Placeholder

Vriendin 23: ‘Mijn man is verslaafd aan gamen en dat kost ons ons huwelijk’

Daniëlle (42) en Alex zijn vijftien jaar bij elkaar. Sinds twee jaar zit Alex in de WW en gaat al zijn vrije tijd op aan gamen. “Hoe boos ik ook word, het haalt niks uit. Alex zit in een soort bubbel.”

Daniëlle (42) en Alex zijn vijftien jaar bij elkaar. Sinds twee jaar zit Alex in de WW en gaat al zijn vrije tijd op aan gamen. “Hoe boos ik ook word, het haalt niks uit. Alex zit in een soort bubbel.”

'Als ik ’s avonds uit mijn werk kwam, zat hij nog steeds achter dat ding’

 

Daniëlle: “Sinds twee jaar heeft mijn man Alex een nieuwe grote liefde, er is een ander in het spel. In dit geval heet ze geen ‘Saskia’ of ‘Marianne’; ik moet hem delen met Call of Duty, GTA en Gran Turismo. Het gaat om videogames. Ook al klinkt het misschien overdreven, het voelt alsof mijn man vreemd gaat en zijn interesse in mij is verloren. Al zijn vrije tijd en ook onze tijd samen wordt opgeslokt en ik sta erbij en kijk ernaar, zonder dat ik er ook maar iets aan kan veranderen.”

Riante bonus
“Het begon twee jaar geleden. Alex raakte plotseling zijn baan kwijt. Hij had een leuke uitdagende baan als vertegenwoordiger buitendienst, waardoor hij elke dag in de auto zat en langs artsen en ziekenhuizen ging om bepaalde medicijnen te verkopen. Toen het bedrijf slecht ging en er ontslagen vielen, moest hij eruit.

Dat was een klap voor ons allebei. We hadden een hypotheek afgesloten op twee salarissen, we hadden een kind en waren gewend aan een bepaalde levensstandaard. Wel kreeg Alex een WW-uitkering en nog een riante bonus van € 15.000 mee. Tienduizend euro gebruikten we om een gedeelte van de hypotheek mee af te lossen, zodat onze vaste lasten lager werden. Mijn baas vroeg ik of ik een extra dag erbij kon krijgen. Ik werk in de zorg. Gelukkig kon dat. Ik werk nu 32 uur in plaats van 24 uur. En omdat Alex nu thuis is, konden we ook de naschoolse opvang afzeggen. Zo redden we het nu financieel.

Van het restant van zijn vergoeding kocht Alex een computer. Handig om online te kunnen solliciteren, banensites te bezoeken en eventueel een cursus te volgen om zich om te scholen. Maar dat is niet helemaal uitgekomen. Alex ontdekte de wereld van de videospelletjes en was al snel verslaafd aan gamen. Op een enkele sollicitatiebrief na dient zijn computer sindsdien meer als gamecontroller dan als een middel om zijn kans op een baan te vergroten.”

Onschuldig tijdverdrijf
“In eerste instantie zag ik het gamen nog als onschuldig tijdverdrijf. Leuk dat hij iets om handen had in de tijd dat Mats naar school was. Van mij hoefde Alex niet ineens het huishouden te gaan doen. Ik had medelijden met hem, vond het best zwaar dat hij als gezonde Hollandse, hardwerkende man ineens doelloos thuis kwam te zitten. In het begin vond ik het ook wel vertederend dat hij zo warm kon lopen voor een race- of schietspelletje.

Maar al gauw irriteerde het me. Als ik ’s morgens opstond en voor ons gezin brood smeerde, kroop Alex, nog in pyjama, achter de computer in de huiskamer. Maar als ik ’s avonds weer uit mijn werk kwam, zat hij nog steeds achter dat ding. Hij had zich wel al aangekleed en Mats van school gehaald, maar Mats moest zichzelf maar vermaken. Hij liet hem gewoon alleen buiten spelen of zette hem voor de tv. Ik vond het zo zielig. Dat was niet de bedoeling van opvang door papa! Ook het boodschapje dat ik Alex soms vroeg te doen, vergat hij te halen en de vieze ontbijtbordjes stonden nog gewoon op tafel.”

Staat jouw relatie net als Daniëlles huwelijk onder druk door een ver- slaving? Mail jouw verhaal naar post@ vriendin.audax.nl of praat mee op ons forum.