Placeholder

Vriendin 14: ‘Geliefde huisdieren vinden via mijn website een nieuw thuis’

Met haar website Verhuisdieren koppelt Femke (38) al zes jaar baasjes die afstand willen doen van hun huisdier aan mensen die graag een huisdier willen. “Zo besparen we veel dieren een verblijf in het asiel.”

Met haar website Verhuisdieren koppelt Femke (38) al zes jaar baasjes die afstand willen doen van hun huisdier aan mensen die graag een huisdier willen. “Zo besparen we veel dieren een verblijf in het asiel.”

‘Opeens viel het kwartje: ik ging een datingsite voor dieren oprichten!’

Femke: “Mijn liefde voor dieren begon al bij mijn geboorte. Terwijl mijn moeder aan het bevallen was, lag de hond met zijn kop op het bed toe te kijken. Mijn ouders hadden een huisje aan een dijk, midden in de polders van Texel. Van kleins af aan was ik regelmatig te vinden bij de pony’s van de buren, zelf hadden we een hond, eenden, kippen, katten, konijnen en schapen. Die dieren waren mijn vrienden, ik kon er geen genoeg van krijgen. Als er ’s nachts lammetjes werden geboren, werd ik wakker gemaakt om in de schuur te kijken. Soms mocht ik ze zelfs bijvoeren met de fles.

Mijn jeugd tussen de dieren was één groot feest, maar op mijn achttiende verhuisde ik naar het vasteland om te gaan studeren. Ik koos voor de creatieve hoek: grafische vormgeving. Een vak als dierenarts leek me emotioneel te zwaar, ik was altijd erg van slag als er een dier doodging. Toch bleef het gevoel dat ik iets met dieren wilde doen altijd op de achtergrond aanwezig. Ik leerde mijn huidige man Flavio kennen, die al een zoontje had. We gingen samenwonen en adopteerden de hond van mijn vader, die door een hernia geen trappen meer kon lopen.

Om het gezinnetje compleet te maken, wilden we er nog een poes bij. Ik ging kijken bij het asiel, maar vond daar geen kat die bij ons paste. Toen ik op internet keek, raakte ik al snel volledig de weg kwijt. Ik bedacht dat het eigenlijk heel raar is om een dier aan te bieden via een etalage als Marktplaats. Doordat er duizenden advertenties zijn, zie je algauw door de bomen het bos niet meer. Mensen klikken daardoor vooral op leuke plaatjes, en niet op het eventuele verhaal erbij. Door zo’n schattige foto word je snel verleid tot het doen van impulsieve aankopen: je ziet een leuke kat of hond, belt naar de aanbieder en hupsakee: dezelfde dag kun je het dier al ophalen.

Toen ik me erin ging verdiepen, ontdekte ik dat er nog veel meer misging bij de verkoop van dieren via internet. Van mensen die zo snel mogelijk van hun dier af willen en die het niet uitmaakt wie het neemt, tot dierenhandelaren en broodfokkers. Natuurlijk zijn er ook genoeg mensen die wel de beste bedoelingen hebben, maar vind tussen al die advertenties maar eens de juiste informatie. Het gevolg is dat dieren vaak niet bij de goede persoon terechtkomen, waardoor ze meerdere keren herplaatst worden of naar het asiel moeten, wat een traumatische ervaring kan zijn.”

Een dier is geen product
“Toen mensen in mijn omgeving gingen daten via sites als Relatieplanet en Parship, viel opeens het kwartje: ik ging een datingsite voor dieren en dierenliefhebbers oprichten! Een veilige plek waar aanbieders en zoekers via een matchingsysteem aan elkaar gekoppeld worden, zodat de kans veel groter is dat het juiste dier bij de juiste persoon terechtkomt.

De naam Verhuisdieren had ik snel bedacht, die dekt precies de lading. Wat Verhuisdieren uniek maakt, is dat zowel degene die een dier aanbiedt als degene die zoekt, een uitgebreid profiel aanmaakt. Het baasje dat afstand doet, moet onder andere aangeven wat voor karakter het dier heeft, maar ook of het gewend is aan kinderen of bijvoorbeeld tegen de drukte van een stad kan. De zoeker vult gegevens in als gezinssituatie, woonomgeving en welke eigenschappen hij zoekt in een dier. Je kunt dus niet selecteren op een bepaald ras, maar krijgt alleen de dieren op je scherm die passen bij je zoekcriteria. Want een huisdier is geen product, maar een individu met behoeftes en een persoonlijkheid. Ik begon klein, maar inmiddels is Verhuisdieren uitgegroeid tot een groot platform. Ik doe nog een paar klussen per jaar als binnenhuisarchitect, maar verder ben ik fulltime bezig met de site. 

Wanhopig
“De meeste baasjes doen gelukkig niet zomaar afstand van hun huisdier. Achter de foto’s op de site gaan vaak heftige verhalen schuil. Mensen die gaan emigreren en hun kat niet mee kunnen nemen, stellen die door een scheiding een andere woonruimte krijgen waar de hond niet meer gelukkig is. Maar ook mensen die ernstig ziek zijn, ouderen die naar een verzorgingstehuis gaan, of baasjes die weten dat ze binnenkort zullen over- lijden en een goed nieuw thuis willen vinden voor hun geliefde dier."

‘Zien dat je dier op een andere plek ook gelukkig kan worden, geeft een gevoel van vrede’

Lees het hele interview met Femke in Vriendin 14. Vanaf vandaag in de winkels.