Rowena vindt geen huurwoning: ‘Ik woon al 2,5 jaar in het huis van mijn ex’

12 juni 2019

Dat je maar geen betaalbare huurwoning kunt vinden en dus in het (veel te dure) huis moet blijven wonen dat je met je ex kocht. Het is helaas de realiteit voor veel gescheiden vrouwen. Zo ook voor Rowena (38) en haar kinderen Luc (6) en Mick (10).

Dat je maar geen betaalbare huurwoning kunt vinden en dus in het (veel te dure) huis moet blijven wonen dat je met je ex kocht. Het is helaas de realiteit voor veel gescheiden vrouwen. Zo ook voor Rowena (38) en haar kinderen Luc (6) en Mick (10).

“Mama, hier wordt ook gebouwd. Kunnen we hier niet wonen?” vragen Luc en Mick soms als ze langs een hijskraam of bouwput rijden. Rowena vertelt haar jongens dan dat ze haar uiterste best doet om een huis voor ze te vinden, dicht bij hun school en vriendjes. “Ik ben het ze verplicht om mijn best te blijven doen. Sinds de breuk met hun vader, nu tweeënhalf jaar geleden, ben ik iedere dag op zoek naar een huurwoning in Hoofddorp of omgeving. Kopen is geen optie, omdat ik ondanks mijn goede salaris toch niet genoeg verdien. Ik zit net als veel andere alleenstaanden in een lastig pakket: ik heb een goed salaris, maar toch is het niet voldoende om een huis te kunnen huren of kopen. Door de woningnood zijn de prijzen skyhigh geworden.

Frustratie

Inmiddels heb ik alles gedaan wat binnen mijn mogelijkheden ligt om mijn kansen te vergroten: ik ben fulltime gaan werken zodat ik kans maak op een woning in de vrije sector, ik heb briefjes door de bus gedaan met het verzoek voor mij rond te kijken, en ik laat zo veel mogelijk mensen weten dat ik op zoek ben naar een huis. Geen enkel resultaat. Het is heel frustrerend om telkens teleurgesteld te worden.

Soms voelt het ook oneerlijk. Ik durf te stellen dat ik een goed mens ben, zonder schulden, met een prima inkomen. Ik doe alles volgens het boekje, maar toch lukt het me niet om woonruimte te vinden. De impact die deze zoektocht op mijn leven heeft, is enorm. Je thuis is zo ongelofelijk belangrijk. Je komt er tot rust, doet er nieuwe energie op. Rust is iets dat ik lange tijd niet heb gekregen. Iedere dag maak ik me zorgen of het goedkomt, of ik mijn kinderen die veilige basis kan geven die ik ze zo gun.”

Fijne buurt

Al tweeënhalf jaar vecht Rowena voor een woonruimte voor zichzelf, maar vooral voor haar kinderen. Het koophuis waarin ze nu woont, staat nu nog op haar naam en dat van haar ex-partner, maar die situatie kan niet eeuwig duren. Beiden willen verder met hun leven. Niet meer samen, maar wel in elkaars nabijheid, zodat ze in co-ouderschap voor de kinderen kunnen zorgen.

“Een scheiding is altijd verdrietig, maar mijn ex en ik zijn er goed doorheen gekomen. Ik ben trots op ons contact. We gunnen elkaar het beste en zitten op één lijn. Voor ons stond voorop dat we in Hoofddorp willen blijven voor de kinderen. Luc en Mick hebben hier hun vrienden. Er is al zo veel veranderd in hun leven, dat we het belangrijk vinden dat ze in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven. Zelf vind ik het hier ook fijn. De buurt voelt als een warm bad. Kinderen lopen bij elkaar binnen om te spelen en buren staan voor elkaar klaar. Het is fijn als je een vangnet hebt. Ook dat zouden we missen als we ergens anders opnieuw moeten beginnen.”

Fulltime werken als oplossing

Rowena’s ex vond na de breuk vrij snel via via een huurhuis in de buurt. Achteraf bleek hij ontzettend veel geluk te hebben gehad. “Destijds wisten we niet dat het zó lastig zou zijn een huis te vinden. Mijn ex en ik spraken af dat ik in ons koophuis zou blijven wonen tot ik iets had gevonden. In mijn eentje de hele hypotheek opbrengen, daarvoor verdiende ik te weinig. Ik heb onderzocht of ik het huis kon kopen. In de praktijk lukte het iedere maand om de hypotheek te betalen, maar op papier was ik een risico, volgens de bank. Bovendien moest ik mijn ex uitkopen als ik het huis op mijn naam wilde zetten en daar had ik het geld niet voor. Ik baalde hier flink van, maar zette mijn schouders eronder en stopte al mijn energie in het vinden van een huis.”

Zo ontmoedigend

Het maximale jaarinkomen waarmee op een sociale huurwoning kan worden gereageerd, bedraagt € 38.035,-. Rowena maakte kans. Trouw schreef ze iedere week in op vrijgekomen huizen van de woningbouwcorporaties. Vrijwel meteen zakte de moed haar in de schoenen. “De woningmarkt zit in Hoofddorp, net als in veel andere plaatsen in Nederland, volkomen op slot. Er komen weinig woningen vrij en als er een beschikbaar komt, ben ik een van de velen die reageert. De aantallen zijn zó ontmoedigend. Vaak zijn er wel vijftig anderen voor me. Behalve als het een nieuwbouwproject betreft: dan reageren er soms wel veertienhonderd mensen en sta ik op de vierhonderdste plaats.”

De woningbouwvereniging houdt er geen rekening mee dat Rowena twee kinderen heeft die ook woonruimte nodig hebben. De vereniging ziet hun situatie niet als urgent, omdat ze ook bij hun vader kunnen wonen. Alleen in heel schrijnende situaties krijgen mensen urgentie, bijvoorbeeld wanneer minderjarige kinderen dakloos dreigen te worden.

Fulltime werken als oplossing

Om haar kansen te vergroten, ging Rowena vorig jaar fulltime werken. Haar eigen huis kon ze nog steeds niet kopen, maar ze kon nu wél reageren op huizen die verhuurd worden door particuliere vastgoedbedrijven. “Het is best pittig om fulltime te werken met twee kinderen, maar ik heb een fijne werkgever en ik vind mijn baan leuk, dat scheelt.

Toen ik vorig jaar fulltime aan de slag ging, dacht ik echt dat ik een huis zou vinden. Met nieuwe moed schreef ik me in bij vastgoedbedrijven, maar ook daar liep ik tegen muren aan. Door de schaarste op de woningmarkt zijn de huurprijzen extreem hoog. Huren van vijftienhonderd euro voor een appartement zijn geen uitzondering. Onhaalbaar.

Lees ook: Irene is gelukkig zonder kinderen: ‘Ik moet het altijd uitleggen’ 

Steeds niet in aanmerking

Ik ben op zoek naar een appartement met een huur onder de duizend euro. Maar het aantal woningen in die categorie dat het afgelopen jaar vrijkwam, was op één hand te tellen en dan nog kwam ik niet in aanmerking omdat ik niet voldeed aan de regels.” Particuliere verhuurbedrijven zijn vrij om hun eigen regels te bepalen bij het toekennen van een woning. Bijvoorbeeld dat de toekomstige huurder geen koophuis bezit.

Vaak afgesnauwd

Een half jaar geleden dacht Rowena eindelijk geluk te hebben. Een betaalbaar appartement in de vrije sector kwam vrij in haar geliefde buurt. “Als je voorgedragen wordt door de huurder die gaat verhuizen, sta je automatisch op de eerste plek en maak je als eerste kans. Dus toen ik hoorde dat het appartement vrijkwam, nam ik direct contact op met de huurster. Dit was mijn kans! De vrouw reageerde heel betrokken en beloofde me voor te dragen bij het vastgoedbedrijf. Ze had haar huur al opgezegd, maar misschien kon ze toch iets voor me doen?

Haar warme reactie deed me ontzettend veel goed. Ik was zo vaak afgesnauwd. Als ik mijn situatie uitlegde aan medewerkers van vastgoedbedrijven en vertelde waarom mijn kinderen gebaat zijn bij een huis in de buurt, kreeg ik meestal een kille reactie terug: ik was niet de enige die belde, helaas zijn er meer mensen die in hetzelfde schuitje zitten. De medewerkers lijken murw geworden door alle verhalen van mensen die met spoed een huis zoeken. Ik begrijp dat je niet iedereen die woonruimte nodig heeft een huis kunt geven, maar je kunt wél aardig reageren.”

Een radeloos gevoel

De huurster deed een goed woordje voor Rowena, met resultaat. Twee weken later werd ze gebeld: ze was de eerste op de lijst. “Mijn hart maakte een sprongetje toen ik gebeld werd door een medewerkster die mijn gegevens met me wilde doornemen. Zou het nu eindelijk gebeuren? Alles ging voorspoedig. Tot ik bevestigde een koophuis te hebben dat nog moest worden verkocht. ‘Dan voldoet u niet aan de eisen’, zei de vrouw toen bits. Ik wist niet wat ik hoorde! Ik verzekerde haar dat geld geen probleem was, bood haar een driedubbele borg en meerdere maanden huur aan, vertelde dat mijn huis volgens de makelaar snel verkocht zou zijn. Maar wat ik ook zei en hoe ik ook smeekte, het hielp niets. De vrouw was onverbiddelijk.”

Radeloos belde ik mijn makelaar, met wie ik regelmatig contact had om te laten weten hoe de zaken ervoor stonden. Hij stond namelijk in de startblokken om het huis van mij en mijn ex-man te koop te zetten.  Maar telkens moest ik vertellen dat we moesten wachten, omdat ik nog geen huis had gevonden. Want ik wil ons huis niet verkopen als ik nog geen ander huis heb. Dat is geen optie. Inmiddels wacht ik al tweeënhalf jaar, dus ik wil het risico niet lopen zo lang bij iemand te moeten logeren. Bij mijn ouders kan ik niet wonen. Ze zijn klein behuisd en wonen best ver weg.

Toen ik het makelaarskantoor belde en zachtjes begon te huilen, dacht de medewerkster dat het tranen van geluk waren. ‘Laat me raden: je hebt eindelijk een huis!’ riep ze uitgelaten. Het is me altijd gelukt om sterk te blijven, maar toen brak ik.”

Positief blijven

“De makelaar heeft zijn best voor me gedaan. Hij belde het vastgoedbedrijf en vertelde dat er financieel geen enkel risico was omdat er al geïnteresseerden waren voor ons huis, maar ook hij kreeg niets voor elkaar. ‘Regels zijn regels’, zei de medewerkster van het vastgoedbedrijf ook tegen hem. Ik sta iedere keer weer perplex hoe harteloos mensen kunnen reageren. Ik zou zo graag willen dat het in de huizenbusiness wat socialer wordt, dat er ook wordt gekeken naar de persoon die een huis zoekt.”

Soms denkt Rowena dat de wereld alleen nog maar draait om geld en regels, maar daarna herpakt ze zich weer. Op haar arm staat een tattoo van een piepklein hartje. Het herinnert haar aan de liefde, volgens Rowena het allerbelangrijkste in het leven. “Alles ziet er mooier uit als je dingen met liefde en aandacht doet. Ik blijf geloven in de goedheid van mensen en dat er een keer een uitzondering voor mij wordt gemaakt. Er hoeft maar één persoon te zijn die kan helpen. Ik blijf positief.”

Stem laten horen

Het hartje liet ze in een spontane bui zetten met haar vriendin na een mooie stranddag. Die vriendin is ook haar buurvrouw. Gelukkig wordt Rowena omgeven door aardige mensen. Ze helpen haar om de zorgen niet haar leven te laten beheersen. “Een tijdje zat ik niet zo goed in mijn vel door alles. Ik stopte geen energie meer in mijn huis en daardoor verdween de gezelligheid. Nu koop ik weer bloemen voor mezelf en leuke accessoires. En ik denk na over de inrichting van ons toekomstige huis, welke kleur ik de muren ga geven. Daarna voel ik me weer wat beter.”

Rowena is strijdbaar. Ze bezoekt informatiebijeenkomsten van de woningbouwcorporatie om haar stem te laten horen. “Ik vind het belangrijk dat er naar andere aspecten wordt gekeken dan inschrijfduur alleen. Dat er ook wordt gekeken naar of je kinderen hebt en welke banden je met de woonplaats hebt, bijvoorbeeld. In de toekomst wil de woningbouwcorporatie naar zo’n systeem toe. Dat vind ik een goede zaak. Er zijn veel mensen die net als ik vast zitten, die geen huis kunnen kopen of huren. Vooral alleenstaanden hebben het moeilijk. Als je een goed salaris hebt, verdien je vaak toch te weinig om iets te kopen of te huren. Ik vind dit niet eerlijk. Iedereen heeft recht op een woning.”

Dit verhaal komt uit Vriendin 24.

Woningnood nog groter dan gedacht

Het tekort aan woningen is nog veel groter dan al werd gedacht, blijkt uit recent onderzoek van ABF research en Capital Value. Het woningtekort in Nederland is alarmerend hoog. Waar vorig jaar nog gedacht werd dat het tekort in 2021 een hoogtepunt zou bereiken van circa 235.000 woningen, blijkt dat er nu al een tekort van 263.000 woningen is.

Volgens de onderzoekers is er met name een tekort aan sociale huurwoningen en aan woningen in de zogenaamde ‘middenhuur’. De Woonbond wijst erop dat het tekort aan sociale huurwoningen nog veel groter is dan wordt voorgespiegeld. Veel middeninkomens kunnen namelijk helemaal geen huurprijs boven de sociale huurgrens (€ 720,42) betalen. Zij moeten ook een beroep kunnen doen op de sociale woningvoorraad. Dat er met de betaalbaarheid voor deze groep geen rekening wordt gehouden, is een blinde vlek in het woonbeleid van dit Kabinet.

Bron: Woonbond