Home
Persoonlijke verhalen
Bianca’s man ging vreemd: ‘Die stoute appjes waren niet voor mij bedoeld’

Bianca’s man ging vreemd: ‘Die stoute appjes waren niet voor mij bedoeld’

18 januari 2024

Bianca (32) dacht dat ze een perfect huwelijk had met Robert (34). Totdat ze er op een wel heel pijnlijke manier achter kwam dat hij vreemdging. “Wat was dit voor zieke grap?”

Bianca: “Robert en ik zijn jeugdliefdes. Ik leerde hem kennen toen hij zestien was en keek erg tegen hem op: hij was de beste vriend van mijn broer Jeff én hij had een stoere scooter. Ik was een blaag van veertien en stiekem verliefd. Pas na een jaar zag hij me tijdens een buurtfeest
echt staan. We zoenden en vanaf dat moment was het dik aan. Het is nooit meer uit gegaan. Tien jaar geleden trouwden we, omringd door al onze vrienden en familie. Ik geloof dat we wel honderd gasten hadden, en mijn broer was onze trotse getuige. Het was een prachtige dag
waar we allebei met veel plezier op terugkijken. Elk jaar vieren we onze trouwdag met een
romantisch weekend weg. Ik vond het niet gek dat de heftigste verliefdheid en de passie na een paar jaar wel afnamen. Dat hoort erbij, toch? Ik sta niet meer te trillen op mijn benen als ik Robert zie en heb ook geen vlinders meer in mijn buik. Maar als hij zich netjes aankleedt, ben ik echt trots op mijn man en naakt vind ik hem heel aantrekkelijk. En met een gemiddelde van twee à drie keer per week vind ik dat we nog best vaak vrijen, voor een stel dat al achttien jaar samen is. Eerlijk gezegd zitten daar ook een paar ‘moetjes’ tussen: vrijpartijen die we inplannen vanwege mijn eisprong. We willen namelijk graag een kind. Dat ik na een klein jaar nog steeds niet zwanger was, daar maakten we ons nog niet druk over. We zijn nog jong. En ons verlangen naar een kind versterkte onze liefde voor elkaar alleen maar. Er was niemand met wie ik liever een kind kreeg dan met Robert. En nog steeds. Want ook al twijfel ik de laatste tijd enorm, dat komt niet doordat ik in hem geen goede vader zie.”

Tot mijn schrik

“Mijn leven nam op zaterdag 16 januari een drastische wending. Samen mijn moeder deed ik een dagje sauna en beautyfarm. Dat doen we twee keer per jaar, dan laten we ons heerlijk verwennen. Ik was die ochtend al vroeg vertrokken en zou pas ver na etenstijd thuiskomen. Geen punt, vond Robert. Hij zou die dag gaan kijken naar een nieuwe motor met een vriend en zelf iets regelen qua eten. Omdat we in de saunaruimte alleen een handdoek en badjas bij ons mochten houden en alle waardevolle spullen in een kluisje in de kleedkamer moesten achterlaten, had ik die dag mijn telefoon niet de hele tijd bij me. Rond de middag haalde ik een boek uit mijn kluisje en checkte ik meteen even mijn mobiel. Ik zag tot mijn schrik dat ik maar liefst zes nieuwe berichten van Robert had. Vreemd, Robert en ik gebruikten de app eigenlijk alleen voor losse boodschappen aan elkaar. Ik vreesde dus een ongeluk, of dat er iets was met mijn schoonvader, met wie het al een tijdje niet goed ging. Mijn ogen raceten over de berichtjes, ik las ze van boven naar beneden. Het eerste bericht klonk nog normaal: Goedemorgen schat, al wakker? Verstuurd om half tien. Toen waren mijn moeder en ik al in de sauna. Gevolgd door: Heb je er al zin in? Ik wel!

IJskoud

Toen gingen ineens alle alarmbellen af. Ik vond het al vreemd: waarom wenste hij me goedemorgen? Dat hadden we toch al tegen elkaar gezegd toen ik wakker werd? En hij had er zin in? Waarin? Waar ging dit over? Het volgende appje verklaarde alles: Wat mij betreft kun je nu al komen. Bianca is de hele dag met haar moeder op pad en ik verwacht haar niet voor 9 uur vanavond thuis. We hebben dus het hele huis voor ons alleen. Ik ga je weer alle hoeken van de kamer laten zien, dus zorg dat je goed uitgerust bent haha. En een kwartier later: Ik kan niet wachten tot ik je zo weer zie. Ik heb zin in je, lekker ding. Het was overduidelijk dat deze berichten niet aan mij gericht waren. Ze waren voor een andere vrouw bedoeld, want de inhoud loog er niet om. Ik kreeg het ijskoud en voelde het bloed uit mijn gezicht weg trekken. Mijn benen werden slap, ik kon niet meer blijven staan. Terwijl ik op de grond zat, stroomden de tranen over mijn wangen. Wat was dit voor zieke grap? Het was trouwens niet zijn laatste appje aan mij, want niet veel later had Robert zijn fout ontdekt en stuurde hij: O shit Bianc, dit is absoluut niet wat je denkt! Gevolgd door: Bel me zodra je het leest!!! Ik kan alles verklaren. Ik was er zo kapot van dat ik alleen maar kon huilen. Mijn moeder kwam na tien minuten bezorgd kijken waar ik bleef en vond me op de grond, in mijn badjas, huilend, met mijn telefoon in mijn handen. Ik liet haar de berichten lezen. Ze slaakte een gil. Ik merkte dat ze me wilde geruststellen, maar ook zij kon niet anders dan zeggen dat het afschuwelijke appjes waren. Ik kon alleen maar denken: hoe moet het nou verder met mijn relatie en mijn toekomst?”

Hortend en stotend

“Ik heb Robert niet gebeld. Dit was geen gesprek om over de telefoon te voeren. Mijn moeder en ik hebben ons meteen aangekleed en de geplande gezichtsbehandelingen van die dag geannuleerd. De meiden van de receptie reageerden aangedaan toen ik iets mompelde over ‘persoonlijke omstandigheden’. Ik kon kosteloos annuleren en ze gaven ons nog heel lief een gratis dagkaart voor een andere keer. Met lood in mijn schoenen reed ik naar huis. Althans, mijn moeder zat achter het stuur, ik was te veel van slag om mijn hoofd bij de weg te kunnen houden. Mijn gedachten vlogen alle kanten op. Ik kon me niet voorstellen dat Robert zijn afspraakje zou laten doorgaan, maar helemaal zeker was ik niet en daarom had ik mijn moeder gevraagd mee te gaan. Binnen trof ik Robert op de bank aan. Alleen. Helemaal stuk. Hij begon te huilen toen hij me zag en er kwamen hortend en stotend wat woorden uit, meer niet. Ik keek hem alleen maar aan. Zo verdrietig en hulpeloos als ik me in de sauna had gevoeld, zo kwaad was ik nu. Ik ging voor hem staan, terwijl Robert als een zielig vogeltje op de bank zat. Ik had geen enkel medelijden met hem, voelde me ijzersterk. Ik denk door de adrenaline, maar ook omdat ik aan Robert zag dat hij er echt mee zat. Goed zo, dacht ik, ik hoop dat je er net zo ondersteboven van bent als ik! Na een kwartiertje ging mijn moeder naar huis. Ze snapte dat wij moesten praten. Dat duurde wel even, omdat Robert zo nerveus was. Ik weet niet of hij een verklaring zat te verzinnen, of goede excuses probeerde te bedenken, maar hij kwam amper uit zijn woorden. Uiteindelijk kreeg ik de waarheid uit hem. Sinds een paar weken had hij een nieuwe stagiaire, Brechtje. Volgens Robert zat ze achter hem aan. Ze stuurde hem seksueel getinte mailtjes op het werk, kwam vaak naar zijn kamer toe en zorgde er steevast voor dat ze op hetzelfde moment als hij ging lunchen. Haar aandacht liet Robert niet koud, biechtte hij op. Hij vond het eerst gewoon grappig, later was hij er toch op ingegaan. Naar eigen zeggen ‘omdat hij zo opgewonden werd van haar’. Ze hadden twee keer gezoend in de parkeergarage en één keer onder werktijd seks gehad in haar appartement.”

Te laat

“Die bewuste saunadag zou zij bij hem komen. In óns huis. In míjn bed, nota bene! Te erg voor woorden… Ik word nog steeds misselijk als ik denk aan wat er zou zijn gebeurd als ik er niet door zijn stommiteit achter was gekomen. Omdat haar naam ook met een B begint, had Robert gedachteloos – macht der gewoonte denk ik – mijn naam aangeklikt bij zijn Whatsapp-contacten. We hebben allebei geen profielfoto, dus ook die check viel weg. Hij merkte dus te laat dat hij zijn apps naar de verkeerde had gestuurd en had meteen spijt van zijn actie. Hij heeft haar afgebeld en is toen lijdzaam gaan wachten tot wat er komen zou. Nadat ik na veel vragen het verhaal uit Robert had gekregen, stortte ik weer in. Het liefst wilde ik hem het huis uit schoppen, maar ik was zo overstuur, dat ik het gek genoeg ook wel fijn vond dat hij me troostte. Hij pakte me vast, zei honderd keer hoeveel spijt hij had en riep met tranen in zijn ogen dat hij me echt niet kwijt wilde. Ook de hele zondag hebben we gepraat en gehuild. Aan het eind van de dag wist ik nog steeds niet hoe we eruit moesten komen. Maar ik wist wel dat ik hem niet kwijt wilde.”

Moeilijk te geloven

“De dag daarna kwam de klap pas echt: op maandag, toen Robert weer naar zijn werk moest en dus ook alleen zou zijn met Brechtje. Ik vond het moeilijk om hem nu al te vertrouwen. Ook al had Robert spijt en was hij meteen met haar gekapt, had hij gezegd. Hij beweerde ook dat het niks betekende, dat hij haar alleen had gezien als lust object en dat ze over twee maanden weer weg was, omdat haar stage dan was afgerond. En dat hij zielsveel van mij hield en met mij oud wilde worden. Ik vond het erg moeilijk te geloven, allemaal. Ik werd stikjaloers bij de gedachte dat hij de hele dag bij zijn ex-minnares in de buurt zou zijn. Zelf meldde ik me ziek op mijn werk. Ik kon alleen maar huilen, was te overstuur om mijn hoofd bij klanten te houden. Ik wilde goed nadenken over hoe het nu verder moest. Robert kwam al na drie uur naar huis, ook zijn hoofd stond niet naar werk. We zijn samen naar het strand gereden en hebben een hele tijd in de duinen gezeten, elkaar stevig vasthoudend. We beloofden elkaar dat we er samen voor zouden gaan. Je gooit een relatie na zestien jaar niet zo maar weg.”

Lange gesprekken

“Dat klinkt makkelijker dan het is, want het vreemdgaan van Robert heeft een diepe wond bij me geslagen. Robert toont echt zijn goede wil: hij heeft me de codes en wachtwoorden van zijn mail en telefoon gegeven en we zitten inmiddels in huwelijkstherapie. Daar en thuis voeren we lange gesprekken om weer dichter tot elkaar te komen en om wat er is gebeurd achter ons te laten en ons te richten op de toekomst. Op onze kinderwens bijvoorbeeld. Maar ik vind het lastig. Ik twijfel. Ik wil nog steeds dolgraag een kind en hou nog steeds veel van Robert, maar ik ben wel weer aan de pil gegaan. Voordat we er weer voor gaan, wil ik er zeker van zijn dat ik hem honderd procent kan vertrouwen. Ik hoop maar dat hij mijn beschadigde vertrouwen ooit weer kan herstellen.”

Tip van de redactie

Affaires en overspel bestaan al sinds het huwelijk werd uitgevonden, en ook de aversie ertegen. En toch weten we maar weinig over dit eeuwenoude taboe, dat wereldwijd wordt veroordeeld maar ook wereldwijd plaatsvindt. In Liefde in verhouding geeft psychotherapeut Esther Perel een heldere en gedurfde nieuwe kijk op relaties, trouw en verlangen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.