De tuin van volkstuinblogster Marieke de Geus
14 juni 2016
Ze komt uit een tuindersfamilie, maar dacht dat ze zelf geen groene vingers had.Tot ze een volkstuintje nam. Ontwerpster, styliste en volkstuinblogster Marieke de Geus: “Als ik hier ben, heb ik meteen een vakantiegevoel.”
Ze komt uit een tuindersfamilie, maar dacht dat ze zelf geen groene vingers had.Tot ze een volkstuintje nam. Ontwerpster, styliste en volkstuinblogster Marieke de Geus: “Als ik hier ben, heb ik meteen een vakantiegevoel.”
Als we het complex op lopen waar Marieke (46) haar volkstuin heeft, komt ze ons al uit de verte tegemoet. Onderweg maakt ze nog even een praatje met een andere volkstuineigenaar. “Dat was Menno, een goede vriend en mijn buurman hier op het complex”, vertelt Marieke, als we elkaar een hand geven. We lopen verder naar haar eigen prachtige tuin, mét een kas en een huisje.
Waarom wilde je graag een volkstuin?
“Tien jaar geleden deelde ik al een volkstuin met Menno. Mijn dochter Maartje was vier, dus veel tijd om te tuinieren had ik niet, maar ik genoot van het buiten zijn. Een jaar of drie geleden raakte ik overspannen en heb ik een aantal maanden niet gewerkt.
Ik dacht terug aan de tuin die ik destijds had, aan hoe ultiem ontspannen het was om daar te zijn. Als iemand mij belde terwijl ik in de tuin was, kon ik nauwelijks nadenken, gewoon omdat ik helemaal met mijn hoofd in een andere wereld was. De volkstuin was mijn beste antistressmiddel, besefte ik en ik besloot weer een tuin te nemen. Toevallig wist Menno dat de tuin naast hem vrij zou komen. Er waren veel belangstellenden, maar veel mensen vonden de tuin en het huisje te verwaarloosd. Eén vrouw was net als ik serieus geïnteresseerd, maar zij haakte op het laatste moment om die reden ook af. Laatst kwam ik haar op het complex tegen.
Ze had inmiddels gezien hoe mijn tuin was geworden, en had spijt dat ze er destijds toch niet voor was gegaan. Ik ben haar daar juist nog altijd dankbaar voor. Gelukkig is zij nu ook blij met haar tuin. En ik was meteen heel gelukkig met de mijne.”
Ook al was die zo verwaarloosd?
“In het begin vond ik mijn tuin wel heel overweldigend, ja. Ik had geen idee waar ik moest beginnen. Zag alleen maar wat er allemaal moest gebeuren. Maar ik heb rustig aan gedaan. In het eerste jaar heb ik alleen de muren van het huisje gewit en er eenkacheleneenbedingezet.Enin de tuin heb ik vooral veel gekeken naar wat er allemaal aan planten opkwam.”
Heb je groene vingers?
“Toen ik net begon met tuinieren, dacht ik van niet. Wat misschien een beetje raar is, want ik kom uit een tuindersfamilie en hielp vaak mee op het land. Mijn vader had een bedrijf in baardirissen en lelies in de kop van Noord-Holland. Mijn moeder was ook veel in onze tuin bezig. Dan was ze uren onkruid aan het wieden met zo’n kromme rug. Als kind begreep ik niet wat ze daar leuk aan vond. Maar nu zie ik mezelf bezig in mijn eigen tuin met een kromme rug, en jawel: dan lijk ik precies mijn moeder. Compleet met groene vingers.”
Lees het hele interview met Marieke in Vriendin 24. Vanaf morgen in de winkels!
