Bedankt, juf! Bij jou kon ik mezelf zijn

13 oktober 2016

Deze week vertellen lezerssen over die ene juf op de basisschool die heel belangrijk voor hen was. ‘Door juf Els werd ik gezien, zij zag wat ik nodig had.’

Deze week vertellen lezerssen over die ene juf op de basisschool die heel belangrijk voor hen was. ‘Door juf Els werd ik gezien, zij zag wat ik nodig had.’

Veronique (45) wil juf Els bedanken, die veel voor haar betekende op de kleuterschool. Els gaf haar het gevoel dat ze bijzonder was.

“Als zesjarig meisje wist ik al: later wil ik juf worden. Net als Els, mijn leerkracht in de kleutergroep. Bij haar kon ik mezelf zijn en mijn emoties tonen. Dat was fijn, want ik was een gevoelig meisje. Ik groeide op in een ondernemersgezin met oudere zussen, waar het er vrij zakelijk aan toeging. Ik was altijd het kleine zusje dat weinig in te brengen had. Door juf Els werd ik gezien, zij zag wat ik nodig had. Ze liet me bijvoorbeeld duimen – wat ik van mijn moeder niet mocht –, omdat ze begreep dat ik daardoor ontspande. Ook gaf ze me de verantwoordelijkheid om mijn klasgenoten te troosten als zij niet lekker in hun vel zaten.

►Lees ook: Dit is het liefste wat iemand ooit voor mij deed 

Als hooggevoelig meisje voelde ik dat aan, zonder dat er woorden aan te pas kwamen. Juf Els gaf mij met haar liefdevolle blik en haar complimenten vertrouwen. Ik weet nog goed dat ze me bij het afscheid van de kleutergroep twee zoenen gaf, waardoor haar rode lippenstift op mijn wangen stond. Dat moment vatte alles samen: ik voelde heel sterk dat ik bijzonder was. Zij was mijn inspiratie om uiteindelijk de pabo te gaan doen.

Op de foto: 1975, kleuterschool. ‘Juf Els was niet alleen erg zorgzaam, ze was ook heel vrolijk. Op deze foto zingen we met de klas een liedje voor een leerkracht die die dag trouwde. Juf Els klapt spontaan in haar handen, ik sta tegenover haar, achter het tafeltje.’

Lees nog 3 verhalen in Vriendin 41.

Had jij vroeger ook zo'n lieve juf? Deel je verhaal hieronder.