Placeholder

Nanny Jo Frost is terug op de Nederlandse tv

De strenge schooljuflook is weg, Jo Frost (45) kleedt zich casual en draagt haar haren los. Dat past bij de nieuwe weg die ze insloeg én bij haar nieuwe tv-programma Jo Frost: nanny on tour. Hierin helpt ze gezinnen met (opvoed)problemen, zowel met jonge kinderen als met pubers.

De strenge schooljuflook is weg, Jo Frost (45) kleedt zich casual en draagt haar haren los. Dat past bij de nieuwe weg die ze insloeg én bij haar nieuwe tv-programma Jo Frost: nanny on tour. Hierin helpt ze gezinnen met (opvoed)problemen, zowel met jonge kinderen als met pubers.

We weten niet zo veel over jouw achtergrond. Waar kom je vandaan?
“Ik kom uit Londen, groeide op met mijn broer Matthew die achttien maanden jonger is dan ik. Ik heb een fijne jeugd gehad. Ik klom in bomen en was gek op avontuur. Als een jongen het kan, kan ik het ook, vond ik. Mijn ouders stimuleerden ons te sporten en deden enthousiast mee. Ik liep de honderd meter sprint, fietste en deed aan verspringen. Mijn moeder is helaas al meer dan twintig jaar niet meer bij me. Ik was heel close met haar, ze was een geweldig lieve vrouw. Ze overleed aan de gevolgen van borstkanker. Gelukkig heb ik mijn vader nog en mijn broer, maar we missen haar nog elke dag.”

Ben je een familiemens?
“Enorm. Ik woon in Amerika, maar elke keer als ik terug ben in Londen, logeer ik bij mijn vader. Nu ik af en toe in Nederland ben voor opnames, komen mijn broer en vader me hier opzoeken. Andersom stap ik ook makkelijk in het vliegtuig om voor een weekend familie en vrienden op te zoeken. Ik heb al dertig jaar een groepje dierbare vriendinnen. We zijn allemaal anders, maar houden veel van elkaar. Het is heerlijk bij ze te zijn en de slappe lach te krijgen.”

Je werd pas op je 33ste bekend als ‘tv-nanny’. Hoe is dat ontstaan?
“Ik las in de krant dat er voor een tv-programma ervaringsdeskundigen werden gezocht om gezinnen met opvoedproblematiek te helpen. Dat sprak me aan. Ik werkte al sinds mijn twintigste als nanny. Ik paste vaak op en adviseerde daarnaast ouders bij opvoedproblemen. Ik woonde nog bij mijn vader en onze telefoon was altijd in gesprek, omdat mensen belden voor advies. Mijn vader noemde het lachend ‘de nanny hotline’. Ik meldde me aan voor het programma en ik werd uitgekozen. Het werd een succes en daarna ging het snel, ik belandde zelfs op de Amerikaanse televisie. Ik had nooit gedacht dat het zo groot zou worden. Ik heb inmiddels zeven opvoedboeken geschreven, heb een productiebedrijf en maak in zo veel landen tv-programma’s. Mijn leven is compleet veranderd.”

Je leest het hele interview in Vriendin 8 die vanaf morgen (24 februari) in de winkels ligt.