Vriendin 5: 'Mijn man verliet me voor mijn zus'

Nienke: ‘Mijn man verliet me voor mijn zus’

Nienke (43) kwam er drie jaar geleden achter dat haar man Hugo (48), met wie ze bijna twintig jaar was getrouwd, een affaire had met haar zus Miriam. “Ze vroeg doodleuk waarom ik haar dat geluk niet gunde.”

Nienke (43) kwam er drie jaar geleden achter dat haar man Hugo (48), met wie ze bijna twintig jaar was getrouwd, een affaire had met haar zus Miriam. “Ze vroeg doodleuk waarom ik haar dat geluk niet gunde.”

Nienke werd dubbel bedrogen 

Nienke: “Mijn huwelijk met Hugo kende, zoals zo veel huwelijken, echt wel z’n ups and downs. Toen we vijftien jaar getrouwd waren, werd ik verliefd op een collega. Hij gaf me aandacht en liet me merken dat hij me leuk vond en blijkbaar was ik daar op dat moment gevoelig voor.

Ik miste thuis wat spanning en die had ik nu ineens weer terug. Daar genoot ik van. Maar vreemdgaan bood niet de oplossing, integendeel. Verliefd zijn is iets anders dan houden van en ik voelde me heel schuldig over wat ik had gedaan. Daarom biechtte ik mijn misstap op aan Hugo. Hij was ontzettend boos, maar besloot me toch nog een kans te geven. Die kortstondige affaire is altijd tussen ons in blijven staan. Ons huwelijk is nooit meer geworden zoals het was. Hugo is geen prater, hij kropt al zijn emoties op. Ik heb het hart wel op de tong. Als ik dan een keer wat stiller was of gewoon even voor me uitstaarde, dacht hij meteen dat er iets aan de hand was. Die achterdocht verdween ook niet meer. Ik had zijn vertrouwen te erg beschaamd.

Mijn zus Miriam wist van onze relatieproblemen, ik sprak er veel met haar over. Ik heb
een kledingwinkel en mijn zus werkte daar een paar dagen in de week. We hadden een sterke band en veel contact. Haar relatie was ook niet al te best. We zeiden zo vaak tegen elkaar dat als we ooit gingen scheiden, we nooit meer een man wilden. Gekscherend natuurlijk, want ondanks de mindere kanten hadden Hugo en ik het ook echt wel leuk samen. We hadden een goed inkomen en konden alles doen wat we wilden. We waren heel ondernemend en trokken er veel samen, maar ook met onze dochter Julia, die nu 22 is, op uit. Voor de buitenwereld waren we een heel leuk gezin, het plaatje klopte.”

Ik zag spoken

“Ruim drie jaar geleden overleed mijn vader plotseling. Dat verlies hakte er zowel bij mij als bij Miriam ink in. We hadden veel verdriet en zochten elkaar nog meer op. Ook Hugo had het moeilijk met het overlijden van mijn vader. Ik merkte dat mijn zus en hij het steeds beter met elkaar konden vinden. Ze roken allebei en stonden geregeld samen buiten in de tuin. Dan zag ik ze uitgebreid praten en daar was ik alleen maar blij mee. Hugo vond Miriam altijd een moeilijke vrouw. Als een van haar kinderen jarig was, – of zij of haar man gaven een feestje – verzon hij vaak een smoes om niet mee te hoeven gaan. Hij stoorde zich aan haar opruimerige gedrag en haar geroddel. Ik vond dat niet leuk om te horen, ze was tenslotte wel mijn zus. Maar je kunt een goed contact natuurlijk niet afdwingen.

Toen ze me vertelden dat ze samen wilden gaan hardlopen, moedigde ik dat aan. Ik vond het zo belangrijk dat hun band sterker werd en zag het als een cadeautje in een periode die verder heel verdrietig was.

In datzelfde jaar werd ik veertig. Hugo en ik hadden een groots feest gepland, we konden wel wat vrolijkheid gebruiken. Ik zie Miriam nog staan: ze hield een prachtige voordracht ter ere van mijn verjaardag. Als ik eraan terugdenk wat zich toen al allemaal achter mijn rug om afspeelde…

Kort na het feest kreeg ik een ingeving. Het was heel gek, alsof ik het Miriam móest vragen: ‘Je bent toch niet verliefd aan het worden op Hugo, hè?’ Ze reageerde geschokt met een bijna verontwaardigd: ‘Nee!’ En ik geloofde haar. Toch stelde ik dezelfde vraag ook aan Hugo. Miriam en hij waren allebei verslaafd aan Wie is de mol? en daar appten
ze dan ook non-stop over met elkaar. Op zo’n avond had ik nauwelijks contact met Hugo, alsof ik niet bestond. Ik confronteerde hem ermee en vroeg of hij haar misschien leuk vond. Ik zag spoken, zei hij. Maar toen ik de rollen omdraaide en hem vroeg hoe hij het zou vinden als ik de hele avond met zijn broer zou appen, begreep hij mijn achterdocht wel. Een paar dagen later besprak ik het ook nog met een vriendin. Ook zij verklaarde me voor gek. Toen heb ik dat onderbuikgevoel maar naast me neergelegd. Misschien was ik wel echt paranoia.”

Groot drama

“Twee weken later vroeg Hugo of ik even wilde gaan zitten. Hij had me iets te vertellen: ‘Ik heb een affaire met je zus en ik wil verder met haar.’ Ik was volledig uit het veld geslagen en ben overstuur in de auto gesprongen om naar mijn moeder te gaan. Daar vertelde ik in paniek wat Hugo me zojuist had verteld. Mijn moeder schrok ontzettend en bleef maar roepen dat dit niet kon. Daarna kalmeerde ze mij en drong ze erop aan dat ik naar Hugo terugging: hij en ik moesten praten, vond ze. Er was vast een andere
oplossing. Onderweg naar huis heb ik Hugo’s ouders gebeld en gevraagd of ze wilden langskomen. Ik wilde dat hij ze zou vertellen wat er aan de hand was.

Die dag beleefde ik in een roes. Het was een groot drama. Onze dochter Julia wist niet wat ze hoorde. Wij uit elkaar? We hadden toch nooit ruzie? Ze was woest op haar vader. Ook mijn schoonouders waren ontzettend kwaad. Hugo en ik hebben tot diep in de nacht zitten praten, maar hij hield voet bij stuk. Hij wilde door met Miriam. De volgende ochtend vertrok hij vroeg naar zijn werk. Mijn moeder, schoonmoeder en beste vriendin stonden al bijtijds op de stoep om me op te vangen. Ik zat er helemaal doorheen. Ik belde Hugo en eiste dat hij naar huis kwam. ‘Je maakt alles kapot, dat kan toch niet?’ Hij kon zich uiteraard ook niet op zijn werk concentreren en kwam naar huis. Weer spraken we uren en uren met elkaar en deze keer beloofde hij onze relatie nog een kans te geven. Ik was zo blij. Het zou toch nog goed komen.

’s Middags werden we gebeld: Hugo’s moeder was met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Ze had een hartstilstand gehad en overleed later die dag. We voelden ons verschrikkelijk schuldig. De stress had z’n tol geëist. Hugo en ik deden wat we moesten doen, we regelden de begrafenis en ik leefde als een zombie. Een week nadat we afscheid hadden genomen van zijn moeder, kwam Hugo naar me toe: ‘Sorry Nien, ik kan het niet. Ik moet voor mezelf kiezen, ik ga niet verder met ons huwelijk.’ Mijn wereld stortte in. Hugo vertrok naar zijn vader en ik bleef achter in ons huis.”

Liefdesverklaringen

“Miriam had ik in de tussentijd niet meer gesproken, dat kon ik niet aan. Ik had haar verboden op de begrafenis van Hugo’s moeder te komen. Ik wilde haar niet zien.
Hugo had gezworen dat hij Miriam niet meer zag, maar ik vertrouwde hem niet. Ik kende de wachtwoorden van zijn e-mail en logde in. De ene na de andere liefdesverklaring kwam voorbij. Het was overduidelijk dat ze elkaar nog wel zagen. Ik was zo boos! Mijn moeder had mijn zus inmiddels wel gesproken en haar laten weten wat ze van haar gedrag vond. ‘Ik wist niet dat we zo’n rotte appel in de familie hadden’, heeft ze zelfs gezegd. Mijn zus had haar eigen scheiding inmiddels in gang gezet. Het was duidelijk dat ze daar al langer mee bezig was dan we allemaal dachten. Na een paar weken was ik sterk genoeg om bij Miriam langs te gaan. Ik wilde weten waarom ze me dit aandeed. Daar had ze geen antwoord op. Ze wilde wel weten waarom ik haar toch haar geluk niet gunde. Ik wist niet wat ik hoorde. ‘Ik gun je je geluk wel, maar niet met mijn man!’ riep ik. Ze keek me aan alsof ze niets van mijn gevoel begreep. Ze vond dat ik maar paniekerig reageerde. Ik besloot dat ik haar niet meer wilde zien.”

Zo boos

“De afgelopen drie jaar hebben vrijwel volledig in het teken gestaan van mijn rouwproces. In korte tijd ben ik mijn vader en mijn schoonmoeder kwijtgeraakt, maar heb ik ook
het contact met mijn partner en zus verbroken. Ik ben mijn zus nog een keer tegengekomen op een feest. Dat was geen succes. De confrontatie maakte me zo boos dat ik haar letterlijk in de haren ben gevlogen. Sinds een jaar heb ik mijn eigen huis. Ik wilde niet meer in ‘ons’ huis blijven. Julia is bij mij ingetrokken, ze vindt het moeilijk de situatie te accepteren. Ze ziet haar vader nog wel, maar wil haar tante niet zien. Gelukkig heeft Hugo daarin voor Julia gekozen: hij en Miriam wonen niet samen, zodat Julia altijd bij hem kan komen als ze dat wil.

Doordat het drama zich echt in onze familie heeft afgespeeld, kan ik er moeilijk van loskomen. Ik word er altijd mee geconfronteerd. Neem de verjaardag van mijn moeder. We stemmen af wie wanneer komt, om elkaar maar niet te hoeven zien. Ik ben al eens een keer onverwachts bij mijn moeder binnengevallen toen Miriam daar op de koffie zat. Ik moest mijn uiterste best doen om me in te houden en ik heb haar volledig genegeerd. Maar dat zijn natuurlijk pijnlijke momenten, ook voor mijn moeder.”

Voorzichtig geluk

“Ik zou willen dat ik het achter me kon laten, maar dat lukt nog niet. Bedrogen worden door je man én je zus is zo heftig. Ik denk dat ik er veel beter mee had kunnen omgaan als Hugo er met een collega vandoor was gegaan. Nu ben ik mijn zus kwijt, de familiebanden zijn verstoord en mijn huwelijk is kapot. Ergens had ik wel verwacht dat Hugo en ik niet voor altijd bij elkaar zouden blijven, maar dat het op deze manier zou eindigen, had ik nooit, maar dan ook nooit kunnen vermoeden. Ik denk niet dat het tussen Miriam en mij ooit nog goed komt. Ik ben door een heel diep dal gegaan. Op het dieptepunt van mijn depressie wilde ik zelfs niet meer leven. Toen heb ik hulp gezocht. Ik had immers nog een dochter voor wie ik overeind moest blijven. We zijn nu drie jaar verder en heel voorzichtig komt mijn geluk weer terug. Dat ik een paar maanden geleden een leuke man heb ontmoet, helpt zeker. Ik heb het gered en sta versteld van mezelf dat ik deze crisis aankon, hoe zwaar het ook was. Ik ben er sterker uitgekomen en daar ben ik best trots op.”

Tip van Vriendin

Affaires en overspel bestaan al sinds het huwelijk werd uitgevonden, en ook de aversie ertegen. En toch weten we maar weinig over dit eeuwenoude taboe, dat wereldwijd wordt veroordeeld maar ook wereldwijd plaatsvindt. In Liefde in verhouding geeft psychotherapeut Esther Perel een heldere en gedurfde nieuwe kijk op relaties, trouw en verlangen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.

Lees ook: Belle werd gepest op haar werk: ‘Ik vond mezelf een zielig, bang muisje’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.