Placeholder

Vriendin 26: Esther lijdt aan een dwangstoornis

Het gas controleren voordat je het huis uitgaat, doet iedereen weleens. Maar wat als je honderd keer per dag je handen wast of drie keer per week de huisarts bezoekt? Esther (41) weet hoe het is om een dwangstoornis te hebben. “Ik wist dat het absurd was, maar ik had er geen controle over.”

Het gas controleren voordat je het huis uitgaat, doet iedereen weleens. Maar wat als je honderd keer per dag je handen wast of drie keer per week de huisarts bezoekt? Esther (41) weet hoe het is om een dwangstoornis te hebben. “Ik wist dat het absurd was, maar ik had er geen controle over.”

‘Als ik knipte met mijn vingers, had ik tenminste controle’

Esther: “Op foto’s van mij die zijn gemaakt rond mijn elfde, sta ik met mijn handen van mijn lijf af. Zo vies was ik van mijn eigen lichaam. Op straat vond ik alles smerig. In de zandbak spelen deed ik al helemaal niet. Ik waste honderd keer per dag mijn handen en duwde met mijn pink de deurklink omlaag. Nu weet ik dat die handelingen mij controle gaven over mijzelf. Mijn gedachten had ik namelijk niet onder controle. Sinds een aantal jaar wordt mijn dwangstoornis onderdrukt met medicijnen. Genezen zal ik niet. Wel heb ik alle hulp aangegrepen om mijn leven leefbaar te maken, want zoals ik me voelde op die foto’s, dat wil ik nooit meer.”

Lees het hele verhaal van Esther in Vriendin 26 en praat mee op het forum.