Placeholder

Het jaar van… Gordon

Hoe was 2015 voor jou? Bekende én onbekende Nederlanders vertellen.Gordon: ‘Ik had ook nooit meer wakker kunnen worden.’

Hoe was 2015 voor jou? Bekende én onbekende Nederlanders vertellen.Gordon: ‘Ik had ook nooit meer wakker kunnen worden.’

Een nieuwe koffiebar, flinke ruzies die in de pers werden uitgevochten, een stapel tv-programma’s en een ongeluk dat hem bijna fataal werd. Gordon maakte dit jaar weer veel diepte- maar ook hoogtepunten mee.
 

“Het was weer een bewogen jaar”, verzucht Gordon, als hij aan de keukentafel zijn verhaal doet onder het genot van een cappuccino. En dan, lachend: “Maar ja, zijn ze dat bij mij niet altijd?” Daar heeft hij een punt. Een ritje in de achtbaan is niets vergeleken bij het leven van de presentator. Op zijn Facebookpagina schreef Gordon in oktober een ontroerende boodschap aan zijn overleden moeder: ‘Was jij dat in Griekenland die me redde?’ Nu zegt hij daarover: “Ik heb wel gedacht dat er een engel was die me heeft beschermd. Ik geloof echt dat er een spirituele kracht was die mij erdoorheen heeft getrokken, of dat nu mijn moeder was of iemand anders.”

Dieptepunt: heftig ongeluk
Natuurlijk heeft hij het over zijn ‘absolute dieptepunt van dit jaar’ en ‘levensveranderende ervaring’: de aanrijding op Mykonos, afgelopen september. Als Gordon erover praat, raakt hij zo geëmotioneerd dat hij even moet stoppen om zich te herpakken. Dan concludeert hij: “Lichamelijk ben ik genezen, maar je merkt: mentaal ben ik er nog niet helemaal.” Het was dan ook een heftig ongeluk, zo vertelt hij. “Enthousiast ging ik naar Mykonos, klaar voor een heerlijke vakantie. De eerste avond ging ik uit eten met een goede vriendin en haar vriendinnen. Het was een gezellige avond en aan het eind besloot ik mijn gehuurde scooter te laten staan en terug te lopen naar mijn hotel. Dat is wat ik nog weet. Het volgende moment werd ik wakker op een traumakamer. Een voertuig, waarschijnlijk een vrachtauto of een bus, had me van achteren aangereden en me voor dood achtergelaten. Mijn schouderblad, schouder, sleutelbeen en zes ribben waren gebroken. Ook had ik een gekneusde kaak en een kapot gezicht. Mijn linkerbeen kon ik de eerste uren niet bewegen en ik had nog een week lang een piep in mijn oor, dus ik moet hard gevallen zijn.” Na enkele uren werd hij overgebracht naar een ziekenhuis in Athene. Zes dagen later was hij terug in Nederland, waar hij nog een maand thuis in bed lag. Zijn breuken zijn inmiddels geheeld, maar geestelijk heeft Gordon er een klap van opgelopen. “Ik had ook niet meer wakker kunnen worden, en dan had niemand het geweten. Het besef dat het zomaar afgelopen had kunnen zijn, is heftig.” 

Lees meer over het jaar van Gordon in ons extra dikke kerstnummer (nummer 51).