Stefanie: ‘Een kind kan de was doen’

6 oktober 2017

Nu ik weet dat de uitslag van de weefselkweek uit mijn buik negatief is, kan ik mij na de operatie focussen op mijn herstel. Ik ben blij dat het geen eierstokkanker is, maar ik ben er nog niet.

Nu ik weet dat de uitslag van de weefselkweek uit mijn buik negatief is, kan ik mij na de operatie focussen op mijn herstel. Ik ben blij dat het geen eierstokkanker is, maar ik ben er nog niet.

Naast de pijn, misselijkheid en sufheid, ben ik enorm beperkt. Bijna alles komt op de buikspieren aan. Huishoudelijke taken zijn verboden. De eerste week ging het goed. Dirk en Christianne waren om de beurt vrij.  Dirk deed gewoontegetrouw het huishouden, dat is hij gewend. Al zag ik dat de afgelopen twee maanden van onzekerheid en ziekenhuisbezoeken hem vermoeid hadden.

Christianne pakte op haar vrije dagen ook de stofzuiger en keek of er vuile was in de wasmand zat. Daarna vroeg ze wat ze nog moest doen. Ik ben slecht in delegeren, maar wist dat ik zelf niets kon doen. Ik trotseerde mijn zwakke eigenschap: ‘Wil je de vuilnisbak legen? Wil je bananen en brood kopen? Kun je het eten opzetten?’ Ze deed het allemaal keurig. Was dat nou zo moeilijk? Nu zijn Dirk en Christianne weer aan het werk. Het huishouden blijft tot ’s avonds voor hen liggen. Ze hebben het druk. 

Voorzichtig stap ik onder de douche. Adriana komt met blote beentjes op de badkamervloer naast mij zitten spelen. ‘Wil je voor mama de vloer droog maken?’ vraag ik als ik klaar ben. Fanatiek boent ze met een handdoek de badkamervloer. ‘Je mag die handdoek en de rest uit de wasmand wel in de wasmachine gooien,’ zeg ik. Als Adriana haar speelgoed moet opruimen, gaat ze soms op de grond liggen jammeren, maar de was doen vindt ze fantastisch. Ze propt alles in de wasmachine.  Ik pak het wasbolletje. ‘Dat kan ik wel’, zegt Adriana, bang dat ik haar dit leuke werkje uit handen neem.

‘Doe maar tot dat streepje,’ zeg ik. Behoedzaam vult Adriana het wasbolletje met 50 mg vloeibaar wasmiddel.  Ik wijs bij de grote draaiknop alleen nog ‘gemengd wasgoed’ aan. Adriana draait aan de knop en drukt op ‘start.’ Nu zet ik een kind van 6 jaar ook al aan het werk!  Als ik beneden kom, is de vaat weggewerkt. Ik zie ook dat er gestofzuigd is. Christianne en Dirk zitten respectievelijk met telefoon en laptop op de bank, voetjes op de tafel, kopje koffie erbij. Wie zal ik straks eens vragen om de was op te hangen?

Stefanie (43) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 18 jaar!