Stefanie: diner bij Faith
7 juli 2017
Faith is jarig. Stefanie: ‘Ik hoop dat Faith vandaag ziet dat ze een leuke, knappe meid is.’
Faith is jarig. Stefanie: ‘Ik hoop dat Faith vandaag ziet dat ze een leuke, knappe meid is.’
‘Ik koop niet aan de deur', zegt Faith als ze de deur opent. Aan Faith kun je direct merken in welke bui ze is. Vandaag is ze vrolijk. Ze is niet gestrest of geforceerd, maar relaxed.
‘Wil je dan geen zonnebloem kopen?’ vraag ik, terwijl ik haar een zonnebloem in pot voorhoud.
Faith neemt de bloem aan.
‘Oh, wat schattig!’ roept ze uit. Adriana zet haar laarsjes onder aan de trap. Dan lopen we met z’n drieën achter Faith aan naar boven. Het ziet er netjes uit. Eigenlijk is alles nog hetzelfde als vlak na haar verhuizing, maar Faith is van plan om leuke kastjes en wanddecoratie te kopen.
'Ze ziet er zoals altijd verzorgd uit, maar vandaag straalt ze er ook bij en maakt ze grapjes'
We praten wat, terwijl Adriana met de Babuska poppenverzameling van Faith speelt. Dirk helpt Faith met koken. Niet omdat Faith het niet kan, maar voor de gezelligheid.
‘Dit is de eerste keer dat ik inductie kook', zegt Dirk. We eten aardappels, spitskool en zigeunerschnitzel. Gewoon lekker. Adriana eet er ook goed van. Na het eten help ik Faith met de vaat. Zo aan de afwas is het gezellig kletsen. Sinds december vorig jaar woont Faith begeleid in een eigen appartementje. Het gaat goed met haar. Ze ziet er zoals altijd verzorgd uit, maar vandaag straalt ze er ook bij en maakt ze grapjes.
Vorige maand, tijdens de evaluatie met haar persoonlijke begeleiders, hoorden we ook niets anders dan lof over onze dochter. Natuurlijk kwamen er dingen naar voren die Faith moeilijk vindt. Wie heeft niet zo’n puntenlijstje? Ik heb ook zo mijn eigen valkuilenlijstje. Als we weer weggaan, is Faith nog steeds vrolijk en bedankt ze ons voor de gezelligheid. Ze is een sterke meid. Jammer dat ze vaak een laag zelfbeeld heeft. Dat klopt niet met de werkelijkheid. Ik hoop dat Faith vandaag ziet dat ze een leuke, knappe meid is.
Uitbundig zwaaiend fietsen we weg.
‘Neee!’ roept Adriana, die bij mij achterop zit. ‘Ik heb Faith nog geen kusje gegeven.’ Ik keer om en roep naar Faith, die al bijna de deur achter zich dichtgetrokken heeft.
‘Adriana komt nog een kusje halen', zeg ik.
‘Ga nooit heen zonder te groeten. Ga nooit heen zonder een zoen…', lepel ik op als we echt vertrekken. Faith lacht. Als ik me nog een keer omdraai, zie ik dat ze met lichte tred over het paadje terugloopt naar de voordeur van het appartementenblok. Ze voelt zich goed. Mooi om te zien.
Stefanie (43) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 18 jaar!
