Tessa Sunniva: ‘Een prinsesmeisje? Nee, ik was een echt bomenklimkind’

Als klein meisje zong ze de liedjes uit de film Anastasia, nu heeft ze de hoofdrol in de musical! Tessa Sunniva van Tol (28) kan haar geluk niet op. Al is ze ook voorzichtig met de bijkomende bekendheid: “Ik kijk niet op fora waar mensen posten wat ze van me vinden.”

Als klein meisje zong ze de liedjes uit de film Anastasia, nu heeft ze de hoofdrol in de musical! Tessa Sunniva van Tol (28) kan haar geluk niet op. Al is ze ook voorzichtig met de bijkomende bekendheid: “Ik kijk niet op fora waar mensen posten wat ze van me vinden.”

De afgelopen jaren hebben we Tessa niet veel gezien in Nederland. Nadat ze als 16-jarige bekend werd in het programma So you wannabe a popstar en daarna Ariel speelde in de musical The little mermaid, vertrok ze naar Duitsland. Daar speelde ze vanaf 2016 Jane in de musical Tarzan. Maar nu is ze terug, en hoe: met de hoofdrol in Anastasia, de musical over weesmeisje Anya dat zomaar eens een prinses zou kunnen zijn. Voor wie het verhaal niet kent: aan de Russische tsarenfamilie kwam in 1918 een wreed einde toen het gezin Romanov werd uitgemoord door de bolsjewieken. Sindsdien gaat het mysterieuze gerucht dat een van de dochters, Anastasia dus, het zou hebben overleefd..

Hoe kom jij aan zo’n felbegeerde hoofdrol?

“Gewoon auditie gedaan! Vanaf het moment dat Anastasia op Broadway kwam, heb ik het gevolgd. Niet dat ik de voorstelling zelf heb gezien, maar wel stukjes op YouTube, en ik heb de muziek geluisterd. De bekende nummers kende ik al uit de animatiefilm, de nieuwe hoorde ik later. Ik was op slag verliefd en dacht toen al: als dit ooit naar Nederland komt, wil ik erin spelen! Bij de audities moest ik door vier of vijf rondes heen, toen kwam het telefoontje dat ik het geworden was.”

Lees ook: Cabaretier Peter Pannekoek: ‘Ik zit in mijn eigen jeugddroom’

Je was al jarenlang fan van de film, toch?

“Klopt. Die kwam uit toen ik zes was en ik vond hem fantastisch. Ik had zelfs een verjaardagstaart van Anastasia! Toevallig heb ik laatst nog een poppetje teruggevonden, het hondje, want ik spaarde alles. Het verhaal vond ik altijd iets heel spannends hebben. Hoewel ik er toen nog niet zo erg mee bezig was, wist ik al vrij snel dat de Romanovs echt geleefd hebben. Daarnaast vond ik de muziek, die dat Russische gevoel heeft en ook iets melancholisch, geweldig.”

Wilde je zelf ook een prinses zijn, zoals veel meisjes?

(Grinnikt) “Nee, daar was ik nooit zo het type voor. Ik ben opgegroeid op een bloemenboerderij: we hadden grote velden met bloemen én een mooie tuin met bomen. Ik was een echt bomenklimkind. Lekker spelen in het hooi, hutten bouwen, dat soort dingen. Ik was geen meisje-meisje, had nooit een rokje aan. Opgroeien op de boerderij heeft me trouwens wel geholpen om mijn stem te ontwikkelen, denk ik achteraf. Daar kon ik altijd hardop zingen in het veld en de tuin! Ik zat de hele dag op de schommel te zingen. De overburen hebben weleens gezegd: ‘Als de wind goed stond, konden we je horen.’ En ja, dan zong ik vaak en graag de prinsessenliedjes uit mijn favoriete films.”

Dat zingen zat er dus al vroeg in?

“Mijn moeder zegt altijd: ‘Je kon eerder zingen dan praten.’ Als tweejarig meisje was ik altijd al liedjes aan het zingen. Een kleuterjuf zei ooit tegen mijn moeder: ‘Ze heeft een leuke stem, misschien moet je daar iets mee doen.’ Uiteindelijk ging ik op een koor toen ik een jaar of zeven was. Dat vond ik leuk, maar ook een beetje saai, want we stonden stil en ik wilde bewegen! Ik zat destijds ook al op ballet. Mijn moeder zag op een gegeven moment een advertentie over een kindermusicalgroep waar zang, dans en spel werd gecombineerd. Ik deed auditie en was meteen verkocht. Daar is mijn liefde voor musical begonnen.”

Lees meer van het interview met Tessa Sunniva in Vriendin 37

Tekst: Tanja Spaander. Foto’s: Marjolein Volmer. Visagie: Wilma Scholte. Styling: Danielle Dinkgreve en Laura de Boer. Met dank aan: Villa de Duinen, Noordwijk aan Zee.

Lees ook: De zomer van Levi van Kempen: ‘Het is mijn droom om zo’n grote Boeing te vliegen’