Vriendin 13: Jeannette deelt op straat gratis knuffels uit

29 maart 2016

‘Ik geef mensen het gevoel dat ze er mogen zijn’

‘Ik geef mensen het gevoel dat ze er mogen zijn’

Jeannette (42) heeft veel liefde te geven. Met een bordje met daarop de woorden ‘free hugs’ gaat ze de straat op om knuffels uit te delen. “Ik zie hoe groot de behoefte is aan aanraking.”

Jeannette: “Er zijn geen regels voor een goede knuffel. Degene die naar me toekomt, bepaalt op welke manier we elkaar omhelzen. De ene persoon geeft een kort klopje op de rug, terwijl er een enorme ruimte tussen onze lichamen zit. Een ander houdt me stevig vast, soms wel minutenlang. Mij maakt het niet uit, zolang de ander er maar een goed gevoel bij krijgt. Dat is wat zo’n aanraking namelijk doet: het geeft je een goed gevoel over jezelf. Ik las ooit dat wetenschappers hebben uitgevonden dat baby’s die nooit worden aangeraakt, uiteindelijk dood kunnen gaan. Aanraking is dus een eerste levensbehoefte. En pas als je de straat opgaat met een bordje met ‘free hugs’, zie je hoeveel mensen die behoefte hebben. Sommige mensen gaan zelfs huilen, of ze vertellen dat ze al jarenlang niet zijn geknuffeld. Die mensen wil ik het gevoel geven dat ze er mogen zijn. Ik hoorde voor het eerst van het free hugs-concept via de Australiër Juan Mann. Nadat hij zijn gezin, baan en huis was kwijtgeraakt, ging hij de straat op om mensen te knuffelen. Hij merkte dat zowel hijzelf als anderen daar echt gelukkig van werden. In no time waren er over de hele wereld free hugs-acties, maar in Nederland bleef dat lange tijd een beetje achter. Ik wist meteen dat ik zelf heel graag zoiets wilde doen. Want wat is een betere manier van liefde overbrengen op mensen die je niet kent dan een gratis knuffel? Toch heb ik nog jaren met het idee rondgelopen voordat ik daad- werkelijk de straat op durfde te gaan. Ik was er nog niet aan toe.

En dat heeft alles te maken met mijn jeugd. Mijn vader heb ik nooit gekend, mijn moeder vertelde me dat ze zelf ook niet wist wie hij was. Ze heeft er nooit een geheim van gemaakt dat ze me liever niet had gekregen. Knuffelen deed ze nooit, als ik huilde stuurde ze me naar mijn kamer. Soms liet ze me gewoon achter bij vrienden en kwam ze me pas weken later ophalen.
Nu ik volwassen ben, snap ik dat ze geen liefde of eigenwaarde aan mij kon geven, omdat ze dit zelf ook nooit heeft gehad. Al is dat natuurlijk geen excuus. Ze was alleen maar met zichzelf bezig, waardoor ik me altijd alleen voelde. Ik moest zelf regelen dat ik naar school ging of te eten kreeg. Soms stuurde ze me in mijn eentje naar de snackbar, zodat zij alleen kon zijn met een man.
Op mijn negende ben ik seksueel misbruikt door mijn ‘stiefvader’. Een verschrikkelijke ervaring, maar de afwijzing van mijn moeder vond ik nog veel erger. Zij was immers degene die me het gevoel gaf dat ik niets waard was, het misbruik was alleen een bevestiging van dat gevoel. Jarenlang wilde ik niets liever dan de liefde van mijn moeder ervaren en aangeraakt worden."

Lees het hele verhaal in Vriendin 13 van deze week of praat mee op het forum.