Placeholder

Vriendin 12: Myrthe doet elke maand dertig keer iets liefs voor een ander

‘Ik hoop dat ik de wereld een beetje vrolijker maak’

‘Ik hoop dat ik de wereld een beetje vrolijker maak’

Haar dertigste verjaardag wilde Myrthe niet zomaar voorbij laten gaan. Om deze mijlpaal te vieren bedacht ze een bijzonder project: Myrthe Deelt Geluk. “Het blije gevoel dat ik heb, gun ik anderen ook.”

Myrthe: “Eigenlijk heb ik nooit echt wat gehad met mijlpalen of met mijn verjaardag vieren, maar een week voor ik op 25 oktober dertig werd dacht ik opeens: hier wil ik iets mee. Wat kan ik nu doen om van het komende jaar iets bijzonders te maken? Waar kan ik mezelf mee uitdagen? Ik was er al snel uit wat het moest worden. Ik zou mijn geluk gaan delen! Ik heb een heel fijn leven met een leuke baan, een fijne relatie en goede vrienden. Dat blije gevoel gun ik anderen ook. Dus bedacht ik dat ik het jaar waarin ik dertig werd in het teken zou zetten van kleine dingen voor een ander doen. Elke maand dertig keer iets doen, telkens met een ander thema. Dat moest me qua tijd wel lukken om te organiseren, omdat ik flexibel werk – ik ben consulente voor een huidverzorgingsmerk. Ik vertelde een aantal vrienden over Myrthe Deelt Geluk en die vonden het allemaal een leuk idee, maar vroegen me ook hoe ik dat dan zou gaan doen. Tja, dat wist ik eigenlijk ook nog niet zo goed. Dus ik begon met het maken van een website. Dat moet niet al te moeilijk zijn met een kant-en-klaar programma, dacht ik. Maar daar vergiste ik me behoorlijk in: na een dag prutsen lukte het me nog steeds niet iets online te krijgen. Bijna wilde ik het opgeven, maar gelukkig heb ik dat niet gedaan…”

Extra portie geluk
“Wat ik in de eerste maand, november, zou gaan doen, was geen lastige keuze: bloemen weggeven! Met een groep vriendinnen koop ik al een tijdje een extra bosje als we bloemen voor onszelf kopen, om weg te geven aan een vreemde. Nu ging het alleen niet meer om af en toe een bloemetje, maar dertig bosjes bloemen in één maand. Het eerste bosje gaf ik aan mijn moeder, dat vond ik wel mooi symbolisch. Andere bosjes gaf ik weg aan vreemden op straat, aan mijn 98-jarige oma en ik bracht na de aanslagen in Parijs een bosje naar het Franse Consulaat. Toen het einde van die eerste maand naderde, wilde ik mijn bloementhema afsluiten met iets groots, maar ik wist niet zo goed hoe."

Lees het hele verhaal in Vriendin 12 van deze week of praat mee op het forum.