Placeholder

Linda: “Ik zocht penvrienden, maar vond de liefde van mijn leven!”

Toen Linda op een website zocht naar nieuwe penvrienden, zag ze opeens een foto van een knappe jongen voorbijkomen. Linda voelde zich meteen tot de jongen aangetrokken, en ze stuurde hem dan ook snel een mailtje…

Toen Linda op een website zocht naar nieuwe penvrienden, zag ze opeens een foto van een knappe jongen voorbijkomen. Linda voelde zich meteen tot de jongen aangetrokken, en ze stuurde hem dan ook snel een mailtje…

“Ik vond het heel erg leuk om brieven te krijgen en daarom zocht ik regelmatig naar penvrienden. Tijdens mijn laatste zoektocht kwam ik opeens het profiel van Jan-Willem tegen. Zijn foto sprak me meteen aan: niet alleen vond ik dat hij er leuk uitzag, maar hij deelde zijn foto ook nog eens met een kat en ik ben gek op katten!

Ik wilde meteen met hem in contact komen en stuurde hem een mailtje. Hij reageerde hier gelukkig heel positief op. M’n mailbox draaide sindsdien overuren en het duurde dan ook niet lang voordat we overgingen op chatten. Hierbij stond de webcam vaak aan, dus ik had al een goed beeld van zijn uiterlijk. Na een maand intensief chatten vonden we het tijd om elkaar in real life te zien. Dus daar ging ik dan, vol goede moed met de trein vanuit Groningen naar Den Haag…

Het viel me op hoe niet-zenuwachtig ik was en vond dit heerlijk! Ik kon van mijn rust genieten tot ik op 15 minuten afstand van Den Haag Centraal was: toen sloegen de zenuwen ineens onwijs toe. Zou hij er staan? Of zou-ie me laten zitten?

Toen ik op Den Haag Centraal was aangekomen, belde ik hem meteen. Ik wilde weten of hij er al stond! Ik wist toevallig hoe zijn auto eruitzag en terwijl ik met hem aan het bellen was, zag ik opeens zo’n auto staan. “Sta je naast een grote bloembak geparkeerd?”, vroeg ik hem. Hij zei dat dat inderdaad zo was. Hij stapte  uit zijn auto, keek in de rondte en vroeg: “Waar ben je?” Terwijl hij zoekend aan het rondkijken was, kon ik hem goed bekijken.

Ik besefte me dat ik hem nog veel knapper vond dan op de webcam. Maar dit zei ik natuurlijk niet. “Je hebt een zwarte zonnebril op en een zwart jasje aan.” “Ja, dat klopt, maar ik zie je nog steeds niet!” Ik liep snel naar hem toe en toen ontmoetten onze ogen elkaar voor het eerst…

Onze date was helemaal super. We zijn naar zijn huis gegaan, op voorwaarde dat hij mij weer naar het station zou brengen als het niet zou klikken. Maar dat was niet nodig, want het klikte enorm goed. Uiteindelijk hebben we de hele middag en avond in zijn achtertuin gepraat over de meest uiteenlopende dingen. Ik voelde me meteen al zo vertrouwd bij hem!

Na deze eerste date ben ik eigenlijk nooit meer weggegaan… Deze date duurde zes dagen en ik werd gek van verdriet toen ik hem daarna een paar dagen niet zag. Ik had hem daarom al snel opgebeld om te vragen of ik misschien niet weer bij ‘m kon langskomen. Dat vond hij gelukkig geen probleem, dus ik kwam binnen een week weer zijn kant op. Uiteindelijk zijn we twee maanden na de eerste date gaan samenwonen.

Na iets langer dan een jaar samengewoond te hebben, stapten Jan-Willem en ik in het huwelijksbootje. Inmiddels zijn we al zeven maanden gelukkig getrouwd.”

Heb jij zelf ook iemand ontmoet via internet? En was de eerste date net zo leuk? Of viel het je misschien erg tegen? Wij zijn benieuwd! Deel je verhaal (als je wil anoniem) via onderstaand formulier.