Marianne werd op haar 43ste moeder: ‘In mijn hoofd ben ik nog 28’

11 mei 2019

Soms loopt het leven anders dan bij de gemiddelde mens. Zo weet ook Marianne, die op haar 43ste moeder werd. “Ik ben een onvrijwillige laatbloeier.”

Soms loopt het leven anders dan bij de gemiddelde mens. Zo weet ook Marianne, die op haar 43ste moeder werd. “Ik ben een onvrijwillige laatbloeier.”

Marianne (50) is getrouwd met Ron (47) en moeder van Svenn (7). Ze werkt als stewardess. Rons heeft uit een eerder huwelijk twee kinderen, Robin (20) en Justin (19).

Niet makkelijk

“Ik heb altijd het gevoel gehad dat kinderen krijgen voor mij niet makkelijk zou worden. Ik ontmoette Ron toen ik 32 was en in de relatie die ik ervoor had, lukte het zwanger worden niet. Ron was gesteriliseerd en maakte buiten mijn weten om een afspraak met een arts. Hij wilde de sterilisatie ongedaan laten maken, hij zag mijn pijn. Voor mij was dat heel emotioneel, ik was hem er zo dankbaar voor. Na de operatie startten we al snel met een ivf-traject; op natuurlijke wijze zou het ons niet lukken. Door Rons kinderen kon ik ook zeker wel genieten van het gezinsgevoel. Maar natuurlijk wilde ik dat kind van mezelf…”

Geen bruikbare eicellen

“Nadat onze drie ivf-pogingen in Nederland mislukten, kwamen we in België terecht. Op mijn veertigste zou ik de zevende terugplaatsing hebben. De arts vertelde mij alleen met tranen in zijn ogen dat er geen bruikbare eicellen waren gevonden. Voor mij was het toen klaar. Ik had zo vaak mijn grenzen verlegd, ik wilde mijn leven weer terug. Ik ben weer gaan vliegen en heb samen met mijn neefje een maand gebackpackt in Thailand.”

Lees ook: Coco werd op haar 48ste moeder

Allerlaatste poging

“Anderhalf jaar later, ik was toen net 42 geworden, zei Ron dat hij toch weer contact had gezocht met het ziekenhuis. Hij vroeg me of ik me nog een keer kon opladen, voor een allerlaatste poging. Mijn verdriet zat er nog, dat had hij goed gezien. We trokken die Oud en Nieuw een laatste fles champagne open. Dit moest en zou lukken. Al een paar dagen na de terugplaatsing werd ik misselijk. Ik was zwanger en ook nog van een tweeling zo bleek later. In de zevende week kreeg ik een bloeding en verloor ik een van de twee vruchtjes. Inmiddels ben ik zeven jaar moeder van Svenn. Hij wrijft er graag in dat ik ‘heel oud’ ben. ‘Mijn moeder is al vijftig’, zegt hij dan.”

Onvrijwillige laatbloeier

“In mijn hoofd ben ik nog 28. Als oudere moeder ben je stabieler, denk ik. Maar afgelopen skivakantie kon ik Svenn niet bijhouden, dat is de keerzijde. Ik ben een onvrijwillige laatbloeier. Ik ben niet laat begonnen, het moederschap is mij door de omstandigheden laat overkomen.”

Dit verhaal komt uit Vriendin 19. Daarin lees je ook de verhalen van drie andere ‘laatbloeiers’.

Tekst: Hester Zitvast. Foto’s: Robert Elsing. Visagie: Wilma Scholte.