Placeholder

Vriendin 30: Aletta’s baby was volgens de arts niet levensvatbaar

Het programma gaat over mensen die kamperen. Dat doe jij niet, toch? “Ik heb het vroeger veel gedaan, maar tijdens het programma niet. We hebben wel overwogen om met een camper of caravan achter de mensen aan te reizen, maar dat is helemaal niet handig. Best vaak moeten we namelijk even vooruitsnellen om te filmen hoe mensen aankomen. Dat red je niet met zo’n gevaarte achter de auto. Dan zou er iemand mee moeten om alleen de caravan te rijden. Heel onhandig. Nee, wij als crew slapen in een nabijgelegen hotel of een huisje op het vakantiepark waar we dan zijn.”

Het programma gaat over mensen die kamperen. Dat doe jij niet, toch? “Ik heb het vroeger veel gedaan, maar tijdens het programma niet. We hebben wel overwogen om met een camper of caravan achter de mensen aan te reizen, maar dat is helemaal niet handig. Best vaak moeten we namelijk even vooruitsnellen om te filmen hoe mensen aankomen. Dat red je niet met zo’n gevaarte achter de auto. Dan zou er iemand mee moeten om alleen de caravan te rijden. Heel onhandig. Nee, wij als crew slapen in een nabijgelegen hotel of een huisje op het vakantiepark waar we dan zijn.”

'Yara werd helemaal gezond geboren. Hoe kon dit?'

Aletta: “Mijn vriend Jasper en ik vonden het geweldig dat we papa en mama zouden worden. Afgezien van de gebruikelijke kwaaltjes genoot ik enorm van mijn zwangerschap. Tot de twintigste week. De verloskundige zag op de echo een aantal cystes, vochtophopingen, in het hoofdje van onze baby. We schrokken enorm. Ze zei dat het wel vaker voorkwam maar dat ze ons toch niet helemaal gerust kon stellen. Daarom verwees ze me door naar het ziekenhuis voor een geavanceerde echo. Wat de gynaecoloog me toen vertelde, was niet te bevatten.”

Weinig zorgen
“Toen Jasper en ik drie jaar samen waren, stopte ik met anticonceptie. Na een paar maanden voelde ik me moe en een beetje misselijk en voor de zekerheid deed ik een zwangerschapstest. Toen er twee blauwe streepjes verschenen, waren Jasper en ik ontzettend blij. Ik vond het zó bijzonder om zwanger te zijn en genoot met volle teugen. Met zeventien weken schopte de baby voor het eerst zachtjes. Een heel mooi moment. Omdat ik me goed voelde en de eerste drie echo’s er prima uit zagen, maakte ik me weinig zorgen over de twintigwekenecho. Het was daarom een schok toen de verloskundige een aantal cystes in het hoofdje van de baby zag. ‘Dat komt wel vaker voor,’ zei ze, ‘maar meestal zijn het er een of twee. Ik zie er nu zes of zeven.’ De volgende dag ging ik naar een academisch ziekenhuis, waar ik naar werd doorverwezen. Daar konden ze de baby met geavanceerde apparatuur beter onderzoeken. Mijn ouders gingen mee, want Jasper moest werken.”

Nachtmerrie
“Ik was gespannen, maar stelde mezelf gerust: het is vast niets ernstigs. Maar al snel belandde ik in een nachtmerrie. De gynaecoloog telde negen cystes in het hoofdje van onze baby. Daarnaast constateerde ze allerlei afwijkingen. Het hoofdje was in verhouding met de buik te groot, een van de voetjes zou een klompvoetje zijn en een van de vingers overlapte. Bovendien meende ze een gaatje in het hart te zien. Ze keek me medelevend aan en zei: ‘Lieve schat, ik ga er voor negentig procent van uit dat je kindje trisomie 18 heeft.’ Dat is een chromosoomafwijking die ontstaat door een fout in de celdeling. Het kindje is dan niet levensvatbaar, legde ze uit."

Het hele verhaal lees je in Vriendin 30.

Je reactie geven op dit verhaal? Dat kan op ons forum