Vriendin 4: Acteur Marcel Musters zoekt balans tussen werk en privé
26 januari 2016
Marcel Musters (56), bekend van tv-series als Zwarte tulp, Familie Kruys en Penoza, heeft aan werk geen gebrek. Zijn agenda is vaak overvol. Dat moet anders, vindt Marcel na dertig jaar keihard en onregelmatig werken. “Ontspanning is een belangrijk ding aan het worden.”
Marcel Musters (56), bekend van tv-series als Zwarte tulp, Familie Kruys en Penoza, heeft aan werk geen gebrek. Zijn agenda is vaak overvol. Dat moet anders, vindt Marcel na dertig jaar keihard en onregelmatig werken. “Ontspanning is een belangrijk ding aan het worden.”
Marcel zit nog wat teksten uit zijn hoofd te leren. Hij is druk deze maand met opnames voor Zwarte tulp, Familie Kruys én een splinternieuwe tv-serie Mouna’s keuken die in maart op televisie komt. Tussen de bedrijven door werkt hij ook nog aan zichzelf. “Want,” zo zegt hij, “inmiddels snap ik wat mensen bedoelen als ze zeggen: je moet ook goed voor jezelf zorgen. Ik deed dat nooit. Ik leid mede door mijn vak een onregelmatig leven. Ik kom na een toneelvoorstelling vaak laat thuis en moet er dan weer vroeg uit voor film- of tv-serieopnames. En ik ben een behoorlijke perfectionist, dus ik wil het ook nog eens goed doen. Ik leg de lat hoog voor mezelf. Dat breekt me op. Lichamelijk en geestelijk. Vanaf mijn 38ste ben ik veertig kilo aangekomen. Sinds vijf jaar zijn er daar ook wel weer dertig vanaf. Maar ik moet altijd blijven oppassen. En ook in mijn hoofd is het geregeld chaos door de vele dingen die ik doe. Op de keukendeur thuis heb ik nu groot het woord NIKSEN geschreven. Ik wil meer niksen en minder werken. Begrijp me niet verkeerd: werken, acteren, vind ik geweldig. En het zijn stuk voor stuk leuke dingen die ik doe. Maar veel leuk, is niet meer leuk. Bovendien wil ik kunnen opgaan in dingen die op dit moment spelen. En dat is vrijwel onmogelijk met een overvolle agenda. Dus dat probeer ik te veranderen.”
Hoe doe je dat dan?
“Ik bezoek een coach die me helpt een goede balans te vinden tussen werk en privé. Bij haar heb ik bijvoorbeeld ontdekt waarom ik altijd zo hard werk. Waarom ik mezelf constant wil bewijzen. In mij schuilt eigenlijk een verlegen, bang jongetje dat al vroeg wist dat het wilde meedoen in de grotemensenwereld. Ik wilde beslist niet de loser zijn. Uit angst dat toch te worden, schakelde ik constant een tandje bij. Ik focuste alleen maar op werk en vergat te leven.
