheid. Elke ochtend wekte Tim Vilan met een vrolijk geheven staart en ’s avonds ‘kletsten’ ze nog wat na in bed, samen op het hoofdkussen. Tot die laatste dag kwam. “Na een onrustige nacht trof ik Tim slap en apathisch aan. Hij was echt op. Ik had met mezelf afgesproken te doen wat het beste voor hem was, ongeacht wat dit voor mij betekende. Voor Tim was het het beste om te gaan. De dierenarts die kwam, zei dat ook. Ik heb Tim geaaid en heb herhaald wat ik altijd tegen hem zei: ‘Jij bent mijn kat en ik ben jouw mens.’ Daarna heb ik hem bedankt voor onze jaren samen. Op mijn schoot is hij rustig ingeslapen.” Voor Vilan brak een moeilijke tijd aan. “Ik had vrede met Tims dood, maar ik wist niet hoe ik zonder hem moest leven. Dat weet ik soms nog steeds niet. Tim was mijn levensgezel. Niet mijn kind, niet mijn partner, maar degene die naast me stond in het leven."
Winnen
Vilan schreef een boek over het rouwen om je huisdier: Van Tim naar Bertje – Kleine autobiografie van rouwen en liefhebben door Vilan van de Loo (€ 12,50), LM Publishers. Vriendin mag 10 exemplaren weggeven. Je maakt kans door onderstaand formulier in te vullen.
Lees het hele verhaal van Vilan in Vriendin 24.
