Jill (44): ‘De ex-vrouw van mijn vriend probeert hem terug te winnen’
21 maart 2023
Sinds een klein jaar heeft Jill (44) een relatie met Mark (42). Eindelijk een man die niet fout is, maar of deze relatie een toekomst heeft… “Zijn ex maakt het ons zo moeilijk mogelijk om elkaar te zien.”
Jill: “Een nieuwe relatie beginnen na je veertigste verloopt niet snel zonder slag of stoot. Zeker niet als je allebei gescheiden bent, kinderen hebt en meerdere relaties achter de rug hebt. Zoals ikzelf: ik heb twee ex-mannen en een lieve dochter, Maddy, van vijf. Het is niet reëel te denken dat je dan net zo makkelijk verliefd wordt en blijft als op je twintigste: er is natuurlijk flink wat bagage. Maar dat het zó moeilijk zou worden om de levens van mijn nieuwe vriend Mark en mij aan elkaar aan te passen, had ik nooit kunnen denken. Wij hebben alle wil om onze relatie te laten slagen, maar zijn ex maakt het ons erg moeilijk. Zij zet de beste troef in die er is om ons uiteen te drijven: hun kinderen. We zijn nu tien maanden samen en al die tijd heb ik zijn kinderen nog niet mogen ontmoeten. Bovendien is nog bijna ieder afspraakje van ons verstoord door een actie van haar kant.”
Brave huisvader
“Dat ik na zes jaar alleen te zijn geweest, als gescheiden vrouw en alleenstaande moeder nog eens zo’n leuke man zou kunnen vinden, had ik nooit durven dromen. Niet dat ik de moed al had opgegeven, maar de mannen die ik tot dan toe was tegengekomen, waren niet geschikt voor een echte relatie. Ze waren gebonden of er was een duidelijke reden waarom ze nog vrijgezel waren: alcoholprobleem, typische vrijbuiter of type veertig-en-woont-nog-bij-zijn-moeder. Ik heb in die zes jaar genoeg dates gehad, maar geen enkele keer vond ik hem, of hij mij, leuk genoeg voor een vervolg. Maar toen ik via een vriendin aan Mark werd voorgesteld, sprong er direct een vonk over. Hij was leuk om te zien, had een lieve lach en een spontane uitstraling. We zaten naast elkaar op een feestje, raakten aan de praat en zaten twee uur later nog op precies dezelfde plek. We raakten niet uitgekletst. Ik wist na een uur al dat dit weleens wat zou kunnen worden. Dat klinkt gek, maar ik denk dat het met mijn leeftijd te maken heeft. Ik ben 44, ben twee keer getrouwd geweest en ik heb door de jaren heen behoorlijke mensenkennis opgebouwd. Mark heeft twee kinderen, een zoon en een dochter. Hij was op dat moment net vier maanden weg bij zijn ex-vrouw en lag in scheiding. Hij vertelde dat hij en zijn ex al jaren als broer en zus leefden en uit elkaar waren gegroeid. Maar dat hij het alleen-zijn maar niks vond en het liefst weer een leuke vrouw wilde om zijn leven mee te delen. Ik zag aan Mark dat ik hem kon vertrouwen. Dat het een ‘normale’ leuke man was, geen player, maar een brave huisvader. Mijn beide exen waren notoire vreemdgangers. Mede door een jaar intensieve therapie weet ik wat mijn valkuil is: de foute man. Die man die van zichzelf weet dat hij mooi is en continu bevestiging zoekt bij andere vrouwen. Mijn exen waren gefocust op zichzelf, Mark wilde alles over mij horen. Toen hij me aan het eind van de avond kuste en mijn nummer had opgeslagen in zijn telefoon, nadat hij me al op Facebook had toegevoegd, wist ik dat het goed zat tussen ons.”
Helemaal weggecijferd
“Wat ik toen nog niet wist, was dat zijn ex-vrouw Agnes lang zo overtuigd niet was van de noodzaak van hun scheiding. Ze had weliswaar ingestemd met de scheiding, maar zolang die niet offi cieel was uitgesproken, had ze nog hoop. Bovendien zag ze Mark ieder weekend, omdat hij bij haar kwam klussen. Hij bleef achter in de gezinswoning, Agnes was naar een huurwoning verderop gegaan, maar die was zo vervallen, dat hij haar kwam helpen met verbouwen. En als hij kluste, was zij ook aanwezig. Ze schonk koffie voor hem in, kletste wat en zorgde voor het avondeten. Volgens haar wilden de kinderen graag dat papa mee-at en dat scheelde Mark ook een potje alleen koken. Voor haar, zo biechtte ze later aan Mark op, waren dat tekenen dat hij een hereniging overwoog.
Ik snap best dat zij daar hoop uit haalde. Zeker omdat hij haar niets over zijn gevoelens vertelde. Mark is een binnenvetter. Al krijg ik hem wel aardig los, ook ik moet fl ink doorvragen. Maar met zijn ex sprak hij al jaren niet echt meer. Dat hij in die eerste weken zo vaak bij Agnes was, was omdat hij gewoon zo snel mogelijk haar huis aan kant wilde hebben, zodat ze allebei verder konden met hun levens. Dat hij haar hielp, was voor de kinderen. Zij hadden recht op een leuke slaapkamer en een behoorlijke badkamer. Hijzelf vond het verre van gezellig. Als hij aan het klussen was, ergerde hij zich dood aan Agnes. Aan haar dominantie, aan de manier waarop ze zich overal mee bemoeide maar ondertussen geen vinger uitstak. Hij hield zijn mond, omdat hij geen gedoe wilde waar de kinderen bij waren. Hij speelde toneel, zoals hij dat volgens eigen zeggen de laatste vijf jaar van zijn huwelijk had gedaan. Ze hebben een zoon van twaalf, Bart, en een dochter van tien, Martine, en voor hen heeft hij zichzelf weggecijferd. En nog steeds wil hij het beste voor zijn kinderen. Zo voeden hij en Agnes hen in co-ouderschap op. Dat kan ook makkelijk, omdat ze op vijf minuten fi etsafstand van elkaar wonen. Maar daardoor hebben ze nog heel veel contact met elkaar. Veel te veel naar mijn zin, want dat maakt me onzeker.”
Rustig aan
“Van de liefde van Mark voor mij ben ik honderd procent overtuigd. Hij vertelt me elke keer als we samen zijn hoeveel hij van me houdt, hoe happy ik hem maak en hoe fijn we het samen hebben. Maar de keren dat we elkaar daadwerkelijk in de armen hebben kunnen sluiten, zijn op een paar handen te tellen. En dat terwijl we al tien maanden een relatie hebben. In het begin wilden we het rustig aan doen, omdat hij nog in scheiding lag. Dus de eerste maanden zijn we twee of drie keer iets buiten de deur gaan eten of drinken en belden we veel. Zijn ex wist toen nog niet dat ik in zijn leven was. Ik heb een goed contact met de vader van mijn dochter. Hij vond het goed om weekenden te ruilen, zodat dat beter matchte met de vrije weekenden van Mark. Onwijs lief van mijn ex. Maar het feit dat we onze kinderloze weekenden op elkaar hebben afgestemd, betekent niet dat we elkaar dan ook altijd zien. Integendeel. Marks zoon speelt hockey op zaterdag en zijn dochter voetbalt op zondag. Bij beide kinderen is Mark de coach van hun team en dan staat hij langs de lijn. Ook rijdt hij de kids naar de clubs, Agnes wil niet dat hun kinderen bij iemand anders in de auto zitten. Zaterdag en zondag overdag zie ik hem dus nooit, behalve tijdens de zomer- en winterstop. Ik kan niet op het sportveld komen kijken, want dat heeft Agnes liever niet. Zij is daar ook en wil niet met mij geconfronteerd worden, wat op zich best begrijpelijk is.”
Lees ook: Milou: ‘We zijn gescheiden, maar stiekem hou ik nog van hem’
Trauma voor de kinderen
“Het lukt ons weinig om samen te zijn. Die ‘vrije’ weekenden blijken toch vaak niet zo vrij. Vaak is Martine bij Mark, omdat ze met haar beste vriendin afspreekt, die naast hem woont. Of er is een familiegebeuren waar ze als gezin moeten opdraven. Agnes wil dat Mark – voor de kinderen – meegaat naar verjaardagen en bruiloften van haar familie en eist dat ook voor feestjes aan zijn kant. De kinderen zouden bij de advocaat hebben aangegeven dat ze graag als gezin naar feesten willen, en dus doet Mark dat – zij het met frisse tegenzin. Op zich zou dat voor ons niks moeten uitmaken en zou ik ook op de verjaardag van zijn vader moeten kunnen zijn, of in zijn huis als Martine komt slapen, maar Agnes heeft liever niet dat hun kinderen mij ontmoeten.
Voor hetzelfde geld ben ik een eendagsvlieg, haar woorden, en zadelen we de kinderen met een trauma op. Zij hebben het toch al zo moeilijk met de scheiding, hun moet verder leed bespaard worden. En dat leed zou ik zijn. De nieuwe vriendin van papa, die de kinderen pijnlijk duidelijk maakt dat er geen toekomst meer is voor papa en mama. Ik snap best dat Agnes denkt dat onze relatie nog niet vast is, want we zien elkaar weinig. De keren dat er geen kind bij hem slaapt, er geen oom jarig is en we allebei vrij zijn, worden bovendien regelmatig verstoord door telefoontjes van Agnes. Er is iedere keer wel weer wat. Van de boiler die er ineens mee is gestopt, tot een geblokkeerde pinpas waardoor ze geen boodschappen kan doen en de kinderen honger hebben. Mark staat meteen klaar als zij hem roept. Volgens zijn ex hebben zijn kinderen nachtmerries en huilen ze in bed omdat papa niet meer thuis woont. Daar voelt Mark zich schuldig over en dus stapt hij direct met gereedschapskist of vijftig euro in de auto. Hij doet het nooit voor Agnes, zegt hij, maar puur voor zijn kinderen. Wij krijgen daar woorden om, want ik zie dat zij het doet om hem terug te winnen. Zolang hij steeds komt als zij gilt, zal zij niet op eigen benen staan.”
Compleet overstuur
“Het ergste is nog dat ze de kinderen tegen hem opzet. Als ze weet dat ik bij hem ben, belt er áltijd een kind om te vragen of papa niet even die oude hockeystick kan komen brengen of die fijne wintertrui van zolder. Of hij moet komen helpen met huiswerk. Het gaat misschien maar om een half uurtje, maar het breekt onze avond en ik voel me erg onbelangrijk. Zijn kinderen gaan voor, net zoals mijn dochter voor Mark gaat, zeker in nood, maar hij heeft ook recht op een eigen leven en dat wordt hem niet gegund. Het allerergste was ons uitje naar Diergaarde Blijdorp. Ik had vrijkaarten en Mark, Maddy en ik gingen er op een zondag naartoe. In mijn onschuld checkte ik ons in op Facebook met een selfie van ons drieën bij de pinguïns. Had ik dat maar nooit gedaan! Amper tien minuten later ging zijn telefoon: zijn ex.
Mark kreeg een compleet overstuur kind aan de telefoon. Dat papa in de dierentuin liep met het kind van die hoer, letterlijk haar woorden, dat zij ook met hem naar Blijdorp had gewild en dat het gemeen was dat hij wel met mijn kind kon, en niet met haar. Zijn ex mengde zich ook nog even in het gesprek en riep dat Martine hem voorlopig niet wilde zien. Bij Mark stonden de tranen in zijn ogen, hij wilde naar huis. Ons uitje was verpest, voordat het goed en wel was begonnen. Dit alles maakt dat ik niet weet hoe onze toekomst eruit zal zien.
Soms zakt de moed me in de schoenen, als ik bedenk hoeveel gezeur en hobbels we al hebben moeten nemen in onze prille relatie. Ik wil Mark echt niet kwijt en vind hem nog steeds erg lief en leuk, maar ik word stapelgek van het gedrag van zijn ex. Bel een elektricien als er een stop moet worden vervangen. En leen geld bij je moeder, een vriendin, de buurvrouw desnoods, maar niet bij je ex! Ik gun het Agnes niet dat wij uit elkaar gaan, want dan heeft ze wat ze wil. Ik hoop maar dat ze snel zelf een man ontmoet en niet meer zo is gefocust op Mark. Dat zou ons de rust geven eindelijk eens goed onze relatie op te bouwen.”
Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.
