Vriendin 26: Netty Kromowidjojo is beretrots op haar zwemmende dochter
28 juni 2016
Netty’s dochter Ranomi was twee toen ze plompverloren in het zwembad sprong. Inmiddels heeft Ranomi vier olympische medailles – en wil ze er meer. Netty over zwemles, heel vroeg in de morgen trainen en aanmoedigen op de olympische tribune.
Netty’s dochter Ranomi was twee toen ze plompverloren in het zwembad sprong. Inmiddels heeft Ranomi vier olympische medailles – en wil ze er meer. Netty over zwemles, heel vroeg in de morgen trainen en aanmoedigen op de olympische tribune.
Nog een maand, op 5 augustus, dan beginnen de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Zwemster Ranomi Kromowidjojo (25) wil er gaan knallen. Tijdens de vorige Olympische Spelen haalde ze twee keer goud en één keer zilver. Deze keer wil ze het nóg beter doen. Vriendin sprak haar moeder Netty (57) over Ranomi als kind, als dochter en als sportvrouw.
Met oma naar het zwembad
Netty: “Ranomi verschilt in alles van haar vier jaar oudere broer Chjanoy. Ze zijn echte tegenpolen van elkaar. Dat is al zo vanaf het moment dat ze geboren werden. Chjanoy kwam twee weken te laat, en deze bevalling werd ingeleid. Hij was een rustige baby en is nog steeds een rustig persoon. Bij Ranomi was alles anders. Ze werd zo snel geboren, dat de dokter amper tijd had om haar op te vangen. En vanaf het moment dat ze er was, wilde ze alles kunnen, liefst zo snel mogelijk. Toen ze tweeënhalf was, wilde ze fietsen en toen ze drie was, moesten haar zijwieltjes eraf. Chjanoy fietste nog met zijwieltjes toen hij zes was. Grappig is dat Ranomi en Chjanoy erg goed met elkaar kunnen opschieten.
Misschien juist omdat ze elkaar goed aanvullen. Ranomi zegt weleens tegen hem: ‘Kom op, Chjanoy, dat kun je best.’ En als Ranomi iets te snel wil, luistert zij als hij zegt dat ze best wat rustiger aan kan doen. Toen Ranomi krap een half jaar was, ging ze al elke week met mijn moeder naar het zwembad. Mijn moeder paste elke ochtend op Ranomi. Zij had op woensdag haar zwemochtendje en dat wilde ze eigenlijk niet opgeven. Toen vroegen haar zwemvriendinnen waarom ze Ranomi niet meenam. Dat vonden die dames natuurlijk enig.
En dus ging Ranomi als baby al mee naar het zwembad. De andere dames hielden haar dan vast als mijn moeder haar baantjes ging zwemmen. Bij Ranomi zat die vertrouwdheid met het water er zo al snel in. Ze was twee jaar toen we op vakantie een schattig roze badpakje met ruches kochten. Ranomi dacht dat haar roze badpakje ervoor zorgde dat ze kon zwemmen en zonder aarzelen sprong ze het zwembad in. Gelukkig stond ik erbij, want ze zakte natuurlijk naar de bodem. Proestend, naar adem happend kwam ze boven water. Mooi, dacht ik, ze heeft voor eens en altijd afgeleerd zomaar in het water te springen. Maar nee, ze vond het zo leuk dat ze nog een keer wilde.”
Taart en vlaggen
“We moesten Ranomi voortdurend in de gaten houden als er water in de buurt was, want ze sprong er meteen in. Omdat een kind in tien centimeter water al kan verdrinken, besloten we haar op driejarige leeftijd op zwemles te doen. Toen ze vier was, haalde ze haar A-diploma. De badmeester bij wie ze haar B-diploma haalde, zei dat ze best kon gaan wedstrijdzwemmen. Ze had er plezier in en haar techniek zag er heel natuurlijk uit.
Lees het hele interview met Betty in Vriendin 26, vanaf morgen in de winkels.
