Stefanie: het boek van Sonja

30 juni 2017

Ik vroeg een boek aan Dirk voor Moederdag. ‘Als je nog iets wilt kopen, dan weet ik nog wel een cadeau’. zei ik. Toch kreeg ik het niet.

Ik vroeg een boek aan Dirk voor Moederdag. ‘Als je nog iets wilt kopen, dan weet ik nog wel een cadeau’. zei ik. Toch kreeg ik het niet.

‘Ik heb dat boek niet gekocht hoor,’ zei Dirk, nog voordat het Moederdag was. Ach, ik had nog genoeg om te lezen. Toch bleef het boek in mijn gedachten. Het had mij geraakt, nadat Sonja Barend bij ‘De Wereld Draait Door’ over haar boek vertelde. 

Vroeger keek ik samen met mijn zus naar de talkshow van Sonja. Soms kwam mijn moeder erbij zitten. Mijn moeder keek weinig televisie. Ik vond het fijn als ze met ons meekeek. Ik zat onderuit gezakt op een luie stoel. Mijn moeder ging op de tweezitsbank zitten. Hoewel zij de enige was die daarop zat, zat ze op het puntje van de bank. Haar benen, vanwege haar rok, netjes tegen elkaar naar één kant gedrukt. Ze nam weinig plaats in, maar ze was er wel.

Mijn moeder zei dat Sonja veel mensen interviewde, maar weinig over zichzelf vertelde. Als we zo over haar zaten te praten, was het net alsof Sonja een beetje bij ons hoorde. Nu geeft ze zichzelf prijs in haar boek.

Bij DWDD kreeg ik uitleg over de titel: ‘Je ziet mij nooit meer terug.’ Dat was het laatste was Sonja’s vader tegen zijn moeder zei, toen hij in de oorlog door sympathisanten van de Duitsers werd meegenomen. Het ontroerde me. Levensverhalen raken me. 

De laatste tijd heb ik veel informatieve boeken en zelfhulpboeken gelezen. Ik weet intussen alles over kinderen, cavia’s, adoptie en valkuilen in je leven. Voorlopig heb ik wel genoeg informatie in mij opgezogen. Ik geniet wel enorm van het voorlezen van kinderboeken aan Adriana, maar heb nu zin in een boek voor mezelf, zomaar, voor de ontspanning.

Vroeger ‘moest’ ik van mezelf leerzame boeken lezen. Nu laat ik mijn boekenkeuze niet meer door strenge regels bepalen. Ook niet door mensen die het irritant vinden dat ik een boek lees, geschreven door een bekend gezicht van televisie. Het boek heeft trouwens goede recensies gekregen. En, al zou ik het alleen kopen om de nostalgische waarde die Sonja Barend voor mij heeft, wat dan nog. Ik ben niemand een uitleg verschuldigd.

Het is nog geen vakantie, maar ik mag van mijn vakantiegeld best een cadeautje voor mezelf kopen. 

Stefanie (43) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 18 jaar!